erlinge b

sterk bier en een karaf met water, alsook eenige tafelbenoodigdheden, als borden, lepels, vorken, messen, glazen enz. Ter zelfder tijd plaatsten een paar negers een oudachtig meubelstuk in een hoek, dat als toilettafel en

Zermah had Squambo met een gebaar ge

verlaten hadden, vroeg Zermah de

men toch

niet," antwoo

gij da

lijk

hebt gij van Te

n van Texar ontvangen?" was d

er te lande alles.

ge u kunne

evelen hebt," antwoordde Zerma

elen, in de verwachting dat

luis

kamer de uwe zijn en zult gij des nachts in

veelvuldige kronkelingen

?... Alleen

des n

over

nde ruimte kunnen rondwandel

wande

J

en,... zeidet gij straks," hernam Ze

l op de plek, waarhee

begreep dat de Indiaan niet praten w

wij er la

erig uitgevallen, dunkt m

et, antwoordt mij,"

?Wat ik kan mededeelen, heb ik u medegedeeld. Het is verder

u zelven niet,

mogel

hij gezegd had, verliet na die korte woordenwisseling

tusschen de oogwimpers. Zij veegde ze onmiddellijk af, want het kind mocht bij het ontwaken niet bespeuren, dat zij

gend, daar men met een vijand als dien ellend

l hetgeen sedert den v

verscheurende kreten hadden wel degelijk haar oor bereikt. Maar zouden zij Castle House weer bereikt hebben, zouden zij weer langs den tunnel in het belegerde heerenhuis hebben kunnen geraken, om aan master James Burbank en zijne metgez

verkeeren, dat zijne echtgenoote, dat miss Alice Stannard, dat de kleine Dy en dat de mestische zich in de Marino Kreek hadden kunnen inschepen, dat die vluchtelingen de schuilplaats bij

dat master James Burbank thans op de hoogte van alles was, was het dan nog niet te duchten dat het heerenhuis bedwonge

n de moedige en vastberade

gemaakt of in den verwoe

van de Sint John geworden zouden zijn, rekende zij zich verloren. Want noch Gilbert Burbank, noch Mars zouden vernemen, de eene dat zijn zus

kon rekenen, dan zou haar hare geestkracht toch niet begeven. Zij zou alle mogelijke pogingen aanw

ge gedachte koesteren, namelijk: de vlucht! Geen uur, geene minuut zou zij laten voorbijsnellen, zonder

Zou het mogelijk zijn aan de woeste speurhonden, die rond de afgesloten ruimte omdoolden, te kunnen ontsnappen? Zou het mogelijk zijn, dat

een der negerslaven van den Spanjaard, die de doorvaa

niet een dier mannen verlokken tot het verlee

n, dat ze al haar k

hare moeder te roepen. Daarna liet zij den blik door het vertrek waren. De herinnering aan het gebeurde da

beste Zermah!..."

y?" vroeg de

ben zoo

an

zeer

niet bang

ben ik

mmers bij

is mam

mt... s

ks, Z

dzaakt geweest

Zermah?..." vr

Dy... Dat herinner

, mam

on nie

ie

st op Castle H

ijn wij hier,

veiligheid!... Hier i

ma... en

k hulp zal erlangd hebben,

doordringenden blik aan

t wel

rlijke vragen. Maar vóór alles wilde zij het li

aster Burbank heeft mij aan

mannen dan,

mannen,

tuig vervoerd hebben

ndergeschikten va

r Harvey,

ent hem toch wel... de vriend van uw

ar zijn w

villa Hamp

pton Red?...." vroeg het kin

e antwoorden. Jokken gaat n

ng Dy met kinderlijke vasthoudendheid voort. ?

eft ze teruggeroepen... Her

ah, daarvan herin

op het oogenblik, toen ze bij ons

mer, nie

mdless-Bay verjaagd zullen zijn

ermah... O, ik b

niet meer bang!... Zelfs al moesten

gen?" vroe

n, wees gerust!... En kom, laat

n beletten zich baan te breken. Helaas, die goede vrouw had het lieve kind bij haar ontwaken niet kunnen toelachen, zooals zij

t de meeste teederheid en d

nog in hare fraaie kamer van Castle-House bevond en tegel

vleesch, dat door Squambo binnen gebracht was, terw

j buiten... in de afgeschoten ruimte... ee

master Harvey moo

aster Harvey?..

waarin wij on

het een oud krot is! Maar er zijn toch boomen, waterstroomen, wegen, in een

t!..." pruil

lde Zermah haar gerust. ?Gedurende dat kort tijdperk zult gij

Zermah

ult wezen, zal mama

!... ik zal zoet zijn,"

het goed

de binnenruimte van het centraal-reduit, die haar zeer somber toescheen. Maar een oogenblik later wandelden zij in het volle lich

, die het geheel omgaf, belette Zermah om de ligging van het eilandje te midden van de lagune te gaan verkennen. Alles wat zij door de spaarzame ruimte der oude poterne daar buiten kon waarnemen, w

enboven onbekend bleef, was dat de Spanjaard Texar en de Indiaan Squambo de toegangs-vaarwaters tot die eilandengroep alleen kenden. De negers, die in het fortje

n westkant omgaf, te bereiken, zou Zermah zich geheel aan het toeval moeten overgeven. En

n hulp of bijstand van de slaven van Texar te verwachten had. Dat waren voor het meerendeel half verdierlijkte negers, die hoegenaamd geen aanlokkelijk

, waarvan Squambo hen een niet te spaarzaam ration uitdeelde. Zij hadden er volstrekt geen belang bij, hun toestand veranderd te zien, en waren dan ook bij uitstek geschikt om het fortje te bewaken en a

rijheid!... Waartoe?... En wat

ewel deze er toch wel de man voor was om ieder hoofd, dat zich te

dieren hen in verstandelijk begrip overtroffen. Zij toch kenden het samenstel en den omvang der kreek. Zij zwommen ongehinderd de veelvuldige vaarwaters door en over. Zij bezochten al de eilandjes het eene na het andere, waarbij hen hun instinct z

nadering door hevig blaffen verkondigd zouden hebben. Niemand bovendien zoude, Squambo en Texar uitgezonderd, het fortje k

ing te voorkomen, was zij zeer bedroefd. Zij begreep, dat zij van hare bewakers hoegenaamd geen hulp te verwachten had. Iedere

James Burbank, wanneer die in zijne handelingen onbelemmerd zoude zijn, en van Mars, wan

ge vrouw slechts op haar eigen persoon rekenen, om het kleine k

door woestuitziende gezichten. Toch meende zij op te merken, dat een der negerslaven, die nog jeugdig was, haa

tle House te begeven? Dat viel te betwijfelen. Daarenboven, Squambo scheen de belangstelling van den slaaf bemerkt of geraden te he

oten de meest mogelijke vrijheid om te gaan en te komen, zooals zij wilden. Zelfs des nachts werden zij niet opge

ervragen en inlichtingen van dien botterik in te winnen. Hij verliet het eilandje geen enke

, dat helaas! onophoudelijk er op aandrong, om naar hare m

en, verliet na een korte woordenw

is mama?" kree

" antwoord

wann

s of m

gij dat,

ding ontvan

pa

ook komen, Dy. Die k

verzinnen. Dan poogde zij het meisje, dat meer nadenken en meer verstand aan den dag legde, da

e, de 5e en de

ie aanduiden konden, dat de federalistische flottilje van kanonneerbooten de Sint John binnengedrongen was. Maar zij had niet

eid gesteld om handelend op te kunnen treden, zoo zou zij toch op de tusschenkomst van Gilbert Burbank en van Mars kunnen rekenen. Wanneer toch de kanonneerbooten de rivier binnengedrongen waren, zouden zij toch de oeverstre

e er op, dat een gevecht op

fortje vertoond had. Zermah ten minste had, hoe wantrouwend hare blikken ook rondwaarden, niets bespeurd, wat haar tot een ander gevoelen kon brengen

wanneer Texar in de Zwarte Kreek verschenen

d hebben? Of zou hij acht gesla

n Spanjaard niet meer te duch

in een vrij gerusten slaap gedompeld. De kamer, die haar beiden tot cel diende, was in diepe duisternis gehuld. Geen enkel gerucht werd van bu

. Zij onderstelde, dat het de Indiaan Squambo was, die, nadat hij rondom de omheinde omwalling zijne

ld werden. Zij schreed zacht en onhoorbaar naar de deur en luisterde aandachtig

ering ove

de mestische vrouw en het kind? Zouden zij uit hun vertrek gesleurd worden om naar eene nog verder afge

st en dreigden haar tot wanhoop te brengen... Maar hare geestkracht keerde weldra teru

s nieuws?"

ter," antwoo

geheel

n, n

erhoudt gij

h? Wat bed

j niets g

deel, ze

n?

geweigerd hare vrag

ed

ge oogenblikken. Daarna vervolgde

poginge

e pog

n op Camdless-Bay tot uwe g

dikwijls

E

zonder w

r nasporingen naar haar en naar de kleine Dy gedaan

te weten gekomen

oordde de Indiaan. ?En weinige dagen geleden bespeurde ik eene sloep, die in de n

l Texar on

heepten op een der eil

waren

rbank en master

e beide mannen daar buiten het bonzend kloppen van haar hart zouden kunnen hooren. Het waren dus master James Burbank en master Walter Stannard,

n als zij daarmede bekend waren, dan kon het niet anders of mevrouw Burbank en miss Alice Stannard hadden het hun gezegd. Dus die twee dames hadden naar C

aden had schuldig gemaakt. Misschien giste hij de plek, die tot gedwongen verblijf der slachtoffers aangewezen was? O, als dat

ein van Zermah. Zij werd met eene onmetelijke hoop vervuld-eene hoop, die evenwel dadelijk in d

eken! Zij zullen niet vin

. ?Het zou misschien voorzichtig zijn naar eene ander

antwoordde d

kt u

r eenige dagen zal master James

at is wat

in den mond van den man, die aan het hoofd der regeering van Jacksonville stond,

de Spanjaard voort, ?heb

n, meester," sp

gedurende

ben geheel t

mij

del

beiden hun intrek in de slaap

nen benutten? In haren toestand mocht zij inderdaad niets verwaarloozen of ve

voorzorg zou dan ook geheel nutteloos moeten heeten, daar het reduit van het fortje behoorlijk afgesloten en gegrend

iten het fortje te geraken, en derhalv

at zoo stil mogelijk en trad daarna naar buiten, waarbij zij

ige spaarzame lichtstralen schenen door de r

oor een der voegen, die iets bree

onderling voor, dat zij er de b

was en derhalve eene walmende vlam opleverde, die weinig helderheid verspreidde, was het toch

er de lichtstralen van de harskaars. Een papier van zonderlingen vorm en met kleine gaten doorprikt, lag op de binnenvlakte van den voorarm. Door middel van eene zeer fijne naald prikte Squambo in de

zulke lichte hand, dat de buitenhuid alleen door de punt der naal

Texar medegebracht, en wreef daarmede den voorarm van zijn meester in. Het sap dier plant geraakte daarbij in de wondjes,

d van Texar's voorarm. Die teekening was eene zuivere reproductie van die, welke door de naaldgaatjes op het papier gevormd werd. De overbrenging was met de grootste

arm gegrift, waarop Squambo het zoo

ar, zooals reeds gezegd werd, z

t zijner huid, noch zijne persoonlijke geaardheid gedoogen. Moest men dus niet een soort van verband tusschen dit teeken zien en dat hetwelk onlangs op die Floridasche reizigers, die in handen van Seminolen-Indianen in het noorden van het graa

eer een zijner streken. De t

eed zich toen in het

tatoueering op de proef te stellen? Zou hij, nu de bewerking afgeloopen was en het geheimzinnige teeken prachtig op zijn arm gegrift stond

n aangebroken, en van de gelegenheid gebruik maken om de kleurlinge voor zich te doen

Zermah spoedig ge

hare kamer terug, en kon die gelukkig nog ongemerkt bereiken. Daar stond zij tegen de in haast gesloten deur

er zorg dan vroe

gij staat

t niet genoe

gij u verlaten," antwoordd

lt gij

es Burbank de Zwart

toch wel kenn

f hier van het kind en de kleu

al hij

zou toch

vergeten, wat ik str

s dat,

Burbank over eenige dagen ni

oo zeker?" vr

er mocht komen, dan weet ge waarheen gi

dat we

mijne orders... ik zal mi

mee

j al die vragen? Gij

doen, dat Gilbert, de zoon van master James B

toch g

maar

leven zijn, zijn ook die in mijne macht," antwoordd

kwam. Zij kon het einde van dien volzin niet meer hooren, die zoo dreigend voor

oen het fortje, waarna de po

r de sombere kronkelingen van de uitgestrekte lagune. Daar buiten gekomen, ontmoetten zij een vaartu

anbevelingen den ander nog eens herhaald had. Daarna stevende Texar, d

ag aan en juist bijtijds, om zijne verf

e diepte der Sint John verdwenen en was Gilb

volle licht onder de schaduw van het lo