15 Days Fighting For Lives

Napamulat ang mata ni Yuki sa biglaang pag-iyak ng isang sanggol na hawak niya. Muntik na siyang magulat ng maalala na wala naman siyang sanggol na anak. She was about to stand up while still holding the baby but she realize that she was only sitting at the top of a high wall while leaning against Deiji. Her room mate. Sa walang kakayahang tumayo ay iginala na lamang niya ang kanya mata.

She saw a nightmare she'd never imagined would even happen in real life. A bunch of zombies trying to reach them. With that, a flashback came into her mind with scenarios on how they end up in that kind of situation.

BIGLANG sumigaw dahil sa inis si Michelle nang buksan niya ang telebisyon sa kwarto ng kanilang apartment. Nakalagay kasi dito ay 'no signal' gayong oras iyon ng paborito niyang anime series.

"Baka sa antenna lang." Pagpapakalma sa kanya ng kambal na si Michael.

"Bawal dito sa dorm ang lalaki. Nandito ka na naman daw kasi Michael sabi ng t.v. namin." Pang-iinis naman ni Deiji sa lalaking kambal ni Michelle.

Ang tinutuluyan kasi nila ay isang Dormitory na para lamang sa babae ngunit palaging nakatambay si Michael sa kanilang kwarto. Samantalang sa kabilang building naman ang boys dormitory.

"Ako na naman nakita ni Ate Deiji." Nakangusong sagot ni Michael habang ginagalaw-galaw ang antenna ng t.v. upang makanood ang kakambal.

Natatawang nakikinig na lamang si Yuki sa tatlo habang nag-aayos para sa trabaho. Isa siyang hotel keeper hindi kalayuan sa kanilang dorm at pang-apat na buwan na niya ngayon dito. So far, gustong-gusto niya ang trabaho dahil malaki ang sweldo at tipid sa gastusin kaya malaki ang naiipon niya. Bukod pa sa binibili niyang pasalubong para sa pamilya na nasa labas ng Sitio De Villasarza.

Maayos naman ang trabaho ng asawa at hindi sila pinapabayaan. Gusto niya lamang tulungan ito dahil lumalaki na ang mga bata at wala pa silang naiipong dalawa.

"Wag niyo ikakalat ang mga gamit ko, pakiusap." Nakataas na kamay at kunwari ay nantataray na pakiusap niya sa kambal na palaging nangingialam ng mga gamit niya tuwing wala siya.

"Si Michelle kasi gustong gusto lagi pakialaman drawer mo kasi lagi ka daw may chocolates sa mga gamit." Panunuro ni Michael sa kapatid.

"Ikaw din naman. Mas malaki ka nga kumagat ei!" Pagbabalik naman ni Michelle

"Ahhhh!" Napatingin ang tatlo kay Deiji dahil sa biglaang pagtili nito.

"Bakit?" Tanong agad ni Yuki dito.

"Walang signal 'yong WiFi. Trinay ko din sa data ng both sim ko. Wala pa din." Pagsusumbong ni Deiji kay Yuki.

Pare-pareho silang napatingin sa t.v. na hanggang ngayon may nakalagay na 'no signal'. Nagmamadali silang tatlo kunin ang kanya-kanyang phone para icheck ang signal.

"Wala din ako." Ani Michael na nakatingin pa din sa kanyang phone at kinalikot-kalikot ito.

"Ako din." Mahinang sambit ni Yuki sa kanila.

Napatingin naman silang apat kay Michelle na may pagtatanong na ekspresyon. Dahan-dahan namang umiling ito sa kanila.

Bagsak ang balikat na lumabas ang apat sa kanilang kwarto upang magtanong sa iba. Maya maya pa ay bigla sila nakarinig ng malakas na pagsabog mula sa labas kasabay ng iba't ibang malalakas na tilian mula sa iba't iba ring tao.

Nag-uunahan palabas ang mga tao mula sa dorm upang matingnan at masilip kung ano ang nangyayari sa labas. Tila pare-pareho silang mga walang alam sa mga nangyayari.

"Michelle, humawak ka sa kamay ko." Biglang ani Michael dahil nakakaramdam siya na may nangyaring masama at hindi maganda.

Humawak naman si Michelle sa kamay ng kambal habang nakasunod silang dalawa kay Yuki at Deiji na ngayon ay papalabas na ng dorm.

"Anong meron?" Tanong ni Yuki sa ibang kasamahan sa dorm na naunang nakalabas.

"Hindi din namin alam. Bigla na lang sila nagtatakbuhan." Sagot naman ni Madrid. Ang kanang kamay ni Nanay Pasing sa paghahanda ng kanilang pagkain.

Tinuro nito ang mga taong takot na takot na nagtatakbuhan papunta sa kabilang direksyon. Tila mula sila sa direksyon ng gate ng Sitio De Villasarza.

Lumapit naman si Deiji sa isang hollow blocks na magkapatong saka umakyat dito.

"Ate Deiji, baka mahulog ka." Paalala ni Michael habang hawak hawak pa din ang kamay ng kambal.

May kataasan kasi ang inakyatan nito. Hindi niya alam ay laking squatter ang dalaga sa labas ng Sitio at sanay sa akyatan ng pader at puno.

Mula sa taas ay nagmasid si Deiji. Naisip niya na sana ay mula sa ikatlong palapag ng kanilang kwarto niya na lang sana sinilip at tiningnan kung hindi sila bumaba at nagmadaling makaisyoso.

Kita niya ang mga taong nag-uunahan papunta sa gawi nila. Sinundan niya ng tingin ang tinatakbuhan at iniiwasan ng mga ito. Nagtataka pa siya ng may kakaibang itsura ang tumatakbo at sumusunod sa isang babae. Niliitan niya pa lalo ang mga mata niya upang makita ng maayos ang itsura nito.

Laking gulat niya ng bigla na lang may lalaking tumalon mula sa gilid ng babaeng tumatakbo saka siya kinagat sa leeg. Lalo pa bumigat ang mga paa ni Deiji ng biglang itingala ng lalaki ang ulo na may kasamang balat at laman ng babae mula sa leeg na kinagatan. Sa sobrang panghihina niya at nagmamadaling makababa ay muntik muntik na siyang mahulog. Mabuti na lamang ay nakaalalay sa kanya ang kambal at si Yuki.

"Anong meron?" Pagtatakang tanong ni Yuki sa kaibigan.

"T-tak... bo..." Nanghihina pang sambit ni Deiji. Lahat ng kasama niya sa dorm ay nagtataka sa inaasal niya.

"Takbo!" Pilit na sigaw ni Deiji saka hinila sa kamay si Yuki at Michelle na hawak pa din ni Michael ang kabilang kamay.

Nagtataka man ang tatlo ay wala silang nagawa kundi sumabay na lamang sa takbo ni Deiji.

Puno ng pagtataka ang mukha ng lahat sa sigaw niya. Tumatakbong sinilip ni Deiji ang ibang kasamahan sa dorm ngunit napahinto siya ng makitang mga nakatayo pa din ang mga ito at nakatingin sa kanilang magkakaibigan at nagtataka kung bakit din sila natakbo.

Napahinto din ang tatlo at napatingin sa kanya saka tumingin sa tinitingnan ni Deiji. Medyo nakakalayo na sila. Sabay-sabay nanlaki ang mga mata ng mga ito ng bigla na lamang may mga taong mukhang nagwawala at wala sa tamang pag-iisip na sinugod ang mga kasamahan sa dorm.

"What the hell?" Takhang sigaw ni Michael na may bahid ng takot.

Lalo sila natakot ng may dugong nagsiagusan mula sa mga parteng kinakagatan ng mga nababaliw na tao.