/0/26616/coverbig.jpg?v=b729dce3b4e890a14cad15a141140101)
Khaela Sky Martinez has been spending her years doing countless interviews to acquire a permanent job. Mainly struggling, a bigger disaster came along. A new neighbor with a rude and awful personality started to interfere with her days, unknowingly swaying her away from what she aims. What if that disaster turns into something nicer? War of pride and pure intentions might break out, only for the purpose of pushing them closer to each other. However, destiny can sometimes be the playful enemy. A fresh episode will chase after them, turning the story around and creating twists to provide unexpected scenarios that'll flabbergast their minds and soul, might as well drag them to chaos. Will they both be able to handle it?
Ten years earlier from the current time zone
"Are you trying to kill yourself again?" Napalingon ako sa nagsalita. It was the boy who saved my life when I tried to commit suicide. Just like me, he's wearing a hospital gown. He also has an arm sling dahil sa injury na natamo niya sa kaliwang braso.
Nginitian ko lang siya. "Why are you smiling at me like that?" He asked while looking at me with his creep-out face. "You must've gone crazy after hurting your head." Naiiling niya sabi. Nanahimik na lamang ako at hinayaan siyang lumapit sa kinaroroonan ko.
"Should I take you to a mental institution?" Suhestiyon niya at naupo sa tabi ko. I let out a heavy sigh.
"You had time to dodge that vehicle, why'd you stop?" Sandali ko siyang sinulyapan. Seryoso ang itsura niya habang nakatitig sa akin. He is making me nervous.
"I just want to end my sorrow. I don't want to continue hurting inside." He suddenly burst out of laughter. Anong nakakatawa sa sinabi ko? I am dead serious right now but he's treating me like a joke.
"Of all the living creatures in the universe, do you think you're the only one who's suffering? Everyone experience pain" My eyebrows narrowed a bit nang marinig ko ang sinabi niya.
"I never said such thing." Dipensa ko.
"Then tell me, why did you do that? Why did you try to commit suicide?" I bit my lower lips.
"I-I just want to see my parents..." Naramdaman ko ang pagdaloy ng luha sa aking pisngi.
"How about your grandma? Iiwan mo na lang siya mag-isa?" What he said created a loud bang on my chest. How could I forget about the only person who cared for me after my parents passed away?
"Here, take this." Inabutan niya ako ng panyo. Agad ko 'yung kinuha at pinunasan ang basa kong pisngi. "Don't even think of jumping from this rooftop." He warned me.
Hindi ko mapigilang mapangiti dahil sa inaakto niya. We don't even know each other. This is the first time I met him but he already act as if we're friends for a long time. "What if I plan to do so?" Paghahamon ko sa kanya.
"Do whatever you want, hindi na kita pakikialaman." Itinuro niya ang injured niyang braso. "You see this?" Tumango ako.
Nagulat ako nang bigla niyang iangat ang shirt niya. Nag-iwas ako ng tingin. "Hoy! Ibaba mo nga 'yan!" Saway ko.
"Tsk green-minded. I just want to show you my other injury." Napapikit ako dahil sa kahihiyan. Kung ano-ano ang pumapasok sa utak ko. Ibinalik ko ang paningin ko sa kanya.
"I had this when I got bumped by the car nang iligtas kita." Tinanggal niyang ang bandage at bumungad sa akin ang malalim na sugat sa kanyang tagiliran. Mabuti na lang at natahi na ito, kailangan na lamang pahilumin.
"S-sorry..." Nasambit ko na lang.
"I'll accept your sorry but you better not cause any trouble in the future." I nodded.
"Actually, I came here to say goodbye. I'm leaving." Ngumiti siya sa akin.
After that, tumalikod na siya at nag-umpisang humakbang palayo.
But before he's completely gone out of my sight, he said something that totally moved my heart. I can feel the sincerity in his voice. He almost made me cry.
"You have to live no matter what happens. During the hardest part of your life, always try to remember that there are things worth surviving for..."
With that, he disappeared from my life. I never saw him in the hospital again and even after I got discharged. I didn't even had the chance to ask for his name. However, I swear that I will never forget that boy. He is the person who gave me hope and courage to continue my life.
I'll repay him for his kindness...someday...
Dahil nasunugan ng bahay ay nagmagandang-loob ang boss ni Alondra na patuluyin siya sa bakanteng condo. Isang taon na daw walang nakatira doon at kailangang may magbantay para di bahayan ng multo. Nang minsang umuwi siya galing sa trabaho ay nakarinig siya ng lagaslas ng shower at boses ng isang lalaki sa kabilang kuwarto. Kaya bitbit ang kanyang antique na krus ay nagpunta siya sa kabilang silid para mag-alay ng dasal sa kaluluwang di matahimik. Narinig niya ang pagbukas ng pinto ng banyo. “Miss, what the hell are you doing?” dagundong ng boses ng lalaking multo. Bigla niyang idinilat ang mata at isang guwapo at matipunong lalaki ang nakatayo sa pinto ng shower room. Hubad ang makisig at basa nitong katawan. At walang ibang tumatakip sa katawan nito kundi isang pirasong puting tuwalya lang. Bumagsak ang panga niya at nanginig ang tuhod niya. Ito na yata ang pinakamakisig at pinakaguwapong lalaki na nakita niya. Kung ganito kaguwapo ang multo, ayaw yata niyang i-exorcise.
Bilang isang simpleng katulong, ang pagmemensahe sa CEO sa kalaliman ng gabi upang humiling ng pagbabahagi ng mga pang-adultong pelikula ay isang matapang na hakbang. Ang Bethany, hindi nakakagulat, ay hindi nakatanggap ng anumang mga pelikula. Gayunpaman, tumugon ang CEO na, habang wala siyang maibabahaging pelikula, maaari siyang mag-alok ng live na demonstrasyon. Pagkatapos ng isang gabing puno ng pagsinta, natitiyak ni Bethany na mawawalan siya ng trabaho. Ngunit sa halip, nag-propose ang kanyang amo, "Marry me. Mangyaring isaalang-alang ito." "Mr. Bates, niloloko mo ba ako?"
Natigilan si Madisyn nang matuklasan na hindi siya biological child ng kanyang mga magulang. Dahil sa pakana ng tunay na anak, siya ay pinalayas at naging katatawanan. Inaakala na ipinanganak sa mga magsasaka, nagulat si Madisyn nang makitang ang kanyang tunay na ama ang pinakamayamang tao sa lungsod, at ang kanyang mga kapatid na lalaki ay mga kilalang tao sa kani-kanilang larangan. Pinaulanan nila siya ng pagmamahal, para lang malaman na may sariling negosyo si Madisyn. "Tigilan mo nga ako sa panggugulo!" sabi ng ex-boyfriend niya. "Kay Jenna lang ang puso ko." "Ang lakas ng loob mong mag-isip na may nararamdaman ang babae ko sayo?" pag-angkin ng isang misteryosong bigwig.
Pagkatapos itago ang kanyang tunay na pagkakakilanlan sa kabuuan ng kanyang tatlong-taong kasal kay Colton, buong pusong nangako si Allison, para lamang makita ang kanyang sarili na napabayaan at itinulak patungo sa diborsyo. Nanghina ang loob, nagsimula siyang muling tuklasin ang kanyang tunay na sarili—isang mahuhusay na pabango, ang utak ng isang sikat na ahensya ng paniktik, at ang tagapagmana ng isang lihim na network ng hacker. Nang mapagtanto ang kanyang mga pagkakamali, ipinahayag ni Colton ang kanyang panghihinayang. " Alam kong nagkamali ako. Please, bigyan mo ako ng isa pang pagkakataon." Gayunpaman, si Kellan, isang dating may kapansanan na tycoon, ay tumayo mula sa kanyang wheelchair, hinawakan ang kamay ni Allison, at nanunuya, "Sa tingin mo, babalikan ka niya? Mangarap ka."
In fairy tales, when the two person get married, they'll say it's a happy ever after. But for Aiana and Caspian, that wasn't the case. Exchanging wedding vows doesn't guarantee that they will love each other forever. Marriage doesn't guarantee love. And love isn't always enough.
Labindalawang taon nang magkakilala sina Claudia at Anthony. Pagkatapos ng tatlong taong pakikipag-date, itinakda na ang petsa ng kanilang kasal. Ang balita ng kanilang balak na kasal ay yumanig sa buong lungsod. Mataas ang emosyon dahil maraming babae ang nagseselos sa kanya. Noong una, hindi mapakali si Claudia sa galit. Ngunit nang iwan siya ni Anthony sa altar pagkatapos makatanggap ng tawag, nalungkot siya. "Nagsisilbi sa kanya ng tama!" Lahat ng kanyang mga kaaway ay nasiyahan sa kanyang kasawian. Kumalat na parang apoy ang balita. Sa kakaibang pangyayari, nag-post si Claudia ng update sa social media. Ito ay isang larawan niya na may isang sertipiko ng kasal na kanyang nilagyan ng caption na, "Tawagin mo akong Mrs. Dreskin mula ngayon." Habang sinusubukan ng publiko na iproseso ang pagkagulat, si Bennett—na hindi nag-post sa social media sa loob ng maraming taon— gumawa ng post na may caption na, "Ngayon ay may asawa na." Ang publiko ay naligaw.Binansagan ng maraming tao si Claudia bilang ang pinakamaswerteng babae ng siglo dahil siya ay nakakuha ng ginto sa pamamagitan ng pagpapakasal kay Bennett. Kahit isang sanggol ay alam na si Anthony ay isang langgam kumpara sa kanyang karibal./Si Claudia ang huling tumawa noong araw na iyon. Natuwa siya sa mga gulat na komento ng kanyang mga kaaway habang nananatiling mapagpakumbaba. Inisip pa rin ng mga tao na kakaiba ang kanilang pagsasama. Naniniwala sila na ito ay kasal lamang ng kaginhawahan. Isang araw, matapang ang loob ng isang mamamahayag na humingi ng komento ni Bennett sa kanyang pagpapakasal na sinagot niya ng may pinakamalambot na ngiti, "Ang pagpapakasal kay Claudia ang pinakamagandang nangyari sa akin."