/0/30662/coverbig.jpg?v=a08c3b28b1eef13380a5599696353dc2)
His name is Luis Salvacion. SA kanya na ang lahat, mayaman, gwapo tinitiliian ng mga babae. Ngunit sa likod ng mga ngiti niyang pinapakita sa iba, tinatago niya ang sakit, lungkot galit para sa ama na siyang dahilan kong bakit bata pa lang nawalan na siya ng ina. Pero ng nakilala niya si Samantha manalo. Nagbago ang lahat.Tinuruan siya nito kung anong ibig sabihin ng pamilya, tinuruan siya nito kung ano ang ibig sabihin ng pamamahal. Ngunit magbago ba ang pagtingin niya sa dalaga kung makilala niya ito nang husto? Kung makilala niya kong sino talaga si Samantha Manalo? Tunghayan ang pag-iibigan nina Luis at Sam at kung paano nila ipaglalaban ang pagmamahal para sa isat isa.
"You're here." Ang mata niya kaninang nasa kung saan saan ay napatingin sa nag salita. Si lolo Mario. Lumapit ito at umupo sa sofa. Umupo rin siya, ilang ulit din siyang bumuntong hininga para pakalmahin ang sarili.
"I'm glad that you are here." Wala man lang ka ngiti ngiti ang labi nito kaya hindi niya alam kung galit ba ito o masaya ngayong andito na siya sa pamamahay nito.
"Hi po." Bati niya nag hindi nakatingin dito, pinili niya na lang na huwag tumingin dahil nakakatulong 'yon na hindi siya masyadong kabahan. Natawa ito.
Napa angat siya nang tingin, napanguso siya at napabaling ang tingin sa iba. Sinaniban ata at biglang natawa.
"I'm sorry, natakot ba kita?" tanong nito. Ay swempre, sino ba naman ang hindi matatakot dito, parang nangangain ng buhay na tao sa tapang. Pero ngayong ngumiti ito, gwapo naman pala. Mukha na siyang tao.
"Hindi naman po pero ang sungit mo lang tingnan," ani niya. Pinagkrus nito ang mga braso at tumungin sa kanya.
"Im sorry." Natatawang ani nito. Naka hinga naman siya nang maluwag dahil naka ngiti na ang matanda.
"Welcome to my house," ani nito at pinalibot ang tingin sa bahay. "Ikaw lang ang ka isa isang kamag anak ni paring Voxx at hindi kita pwedeng pabayaan. Parang kapatid na sa'kin si Voxx at pamilya na rin kita. Kung may kailangan ka, puntahan mo lang ako sa study room ko, kung gagawa ka naman ng gawaing bahay or hindi nasasayo na 'yon. Basta ang akin lang dito ka tumira, kung may pupuntahan ka naman mag paalam ka para alam ko kung saan ka pumunta and then if you need money to buy something, just tell me. Okey?"
Mabait naman pala ito, ilang beses niya na itong nakita nong buhay pa ang lolo niya dahil dumadalaw ito sa kanila. Pero hindi niya naman ito kinakausap dahil english nang english hindi niya maintindihan. Naiintindihan niya naman minsan hindi naman siya marunong mag salita kaya na manahimik nalang siya.
"Im so happy that your already here, I know we're not close but still you trust me and thank you for that. All I want is your safety dahil 'yon ang gusto ng lolo mo, kahit papano nakahinga ako nanv maluwag at siguradong hindi na ako mumultuhin 'non dahil andito kana." Nakangising sabi nito.
"Thank you po ulit, kahit papano safe po ako dito, kaya ko naman pong mag isa, kaso nakakatakot po ako. Promise po gagawa ako ng gawaing bahay, hindi po ako tamad kaya makakaasa po kayo sakin." Umiling na ngumiti ito sa sinabi niya.
"Just stay safe always Sam, para hindi ako multuhin ng lolo mo," ani nito na kinatawa niya. Napatingin ito sa orasan at binalik ang tingin sa kanya. "It's already late, i have to go I'm sorry, si manag fe na ang bahala sayo." Napatayo siya ng tumayo ito.
"Sige po, salamat po ulit lolo Mario." Nakangiting tumingin ito sa kanya at nagulat nalang siyang nang pinatong nito ang kamay sa ulo niya at ginulo ang buhok niya.
"Be safe always okey." Paalam nito at tumalikod na.
Close ba kami ? bahala na lolo ko naman siya. Bumuntong hininga siya at umupo ulit bago ginala ang mata paikot sa loob ng bahay. Totoo pala ang sabi nila na may mansion talaga.
Ang totoo, mag dadalawang taon ng patay ang lolo niya kaya dalawang taon din siyang mag-isa sa bahay nila. Noong libing ng lolo niya pumunta si lolo Mario at gusto siyang isama pag uwi nito ang kaso ayaw niyang iwan ang bahay nila. Kaya hindi siya sumama dito.
Kaso muntikan ng may pumasok sa bahay niya kagabi kaya napa tawag siya kay lolo Mario bigla at nag pasundo, pero kung tutuusin mas gusto niya 'don kung turuusin. Wala nga siyang magagawa dahil baka pasukin na naman siya ng mag nanakaw at mapatay pa siya.
"Hi." Napalingon siya sa nag sasalita at ngayon ay papalapit sa kanya. Umupo ang tatlo sa kina upuan ni lolo kanina at nilapag ang dalang meryenda.
"Kumain kana, para ihatid na kita sa kwarto mo mamaya, teka ako si manang fe." Turo nito sa sarili.
"Siya si Elsa " turo nito sa kaliwa. "Siya si Anna." Turo nito sa kanan. "Pamangkin ko silang dalawa." Ang ganda ng pangalan parang frozen lang ang peg. Natawa siya sa sariling naisip.
"Lola tanong ko lang , uso naba ang frozen nong dati?" nangunot na tanong niya sa matanda. "Kapangalang po nila si Anna at Elsa sa frozen." Biro niya.
Agad na umiling ito. "Ay iwan ko, hindi ako mahilig manood ng palabas," ani naman nito. Natawa ang dalawang dalaga sa gilid niya.
"Samantha po ang pangalan ko." Pag pakilala niya sa sarili.
Tumango si Manang Fe. "Sige kain kana para ihatid kana ni Elsa." Natatawang sabi nito at nilapit ang pag kain sa kanya. Kinuha niya 'yon at nagsimula nang kumain.
"Sam, sabihin mo sa'kin kung ano ang sabon mo ha, para kuminis naman ako," bulong ni Anna at tumabi na sa kanya. Hinawakan siya nito sa kamay at hinahaplos.
"Safeguard sabon ko, para hindi bumaho ang kilikili," sagot niya at naiilang. Hindi mapaniwalang nag-angat ito nang tingin sa kanya.
"Ana wag mong isturbuhin at kumakain." Sita ni manang Fe dito at tumayo na hila hila ang kamay ng dalaga palayo sa kanya.
"Iwan kana namin, si Elsa ang maghahatid sayo sa itaas at pagtapos kana doon bumaba kana para mag kwentuhan tayo," ani nito. Tumango siya tsaka naman tumalikod ang dalawa. Kumaway naman si Anna sa kanya.
Napanguso at napangiti siya, kumain na siya ulit.
"Kain kapa." Nakangiting tumingin
siya kay Elsa .
"Ihahatid kita sa kwarto ni boss Luis, ang swerte mo. Ang sabi kasi ni Don Mario matagal pa uuwi si boss Luis kaya doon ka muna, marami naman ding kwarto sa taas Ewan ko lang kung bakit gusto niyang doon ka." Ang haba ng nguso nitong tiningnan siya. Hindi niya naman alam kung bakit kaya hindi niya na lang pinansin. Pagkatapos kumain ay sinamahan nga siya ng dalaga. Namamanghang napatingin siya sa magagandang bagay.
Ang ganda ng bahay, may tatlong palapag. Sa itaas ang kwarto ng mag asawa at may dalawang pang kwarto na hindi niya alam kung ano ang mga laman. Sa pangalawa naman apat na kwarto at nalaman niyang ang isa doon ay kwarto nila manang Fe at mga pamangkin niya. Iba talaga pag mayaman ang mga painting nila alam na agad na mamahalin at binilang niya pa na may apat na chandelier sila, ang gaganda 'non at ang lalaki, pero pag 'yon natanggal at nahulog sayo malamang patay ka rin.
"Dito ang kwarto mo." Agad binuksan ni Elsa ang kwarto, amoy pa lang ay okey na okey na sa kanya.
"Mag ayos kana ng gamit mo, pag katapos mo bumaba kana lang. Sakto sakto 'yong niluto nila nanay pagtapos kana." Umupo siya sa kama, namamangha siya sa ganda ng kwarto. Kitang kita sa mukha niya ang ngiti.
"Iiwan na kita." Tumango siya sa dalaga. Napangiti naman ito dahil sa reaksiyon niya.
"Kwarto ko ba talaga to?" Tanong niya sa sarili. "Bakit ang ganda naman." Nilapag niya ang dalang bag at dali daling sumampa sa kama. Kaagad na humiga siya at napapikit pa dahil ang sarap sa likod. Ngayon lang siya nakahiga sa ganito kalambot na kama.
Nagmamadaling tumayo siya at nilibot ang loob ng kwarto. Sa sobrang laki parang isang bahay na kung tutuusin. At ang mga gamit 'don ay alam niyang mamahalin, nakakatakot na hawakan
Palaging tinitingnan ni Ethan si Nyla bilang isang mapilit na sinungaling, habang nakikita niya itong malayo at insensitive. Pinahahalagahan ni Nyla ang paniwala na mahal niya si Ethan, ngunit nakaramdam siya ng malamig na pagtanggi nang mapagtanto niyang hindi gaanong mahalaga ang lugar niya sa puso nito. Hindi na sinisikap na basagin ang kanyang panlalamig, umatras siya, para lang mabago niya ang kanyang diskarte nang hindi inaasahan. Hinamon niya siya, "Kung kakaunti lang ang tiwala mo sa akin, bakit mo ako itabi?" Si Ethan, na dating may pagmamalaki, ay nakatayo ngayon sa kanyang harapan na may mapagpakumbabang pagsusumamo. "Nyla, nagkamali ako. Mangyaring huwag lumayo sa akin."
“Kailangan mo ng nobya, kailangan ko ng nobyo. Bakit hindi tayo magpakasal?” Parehong inabandona sa altar, nagpasya si Elyse na itali ang may kapansanang estranghero mula sa katabing venue. Nakakaawa ang kanyang estado,nangako siyang sisirain siya kapag ikinasal na sila. Hindi niya alam na isa pala itong makapangyarihang tycoon. Inisip ni Jayden na pinakasalan lang siya ni Elyse para sa kanyang pera, at binalak na hiwalayan siya kapag wala na itong silbi sa kanya. Ngunit pagkatapos niyang maging asawa, nahaharap siya sa isang bagong dilemma. “Paulit-ulit siyang humihingi ng diborsyo, pero ayoko niyan! Ano ang dapat kong gawin?”
Labindalawang taon nang magkakilala sina Claudia at Anthony. Pagkatapos ng tatlong taong pakikipag-date, itinakda na ang petsa ng kanilang kasal. Ang balita ng kanilang balak na kasal ay yumanig sa buong lungsod. Mataas ang emosyon dahil maraming babae ang nagseselos sa kanya. Noong una, hindi mapakali si Claudia sa galit. Ngunit nang iwan siya ni Anthony sa altar pagkatapos makatanggap ng tawag, nalungkot siya. "Nagsisilbi sa kanya ng tama!" Lahat ng kanyang mga kaaway ay nasiyahan sa kanyang kasawian. Kumalat na parang apoy ang balita. Sa kakaibang pangyayari, nag-post si Claudia ng update sa social media. Ito ay isang larawan niya na may isang sertipiko ng kasal na kanyang nilagyan ng caption na, "Tawagin mo akong Mrs. Dreskin mula ngayon." Habang sinusubukan ng publiko na iproseso ang pagkagulat, si Bennett—na hindi nag-post sa social media sa loob ng maraming taon— gumawa ng post na may caption na, "Ngayon ay may asawa na." Ang publiko ay naligaw.Binansagan ng maraming tao si Claudia bilang ang pinakamaswerteng babae ng siglo dahil siya ay nakakuha ng ginto sa pamamagitan ng pagpapakasal kay Bennett. Kahit isang sanggol ay alam na si Anthony ay isang langgam kumpara sa kanyang karibal./Si Claudia ang huling tumawa noong araw na iyon. Natuwa siya sa mga gulat na komento ng kanyang mga kaaway habang nananatiling mapagpakumbaba. Inisip pa rin ng mga tao na kakaiba ang kanilang pagsasama. Naniniwala sila na ito ay kasal lamang ng kaginhawahan. Isang araw, matapang ang loob ng isang mamamahayag na humingi ng komento ni Bennett sa kanyang pagpapakasal na sinagot niya ng may pinakamalambot na ngiti, "Ang pagpapakasal kay Claudia ang pinakamagandang nangyari sa akin."
Maglakbay pabalik sa sinaunang Prime Martial Mundo mula sa modernong edad, natagpuan ni Austin ang kanyang sarili sa isang mas batang katawan habang siya ay nagising. Gayunpaman, ang binata na tinataglay niya ay isang kahabag-habag na baliw, nakakapanghinayang! Ngunit ito ay hindi mahalaga dahil ang kanyang isip ay maayos at malinaw. Taglay ang mas bata at mas malakas na katawan na ito, lalabanan niya ang kanyang paraan upang maging Diyos ng martial arts, at pamunuan ang buong Martial Mundo!
Si Lucky ay NBSB, at isang matagumpay na manunulat ng erotika. Lumaki siyang malaya at may sariling kakayahan kahit na ipinanganak siya sa isang mayamang pamilya. Siya ay kontento na sa kanyang dalawampu't walong taong pag-iral. Gayunpaman, umabot siya sa punto ng kanyang buhay na nais niyang magkaroon ng anak. Nasa tamang edad na si Lucky; marami na siyang naipon na pera at may sariling bahay. Ito rin ang paulit-ulit na hinihiling ng kanyang mga magulang. Isa lang ang problema ni Lucky: dumaranas siya ng genophobia, isang mental health disorder na nailalarawan sa pamamagitan ng takot sa sekswal na intimacy. Walang ibang nakakaalam sa kalagayan niya bukod sa matalik niyang kaibigan na si Genesis. Maging ang sariling pamilya ay walang kamalay-malay dahil natatakot siyang kutyain ng iba ang kanyang kalagayan; kaya, hindi solusyon ang pag-ampon sa kanyang pagnanais na magkaroon ng anak. Isang opsyon lang ang maiisip niya: IUI, isang medikal na pamamaraan kung saan direktang itinatanim ang sperm ng isang lalaking donor sa matris ng babae. Sinabi ni Lucky kay Genesis ang tungkol sa kanyang plano, at sinuportahan siya ng kanyang matalik na kaibigan; gayunpaman, nang sabihin niya na gusto niyang si Genesis ang kanyang sperm donor, tumanggi ang lalaki, na sinasabing ayaw niyang managot sa sinumang babae, lalo na kay Lucky. May paraan na, pero hindi inasahan ni Lucky na mahihirapan siyang kumbinsihin ang matalik na kaibigan, kaya naman gumawa ng krimen si Lucky isang gabi matapos makipagtalik si Genesis sa kanyang flavor of the month; ninakaw niya ang ginamit na condom ni Genesis. Magtatagumpay kaya ang insemation ni Lucky? Ano ang mangyayari sa pagkakaibigan nila ni Genesis dahil sa makasarili niyang desisyon? Mawawasak ba sila o may bagong pag-ibig ang uusbong sa panahong sinubok ang kanilang pagkakaibigan.
Pagkatapos ng high school, tinraydor ni Horace ang kanyang ex-girlfriend sa ospital. Doon niya nalaman ang totoong pagkakakilanlan mula sa kanyang inang-ampon. Mula noon, nagbago ang kanyang buhay at umangat siya sa lipunan. Lahat ng gustong umapi sa kanya ay binigyan niya ng leksyon! Sa buong mundo, wala nang mas mayaman pa sa kanya. At doon, naiwan niya ang kanyang sikat na kasabihan: "Huwag mong subuking pantayan ang aking allowance gamit ang iyong taunang kita."