/0/26610/coverbig.jpg?v=3c18bd634e761b29bffd05aadaf9d548)
INFINITY HASSON needs to marry a man - a man that is passable to be her better half. But would it be possible if her status is single? Could it be feasible to hire someone just to act as her husband? Then this man came from nowhere - a loudmouthed man- her total opposite which so irritates her. For Pete's sake! She could marry someone, but not with Teranusjulio 'Ranus' del Prado. Never! It's a big no way! Nevertheless, only that man is the best option she has. Could she ask Ranus to marry her or would she let their business be run by others?
SHE fixed her hair before getting out of the car when the driver opened the door for her. She scanned the building as soon as her feet lay on the ground.
"Good morning, Lady Hasson!" she was greeted by the properly aligned employees in the lobby and bowed as she entered the building.
No response from her. She just walked in the middle of them. With her expensive red suit, paired with signature silver platform shoes, hair neatly combed and tied high with a black ponytail, and that straight look, nobody dares to lift their head to at least catch a glimpse of their new boss.
However, a middle-aged man in a professional suit greeted her, "Welcome to Hasson's Manssion, Lady. Your father, Master Hasson, told us to give you a well-" Mr. Manchester hold back his words as she lifts her hand to stop him from talking.
"It's just a waste of time. All of you, go back to your work," she said coldly.
Hindi nakahuma ang branch manager ng Hasson Mansion, nagyuko ito ng ulo at paatras na umalis sa harapan ni Infinity.
Infinity resumed walking towards the presidential elevator, followed by her bodyguards. The tallest one pressed the lift button and let her inside before moving to another elevator.
"Okay, as what you heard, go back to your designated area." Mr. Manchester commanded his staff the moment their lady boss disappeared. They felt relieved.
"Sayang naman ang food, sir," one of the staff regrets.
The BM smiled and shrugged his shoulder. "You can eat it on your table," he announced.
Samantala, inilibot ni Infinity ang kaniyang paningin sa silid na kaniyang pinasok, ang magiging opisina niya. Napangiwi siya. She doesn't like the interior design of the room. So feminine at masakit iyon sa kaniyang mga mata.
She reached the table and placed her sky-high purse on it. She sat on the swivel chair and laid her back. She pinched the bridge of her nose-a mannerism when she got bored or pissed.
After a while, she leaned forward to pick up her purse, looked for her phone, and dialled her father's number.
"Yes, baby? How was the welcome party?"
"How often should I tell you that I don't like the idea of a party, Papa?"
"I'm your father, Infinity. You shouldn't have talked to me like that," Mr. Hasson warned her daughter.
"And what is this? I don't like the design of my office," balewalang reklamo pa rin ng dalaga.
"What is wrong with the pink and blue combination?"
Pumalatak si Infinity kasunod ng pag-ikot ng kaniyang mga mata. Her father doesn't have a taste. For real!
"I want to change it."
"Okay, do what you want."
She cut the line without saying good-bye. Dinampot naman niya ang awditibo na kumukonekta sa secretary niya.
"Goo-"
"Call all the head staff and bring them to the Hasson room. Now."
"Yes, Lad-"
She dropped the phone and dialled again.
"Interior design-"
"Be here in my office immediately. Arrange all stuff here and I want you to change the interior design." Hindi na binigyan ng pagkakataon ni Infinity na makapagsalita pa ang kausap, agad din niyang pinutol ang linya.
Binigyan niya ng sapat na minuto ang mga itong marating ang kaniyang opisina. Kasabay ng pagtunog ng bawat ikot ng orasan sa dingding ay ang bawat tunog naman ng kaniyang mga daliri sa kaniyang mesa. Waiting is kinda bored, mabuti na lamang at tumunog ang telepono.
"Yes?"
"Lady Hasson, they're all in the Hasson room. The interior staffs are outside of your office."
"Let them in."
Ilang saglit lang ay pumasok na ang limang tauhan. Nangunguna ang babaeng may katangkaran at nasa around twenties ang edad. Tahimik na yumukod ang mga ito bilang pagbati.
Tumayo na si Infinity at kinuha ang purse matapos nitong isuot ang brown cardigan.
"Change everything. I want you to finish it today." Diretsong naglakad ang dalaga matapos iyong ibilin sa designer.
Tinalunton niya ang daan patungo sa Hasson room. Tanging ang tunog lamang ng kaniyang mga takong ang madidinig sa kahabaan ng koridor. Nang makapasok siya sa silid na iyon ay matalimang tumayo at nagsipagyukuran ang lahat.
"Sit down," Infinity commanded. Her voice was full of authority that you could be intimidated even to speak.
Dahil batid nilang sapat na ang pagyukod dito, hindi na sila nagsalita pa. Alam nilang ayaw ng kahit na anong ingay ng bagong boss nila. At ang simpleng pagbati mo rito ay maghahatid na rito ng pagkairita.
"Mr. Gonzales, I want the yearly financial report tomorrow morning," anang dalaga na nakatingin sa head accountant.
"Mrs. Lopez, I need the employees report too." Binuklat niya ang folder na nasa ibabaw ng conference table nang marating ang sariling upuan na nasa kanang dulo. "And, Mr. Calixto, hand me the supplier's list." Muli niyang tiniklop ang folder.
"And, by the way, I am Infinity Hasson. The only daughter of Mr. Antonov Hasson. And I will be the new CEO from now on. Any questions and concerns?"
Lakas loob na nagtaas ng kamay si Mr. Manchester.
"Yes, BM?"
"Ah, I'm sorry, Lady Hasson. We conduct a welcome-"
"Did you hear me a while ago, right?" pagpuputol ni Infinity sa sasabihhin nito.
"I'm sorry, Lady. It's your father's request. And the staff wants to meet you also."
"They don't need to know me. I don't want them to know me. And that is my order."
Malalim ang buntong-hiningang pinakawalan ng branch manager bago ito yumukod. "Again, I'm sorry, Lady, I understand."
Bakas ang pagkairita ng dalaga nang tiklupin nito ang folder na hawak at ibinalik iyon sa table nang walang pag-iingat. Saglit na katahimikan ang namayani sa silid na iyon, ramdam ang tensiyon.
And when Infinity realised something, she pinched her nose and sighed. "You can proceed to the party. But don't expect me to come. By the way, thank you. Meeting adjourned," aniya.
Nang makalabas ang mga ito ay saka lamang siya naupo sa upuang nasa kaniyang gilid. Inihiga niya ang ulo sa sandalan at mariing ipinikit ang mga mata.
She just starting her first day as the new CEO, pero nakikinita na niya ang ilang problemang nasilip niya habang pinag-aaralan ang record ng kumpaniya bago pa man siya magsimula.
It's just a minor problem, pero hindi niya alam kung paano siya mag-a-adjust. Wala siyang kilalang pwedeng pagkatiwalaan. Lalo na't bago lamang siya sa bansang ito. It's just good that she's fluent in Filipino language dahil Pinay ang kinuhang yaya ng kaniyang mga magulang. She has to learn Filipino language, because her dad has a plan to let her handle the branch here in the Philippines once she reach the right age.
She smiled with annoyance. The majority of her OJT was held in other countries. Not knowing that she would last here in the Philippines. If she only knew. Tsk!
She stayed for an hour in the conference room. She was busy scanning all the files that her secretary had handed her when someone knocked on the door.
"Lady, the board members just arrived," pagbibigay alam ng kaniyang sekretarya.
Halos magsalubong ang mga kilay niya sa labis na pagtataka. Anong kailangan ng mga `to at walang pasabing nagpunta dito?
"So, the acting CEO is here?"
Hindi pa man niya nasasagot ang kaniyang sekretarya ay bumungad na ang isang lalaking sa tingin niya ay nasa mid-fifties ang edad. Pormal na pormal ang ayos nito sa suot nitong all brown from head to toe, except sa puting polo na nakapaloob sa brown nitong suit. Hinubad nito ang suot na brown na sombrero at inilapag iyon sa table bago walang pakundangang naupo sa kabilang dulo, katapat niya.
Mr. Eugene Johnson. The Vice President owned fifteen percent of stocks at Hasson Group of Companies.
Sumunod na pumasok ang isang ginang na hindi nalalayo ang edad sa nauna. Puno ng alahas ang katawan nito at nagsusumigaw roon ang karangyaan. Nakakaasiwa ang mukha nitong nangangapal sa make-up. Bakas ang pagiging istrikta nito.
Mrs. Evangeline Salazar. Oh, well, sa pagkakaalam niya ay ayaw nitong ina-address na Mrs., so, it should be Ms. Eva or Ms. Salazar. Nagmamay-ari ng labing limang porsyento ng stock sa HGC. Naupo ito sa kaliwang bahagi ni Mr. Johnson.
Kasunod nito ang dalawa pang may edad na rin na pawang mga nakaitim na suit. Si Mr. John Fitzgerald na naupo sa tapat ng ginang at si Mr. Ali Singh na naupo naman sa tabi nito. Kapwa rin may share sa kumpaniya.
"What is this all about?" Hindi nawawala ang pagkakakunot sa noong tanong ni Infinity.
"We heard that the next CEO is already here. We want to welcome you," Mr. Johnson answered.
"Thanks for that, Mr. Johnson. You shouldn't bother anyway."
"It's our pleasure, Lady. So, when is your wedding?" Ms. Salazar asked.
Lalo pang nagsalubong ang mga kilay ni Infinity dahil sa tanong na iyon. Bakit siya tinatanong nito ng tungkol sa kasal?
"Wedding? What wedding?"
NAGTAGO siya sa Isla Lutherio upang kalimutan ang nabigong pag-ibig kay Lucy na napangasawa ng kapatid niyang si Martin. Ngunit sa halip na mapanatag ang kaniyang isip, mas lalo iyong gumulo at nakisali pa ang kaniyang puso. Hanggang saan aabot ang pag-ibig niya kung ang babaeng napupusuan ay milya ang layo ng edad sa kaniya? Jasson Luther is eighteen years older than Samara. Maaakusahan na nga siyang cradle's snatcher, mapagkakamalan pa siyang pedophile. Kaya naman para pigilan ang kakaibang nararamdaman sa anak ng mayordoma at driver nila, ibinaling niya ang atensiyon sa iba. Subalit, paano kung ang batang si Samara ay unti-unting nagdalaga? Ang musmos na katawan ay unti-unting nagkakaroon ng kurba. Mapigilan pa kaya niya ang nadarama? Does age really matter? O, mapapa-Yes, Master niya ang dalaga?
"Bulag ang pag-ibig!" Tinalikuran ni Lucinda ang kanyang maganda at komportableng buhay dahil sa isang lalaki. Nagpakasal siya sa kanya at nagpaalipin sa kanya sa loob ng tatlong mahabang taon. Isang araw, sa wakas ay nahulog ang mga kaliskis sa kanyang mga mata. Napagtanto niya na ang lahat ng kanyang pagsisikap ay walang kabuluhan. Tinatrato pa rin siya ng asawa niyang si Nathaniel na parang tae. Ang tanging inaalala niya ay ang kanyang manliligaw. "Tama na! Hindi ko sasayangin ang oras ko sa lalaking walang puso!" Ang puso ni Lucinda ay nadurog sa maraming piraso, ngunit naglakas loob siyang humingi ng diborsiyo. Nagdulot ng kaguluhan sa online ang balita! Isang maruming mayamang dalaga kamakailan ang nakipaghiwalay? Siya ay isang mahusay na catch! Hindi mabilang na mga CEO at guwapong binata ang agad na dumagsa sa kanya na parang mga bubuyog sa pulot! Hindi na kinaya ni Nathaniel. Nagsagawa siya ng press conference at lumuluhang nakiusap, "Mahal kita, Lucinda. Hindi ko kayang mabuhay ng wala ka. Pakiusap bumalik ka sa akin." Bibigyan ba siya ni Lucinda ng pangalawang pagkakataon? Basahin para malaman!
Isang mahiwagang bato mula sa langit ang tumama sa isang hamak na binatang nagngangalang Darren Chu. Bigla siyang nagkaroon ng kakayahang sumipsip ng lakas at talino ng lahat ng uri ng mandirigma. Sa isang mundo kung saan ang lakas at talento ang nagdidikta ng kapalaran, si Darren ay nagsimulang sumipsip ng mga kakayahan, at ang kanyang lakas ay lumago nang walang katapusan. Dahil dito, nagkaroon siya ng pambihirang kakayahang umunlad at matuto nang napakabilis. Mula noon, ang buong mundo ng mga mandirigma ay nagulo, at isang makapangyarihang diyos ng digmaan ay unti-unting sumisikat. "Kapag ang aking kakayahan ay naging katulad ng isang diyos, pati ang mga diyos ay luluhod sa harap ko!" sabi ni Darren.
Maglakbay pabalik sa sinaunang Prime Martial Mundo mula sa modernong edad, natagpuan ni Austin ang kanyang sarili sa isang mas batang katawan habang siya ay nagising. Gayunpaman, ang binata na tinataglay niya ay isang kahabag-habag na baliw, nakakapanghinayang! Ngunit ito ay hindi mahalaga dahil ang kanyang isip ay maayos at malinaw. Taglay ang mas bata at mas malakas na katawan na ito, lalabanan niya ang kanyang paraan upang maging Diyos ng martial arts, at pamunuan ang buong Martial Mundo!
[Cute Baby + Secret Identity + Powerful hero and heroine!] Minahal ni Caroline si Damian nang buong puso sa loob ng limang buong taon. Inialay niya ang sarili sa kanya at namuhay nang mapagkumbaba para sa kanya. Gayunpaman, nang humarap ang mag-asawa sa isang krisis, umaasa siya na ang balita ng kanyang pagbubuntis ay maaayos ang kanilang pagsasama, ngunit ang nakuha niya ay isang kasunduan lamang sa diborsyo. At ang masaklap, habang siya ay manganganak, siya ay nahulog sa bitag ng isang tao at ang kanyang buhay ay nasa panganib. Matapos makayanan ang ganoong nakakapangit na karanasan, determinado siyang putulin ang lahat ng relasyon sa lalaki. Limang taon na ang lumipas, muli siyang lumabas na nakataas ang ulo, bilang CEO ng isang sikat na kumpanya. Yung mga dati. Natikman na siya ngayon ng bully ng sarili nilang gamot. At unti-unting lumabas ang katotohanan tungkol sa nakaraan... Nasilaw sa bagong kumpiyansa ni Caroline, gustong makipagbalikan sa kanya ng dating asawa, ngunit pumikit na lang siya sa mga pag-usad nito. desperadong nakiusap si Damian, "Honey , kailangan ng baby natin ang magulang niya please remarry me!"
Pagkatapos ng high school, tinraydor ni Horace ang kanyang ex-girlfriend sa ospital. Doon niya nalaman ang totoong pagkakakilanlan mula sa kanyang inang-ampon. Mula noon, nagbago ang kanyang buhay at umangat siya sa lipunan. Lahat ng gustong umapi sa kanya ay binigyan niya ng leksyon! Sa buong mundo, wala nang mas mayaman pa sa kanya. At doon, naiwan niya ang kanyang sikat na kasabihan: "Huwag mong subuking pantayan ang aking allowance gamit ang iyong taunang kita."
Dahil nasunugan ng bahay ay nagmagandang-loob ang boss ni Alondra na patuluyin siya sa bakanteng condo. Isang taon na daw walang nakatira doon at kailangang may magbantay para di bahayan ng multo. Nang minsang umuwi siya galing sa trabaho ay nakarinig siya ng lagaslas ng shower at boses ng isang lalaki sa kabilang kuwarto. Kaya bitbit ang kanyang antique na krus ay nagpunta siya sa kabilang silid para mag-alay ng dasal sa kaluluwang di matahimik. Narinig niya ang pagbukas ng pinto ng banyo. “Miss, what the hell are you doing?” dagundong ng boses ng lalaking multo. Bigla niyang idinilat ang mata at isang guwapo at matipunong lalaki ang nakatayo sa pinto ng shower room. Hubad ang makisig at basa nitong katawan. At walang ibang tumatakip sa katawan nito kundi isang pirasong puting tuwalya lang. Bumagsak ang panga niya at nanginig ang tuhod niya. Ito na yata ang pinakamakisig at pinakaguwapong lalaki na nakita niya. Kung ganito kaguwapo ang multo, ayaw yata niyang i-exorcise.