Nilalamon ako ng takot. I ran continously kahit hindi ko na alam ang direksyong tinatahak ko. I need to get away with them, with him. Alam kong ngayon na alam na niya ay malalaman na rin ng ama at kapatid niya ang sikreto ko, at hindi ako papayag na basta na lamang mahuli.
I stopped when I realized I can't breathe anymore. And besides, wala na akong matatakbuhan pa. Two meters ahead of me is a cliff.
This is my dead end.
Sinilip ko ang ibaba kung mayroon bang paraan para makaligtas ako, pero, sa unang silip pa lamang ay alam ko nang hindi ako bubuhayin ng taas nito. Wala nang ibang paraan. Kung hindi ko magagawang makatakas, puwes, hindi ako magpapahuli ng buhay sa sino man sa kanila.
I took a deep breath and tightened my grip on the pistol in my right hand as my tears started rinsing my sweaty face.
"Xena!" He called and stopped a few meters away from me. Mababakas ang galit sa boses niya, at doon pa lang ay alam ko nang ito na ang wakas na matagal kong pinaghandaan. Sarkastiko ang malakas kong tawa nang pumihit ako paharap sa kanya, para harapin ang galit niya at tuldukan ang matagal nang dapat ay tapos.
"Poor me, there's no way to escape hell," utas ko habang mariing nakabaon sa kaniya ang mga mata kong puno ng galit at sakit.
Mas nagdilim ang mga mata niya, na animo'y ang bawat segundo ng inilalagi ng kaniyang tingin sa akin ay mga balang tumatagos sa puso at pagkatao ko. Alam kong kating-kati na siyang patayin ako, at sapat ang mga titig niya para mahinuha ko iyon.
"Don't move, I'll walk closer." Utos niya, matapos ay humakbang ng isa pasulong ngunit humakbang din ako ng isa patalikod kaya't agad siyang huminto. "I said stop right there, Xena!"
Umalingawngaw ang malakas niyang sigaw sa napakatahimik na gabi. Natatakot ako, at hindi ko gustong matapos sa ganito ang lahat ng pinaplano ko. Pero, mas mabuti nang mabigo kami parehas kaysa mabigo akong mag-isa.
Ang mariin kong mga titig ay dahan-dahang lumambot, at kalauna'y napalitan ng isang mapait at mapagmahal na tingin. I slowly pulled the sides of my lips and smiled at him, weakly. Pagkatapos ay ngumisi na parang isang baliw bago sinabing,
"Hindi kita hahayaang makalapit sa akin. Kahit hanggang sa kamatayan,"
"Stop with this nonsense, Xena! I won't do anything--"
"Don't treat me like some stupid rat that will fall for your yummy bait! I am certain that you wanted to kill me a long time ago! Masyado lang akong naging tanga nang magdalawang isip akong patayin ka noong may pagkakataon ako! Masyado akong naging tanga dahil nahulog ang loob ko sa isang hayop na kagaya mo!"
Sunod-sunod na pumatak ang mga luha ko, at halos mapunit ang lalamunan ko nang isigaw ko iyon. I had the chance to end this but I let it pass because I fell for this man. Sampung taon akong nabuhay na punong puno ng galit sa ama niya at sa pamilya niya, at hindi ko maunawaan kung paano at kailan ko siya sinimulang mahalin. Isa siya sa mga taong gusto kong patayin. Siya, si Max, at si Damian. Gusto kong ubusin ang pamilya niya.
Marahan kong ini-angat ang baril patutok sa kaniya at nanginginig na na nagsalita,
"I won't let you kill me, nor anyone of your family! I'd rather kill myself than die in your dirty hands!" Pirming nakatutok sa kaniya ang baril na hawak ko. Kailan ma'y hindi ako nagdalawang isip na kalabitin ang gatilyo, pero sa mga pagkakataong ito, tila ba nanigas ang mga daliri ko na maging ang pagkapit ng maayos sa baril ay hindi ko magawa. My hands were trembling because of two things: fear and doubt.
He's not with anyone. If I pull the trigger, I can make it out. Iyan ang bagay na tumatakbo sa isip ko, pero taliwas iyon sa sinasabi ng puso kko. I took another step back. Pakiramdam ko'y nasisiraan na ako ng bait.
"Xena, wag! Xena... please!"
Muli akong ngumiti sa kaniya kasabay ng isa pang hakbang paatras. "I did not succeed, but you didn't succeed as well, "
I stared at his face when I took the last step backward. Hanggang sa huli ay hindi ko nagawang gawin ang plinano ko. Isang kahibangan ang piliing mamatay kaysa patayin ang anak ng taong sumira ng buhay ko.
Kita ko ang pagrehistro ng pagkabigla sa mukha niya nang humiwalay ang mga paa ko sa lupa kasabay ng paghila sa akin ng hangin pababa sa mamlim at madilim na banging iyon.
"Xena!" rinig kong sigaw niya, na sa tingin ko'y dulot ng kabiguan.
Marahan kong ipinikit ang aking mga mata, handa nang yakapin ang kamatayang naghihintay sa akin sa ibaba, at saka ibinulong sa hangin ang aking mga huling salita,
"I love you, Leo,"
Sa aking pagbagsak ay naramdaman ko ang pagyakap ng malamig na tubig sa aking buong katawan bago ako tuluyang nilamon ng kadiliman.
/0/28495/coverbig.jpg?v=bdfea7f3e35a1816ca10b3d4723e6f95)
Tingnan ang Higit pang mga Komento sa App
/0/71268/coverbig.jpg?v=eceb908928e428a7d4f7db17ff50510e)
/0/73920/coverbig.jpg?v=62a774123a2e45ca8e1dddb2d579f846)
/0/77310/coverbig.jpg?v=7fafeef37f3915c8ffa7a7001a5d7a6e)
/0/72998/coverbig.jpg?v=5fb985ea4775ce8fd0bc241a944d48d8)
/0/77312/coverbig.jpg?v=305ea55f9daad1443533034a1991f38d)
/0/79695/coverbig.jpg?v=06226c276158a14cf3cdd78aee3a2825)
