/0/27072/coverbig.jpg?v=39f5ba17985046e42a5614007d32c0c8)
Yllana Brielle Szalma,a Lola's girl and the leader of a group with 5-6 members, their work is to solve cases such us crimes and etc. But what if the new case that they encounter lead her to know the secret of herself. What if she's not the real her. And she live a life full of lies? What if she's not just an ordinary girl? Perhaps she's princess of a kingdom? What will happen to her? Let's go and explore her life.....
Yllana POV
"ayy butiki, ano ba?!" saad ko ng biglang sumulpot si Miley sa harap ko
"ayy senorita kanina pa po ako nagasalita tas di ka pala nakikinig kang hindot ka, bat ba nakatunganga ka lng dyan? Ano nanamang iniisip mo?" saad naman niya ngayon ko lng napansin na kasama niya pala ung apat. Anim kaming mag ttropa. Isang bakla,tatlong babae at dalawang lalaki.
Sila nlng magpapakilala sa mga sarili, astig aq ehh
"ayy sorry naman, iniisip ko lng ung sinabi sakin ni lola about dun sa bayan nila sa san recarsio" saad ko naman at tumingin sa kanila. Sinenyasan ko naman silang maupo
"ohh? What about it naman?" saad naman ni Kara bago umupo sa harap ko
"naisip ko lng sabi kase ni lola nung nagkausap kami kahapon kase tinanong ko kung bakit siya umalis sa san recarsio? Ehh dun na siya lumaki diba?" saad ko pa at nilagay pa ang hintuturo sa kokote ko at umakto pang nag iisip ng tabigin ni Miley ang kamay ko
"wag mong ilagay sa ganyan para kang tsnga" saad naman niya kaya inirapan ko nlng siya
"ohh? Di naman siguro big issue yun" saad naman ni Spade na nasa tabi ko
"anong hindi ka dyan oo kaya" saad ko naman na ikinapagtaka nila
"wehh? So what about it nga? Why are you making is so tense ba, why don't you diretsuhin nlng us" saad naman ni Kara kaya napangiwi nlng ako. Sanay nako na ganyan yan magsalita ehh
"oo nga beh straight to the point na para naman di eketch kabahan shuklang toh" saad naman ni Leo at flinip pa ang imaginary niya bago umirap pfft...
"ano nga bang meron dun Yla?" saad naman ni Shawn
"eto na nga, sabi kase ni lola pagpatak daw ng ikalawang kabilugan ng buwan ehh may namamatay daw sa bayan nila. Nung una akala daw ni lola ay nagkataon lng ngunit naulit nanaman daw ng ilang beses" pagkwekwento ko sa kanila... nakikinig lng sila sakin habang nagsasalita ako eto kase ang gusto nila pag may mga thrill
Kilala rin kami sa school bilang "the six dem hunter" or known as SDH.. kase kami ang nakakasolve ng mga ganitong cases... ewan ko rin kung san nagsimula basta paggising ko ganito na.
Mahilig kami sa mga adventure na kagaya nito marami narin kaming nasolve na mga cases pero ngayon lng ako nakarinig ng about sa ganito at ang Malala pa galing pa kay lola.
"what do you think? Ano kayang nangyayare at nagkakaganon" saad naman ni Spade
"dzuhh I don't know rin noh" saad naman ni Kara
"why don't we check it? Since we love adventures right?" saad naman ni Shawn
"ay kaloka masisira ang beauty ko sa inyo ano ba" saad naman ni Leo
"sure lets check it" saad naman ni Miley
"since tapos na ang unang kabilugan ng buwan and based on the book that ive red the next full moon will be February 17, 27 days from now" saad naman ni Shawn na ikinatango ko.
"so ano g?" saad ko naman
"kelan ba kami umayaw?" saad naman ni Miley
"oo naman" saad naman ni Spade
"of course" saad naman ni Shawn
"Sali aketch" saad naman ni Leo
"im in hihi" saad naman ni Kara
"nays hahaha so ngayon maghanda muna kayo, aalis tayo ng February 13" saad ko naman na ikinatango nila
"sige boss" saad naman ni Spade at sumaludo pa na ikina-iling ko nlng
"umuwi na kayo mag gagabi na oh mag iingat kayo sa daan ha" saad ko. Nandito kase sila sa bahay ginawa naming ung project para sa school... nung natapos naming ay ngakwentuhan nlng kami kaya ayan ginabi sila
"I didn't notice the time ha, napasarap ang ating chikahan hehe so pano im going na guys andyan na sundo ko later nlng bye mwaa" saad naman ni Kara at lumapit samin para bigyan kami ng halik sa pisngi. Sa girls niya lng un ginagawa tas sa boys naman ay fist bomb. Ganyan kami pag nagkakahiwalay hiwalay
"sige Kara ingat ha" saad ko naman na ikinatango niya bago siya sumakay sa kotse nila. Sinundo siya ng driver niya
"una narin aketch beh gabi na hinihintay na ako ni mader ert baka mag armalite nanaman iyown" saad naman ni Leo na ikinatawa naming
"sige bye hahaha ingat ha, pagmomotor mo umayos ka para ka pa namang hari sa daan" saad ko naman
"eww hari? Ako? Yuckss so chaka you mean reyna? Ow yeah im the queen of the road" saad naman niya at rumampa pa
"pfftt... matapilok ka sana" saad naman ni miley na ikinairap lng ni Leo
"osige na hahahahaha ang sakit na ng tyan ko kakatawa ingat pre" saad naman ni Spade at tinapik ang balikat ni Leo
Tumango lng si leo bago sumakay sa motor niya, bumusina muna siya bago tuluyang umalis.
"una narin kami beh" saad naman ni Miley
"sige ingat kayong tatlo ha" saad ko naman
Lumapit lng sila sakin para makipag fist bomb.
"sige ikaw rin ingat byee mwaps" saad naman ni Miley bago sumakay sa sasakyan nila
Kumaway muna ako sa kanila bago sila tuluyang umalis ng makaalis sila ay umakyat nako sa bahay at pumasok na sa room ko iikot pa sana ako para isara ang pinto ng magsara ito ng kusa na siyang ikinagulat ko..
Ehh? Di naman mahangin ahh.. diko na sana un papansinin at hihiga na sana sa kama ng may marinig akong tumawag sa pangalan ko
"lola?" saad ko dahil baka nakarating na si lola galling kayna tita Claire
"lola?" tawag ko ulit ng wala akong marinig na sumagot
"lola? Andyan kana ba?" saad ko at dahan dahang lumapit sa pinto
Ng makalapit nako sa pinto ay dahan dahan ko itong pinihit
Ng mabuksan ko ng ayos ang pinto ay humakbang na ako palabas lumingon pako sa gilid ko at may Nakita akong sulat sa salamin gamit ang lipstick ko
"WAG NA KAYONG TUMULOY KUNG AYAW NIYONG KAYO ANG MAGING SUNOD NA BIKTIMA" basa ko sa nakasulat sa salamin ng umihip ang hangin na nagdala sakin ng kilabot. Nayakap ko ang sarili ko dahil sa lamig ng simoy ng hangin.
May naramdaman pa akong kakaibang presensya sa likod ko dahilan para mas lalo akong kabahan..
Dahan dahan ko itong nilingon at halos magulantang ang mga manok naming dahil sa sigaw ko
"WAAAAAAAAAAAAAAAA@HHHHHHHHHHH" sigaw ko kasabay ng pagkawala ko ng malay
Nagulat ang lahat nang lumabas ang balitang engagement ni Rupert Benton. Nakakagulat dahil ang masuwerteng babae daw ay isang plain Jane, na lumaki sa probinsya at walang pangalan. Isang gabi, nagpakita siya sa isang piging, na nabighani sa lahat ng naroroon. "Wow, ang ganda niya!" Ang lahat ng mga lalaki ay naglaway, at ang mga babae ay nagseselos. Ang hindi nila alam ay isa pala talagang tagapagmana ng isang bilyong dolyar na imperyo ang tinatawag na country girl na ito. Hindi nagtagal at sunod-sunod na nabunyag ang kanyang mga sikreto. Hindi napigilan ng mga elite na magsalita tungkol sa kanya. "Banal na usok! So, ang tatay niya ang pinakamayamang tao sa mundo?" "Ganun din siya kagaling, ngunit misteryosong designer na hinahangaan ng maraming tao! Sinong manghuhula?" Gayunpaman, inakala ng mga tao na hindi siya mahal ni Rupert. Ngunit sila ay nasa para sa isa pang sorpresa. Naglabas ng pahayag si Rupert, pinatahimik ang lahat ng mga sumasagot. "Bilib na bilib ako sa maganda kong fiancee. Malapit na tayong ikasal." Dalawang tanong ang nasa isip ng lahat: "Bakit niya itinago ang kanyang pagkakakilanlan? At bakit biglang nainlove si Rupert sa kanya?"
Ang kanyang fiance at ang kanyang matalik na kaibigan ay nagtrabaho at nag-set up sa kanya. Nawala niya ang lahat at namatay sa kalye. Gayunpaman, muling isinilang siya. Sa sandaling imulat niya ang kanyang mga mata, sinusubukan siyang sakalin ng kanyang asawa. Sa kabutihang palad, nakaligtas siya. Pinirmahan niya ang kasunduan sa diborsiyo nang walang pag-aalinlangan at handa na para sa kanyang miserableng buhay. Sa kanyang pagtataka, ang kanyang ina sa buhay na ito ay nag-iwan sa kanya ng malaking pera. Inikot niya ang mga mesa at naghiganti sa sarili. Naging maayos ang lahat sa kanyang karera at pag-ibig nang dumating sa kanya ang kanyang dating asawa.
Dalawang taon pagkatapos ng kanyang kasal, si Ximena ay nawalan ng malay sa isang pool ng kanyang sariling dugo sa isang mahirap na panganganak. Nakalimutan niyang ikakasal nga pala sa iba ang dating asawa noong araw na iyon. "Maghiwalay na tayo, ngunit ang sanggol ay nananatili sa akin." Ang kanyang mga salita bago natapos ang kanilang diborsyo ay hindi pa rin nawawala sa kanyang isip. Wala siya roon para sa kanya, ngunit gusto niya ng buong kustodiya ng kanilang anak. Mas gugustuhin pa ni Ximena na mamatay kaysa makitang tawagin ng kanyang anak ang ibang ina. Dahil dito, isinuko niya ang multo sa operating table na may dalawang sanggol na naiwan sa kanyang tiyan. Ngunit hindi iyon ang wakas para sa kanya... Pagkalipas ng mga taon, naging dahilan ng muling pagkikita ng tadhana. Si Ramon ay isang nagbagong tao sa pagkakataong ito. Gusto niyang itago siya sa sarili niya kahit na siya ay ina na ng dalawang anak. Nang malaman niya ang tungkol sa kasal niya, sumugod siya sa venue at gumawa ng eksena. "Ramon,Namatay ako minsan, kaya wala akong pakialam na mamatay ulit. Pero sa pagkakataong ito, gusto kong sabay tayong mamatay," siya sumigaw, nanlilisik ang tingin sa kanya na may nasasaktan sa kanyang mga mata.//Naisip ni Ximena na hindi siya nito mahal at masaya na sa wakas ay wala na ito sa buhay niya. Ngunit ang hindi niya alam ay nadurog ang puso niya sa hindi inaasahang pagkamatay niya. Matagal siyang umiyak mag-isa dahil sa sakit at hapdi. Palagi niyang hinihiling na mabawi niya ang mga kamay ng oras o makita muli ang magandang mukha nito. Sobra para kay Ximena ang drama na dumating mamaya. Ang kanyang buhay ay napuno ng mga twists at turns. Hindi nagtagal, napupunta siya sa pagitan ng pakikipagbalikan sa kanyang dating asawa o pag-move on sa kanyang buhay. Ano ang pipiliin niya?
"Huwag mong hayaang tratuhin ka ng sinuman na parang tae!"/Natutunan ko iyon sa mahirap na paraan. Sa loob ng tatlong taon, tumira ako sa aking mga biyenan. Hindi nila ako tinuring na manugang kundi isang alipin./Tiniis ko ang lahat dahil sa asawa kong si Yolanda Lambert. Siya ang liwanag ng buhay ko./Sa kasamaang palad, gumuho ang buong mundo ko noong araw na nahuli kong niloloko ako ng asawa ko. Kailanman ay hindi ako naging napakasakit ng puso./Upang makapaghiganti, isiniwalat ko ang aking tunay na pagkatao./Ako ay walang iba kundi si Liam Hoffman—ang tagapagmana ng isang pamilyang may trilyong dolyar na mga ari-arian!/Ang mga Lamberts ay lubos na nabigla pagkatapos ng malaking pagbubunyag. . Napagtanto nila kung ano ang naging kalokohan nila para tratuhin akong parang basura./Lumuhod pa ang asawa ko at humingi ng tawad. /Ano sa tingin mo ang ginawa ko? Binawi ko ba siya o pinahirapan siya?/Alamin mo!
Isang mahiwagang bato mula sa langit ang tumama sa isang hamak na binatang nagngangalang Darren Chu. Bigla siyang nagkaroon ng kakayahang sumipsip ng lakas at talino ng lahat ng uri ng mandirigma. Sa isang mundo kung saan ang lakas at talento ang nagdidikta ng kapalaran, si Darren ay nagsimulang sumipsip ng mga kakayahan, at ang kanyang lakas ay lumago nang walang katapusan. Dahil dito, nagkaroon siya ng pambihirang kakayahang umunlad at matuto nang napakabilis. Mula noon, ang buong mundo ng mga mandirigma ay nagulo, at isang makapangyarihang diyos ng digmaan ay unti-unting sumisikat. "Kapag ang aking kakayahan ay naging katulad ng isang diyos, pati ang mga diyos ay luluhod sa harap ko!" sabi ni Darren.
Isang malaking araw iyon para kay Camila. Inaasahan niyang pakasalan ang kanyang gwapong nobyo. Sa kasamaang palad, iniwan niya siya sa altar. Hindi na siya nagpakita sa buong kasal. Ginawa siyang katatawanan sa harap ng lahat ng bisita. Sa sobrang galit, pumunta siya at natulog sa isang kakaibang lalaki sa gabi ng kanyang kasal. One-night stand daw ito. Sa kanyang pagkadismaya, hindi siya pinayagan ng lalaki. Inirapan niya siya na parang sinaktan niya ang puso niya noong gabing iyon. Hindi alam ni Camila ang gagawin. Dapat ba niyang bigyan siya ng pagkakataon? O lumayo na lang sa mga lalaki?