She Become A Princess

Since the day i born, Ive been craving for the love and care of the person who gave me life but failed.Im tired leaving everyday with so much pain in my heart.My parents dont want to see even the end of the strand of my hair that even they make me do the maids work they want me to cover my face .

Tinatanong ko ang sarili ko kung ano bang meron sakin why all of this happening to my life? masakit,paulit-ulit nilang isinasaksak sa puso ko ang paulit-ulit na sakit.

am i that disgusting ? what with that disgusting look ? like i have something na nakakahawa o nakamamatay?. Simula palang noon ng ipinanganak ako ay tanging yaya ko lamang ang nagpalaki at nag alaga sa akin. Wala akong magulang na nakagisnan gayun paman ay sobrang mahal kopa din sila. Matingnan man lamang sana ako ng medyo maayos sa mga mata ng aking pamilya ay iyon na ang pinakamasayang araw for me.

I am already 16 years old but never padin akong nakaranas na makalabas ng pamamahay na ito na tila naging kulungan kona.They treat me as a trash, salot at walang maiaambag. Naalala ko pa nga noong sinubukan kung palihim na tumakas .

(flashback)

Dahil sa sobrang nais kong makita ang mga bagay na tanging sa libro na binibigay ni yaya ko lamang nakikita gaya na lamang ng matataas na gusali sinubukan kung tumakas. I made sude naman na naka alis na sina mom,dad and my sister kaya mga made nalang ang tao dito.

Dali-dali akong lumapit sa pinto at mabilis pa sa alas kwatro itong binuksan. Patago-tago pa kuno ako sa mga malalaking trash bin sa labas maiwasan ko lamang ang mga guard na nagbabantay sa labas. Until i made it! yes nakalabas ako ng gate.

I just wearing a pair of slippers and pangbahay lang din na damit ang suot ko dahil wala naman akong oras para magbihis pa ng maganda. Palinga-linga ako sa labas dahil nga ang buong akala ko labas na talaga yun' later did i know ang gate na nilabasan ko ay papuntang tambakan ng mga basura at sirang mga gamit. Nagtaka ako kung bakit wala namang malalaking gusali akong nakita instead ay mga sirang gamit at basura ang naroroon. Naglakad ako papsok sa loob at dun nagulat ako ng biglang magsara ng malakas ang pinto. Yung akala kung gate ay pinto pala ng tambakan. The maid saw me and plan to

imprison me there.

" Isusumbong kita kay madam dahil sa pagtatangkaong tumakas, Buti nalang at bobo ka ay ako ang sinundan mo." The girls voice echoed loudly. I scream and tried to open the door only to know ut was already lock.

When my mother come home and she know about what i did, she immediately call me infront of everyone. That time i smell bad because i stayed at the garbage dump almost all day. I did'nt even eaten anything and i am very hungry.

"kneel". the moment i arrived in front of them she immediately order me to kneel and she also cring her nose in disgust.

"What's that smell mom? its a trash? yuck" . My sister dramatically said and push me hard far away from the.I just bowede my head.

My mother and sister pull my hair hardly and slap me in my both cheek.

" Hey Ugly trash next time you tried to show the world your ugly face you will get not only that but i will dump you at the dumpsite together with you trash face you understand????" I just nod and nod and cry hardthat time. I can't even do anything . This is my family. Why are they treating poorly and hardly ?

(End of flashback)

Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin kung ano bang mali sa sarili ko? maging ang mga kapatid ko ay masama ang trato sa akin.Lahat naman yata ng tao dito sa loob ng bahay ay masama ang trato sa akin.

Tanging si yaya lina lang ang nag-iisang nagmamahal at nagmamalasakit saakin. Sya lang yung nagparamdam ng pagmamahal na kailan man di ko pa nararanasan na mangyari .Sya ang nag alaga sakin simula bata palang ako.Tinutulungan nya din akong gawin ang lahat ng mga utos ng mga kapatid ko sakin. Sya din ang pasikretong nagdadala sa akin ng mga tirang pagkain na naiiwan sa lamesa dahil nakakain lamang ako ng mayos-ayos kapag nakakadikwat si yaya ng pagkain na tira nila dahil maging sya ay kokonti lamang ang pagkaing ibinibigay sa kanya to make sure na hindi sya magtitira for me.

Sa kagustuhan kung matuto humiling ako kay yaya Lina na kapag my free time kami ay turuan nya ako . Sa library din ako palaging tumatambay pag gabi.Nagbabasa ako ng mga libro ng sa ganun hindi ko man makita o masyadong maintindihan ay lumawak naman yung pang-unawa at kaalaman ko. Mga aklat na ang naging kaibigan at sandigan ko simula noon. Buti nga maging dito ay di ako pinagbabawalan na syang ipinagpapasalamat ko kahit papano.

Isa sa paborito kung libro na hindi ko hinihiwalay sa akin ay ang Nobelang " Enermous heat".Pareho kasi kami ng bida na walang nagmamahal kahit pa isa syang prinsesa na matalino,mabait at higit sa lahat makapangyarihan.Ni wala ngang nakakaalam na malakas pala ang kapangyarihang kanyang tinataglay dahil wala namang may pakialam sa kanya.

Hindi din sya lumalaban tuwing inaapi at sinasaktan sya ng mga kapatid nya na talaga namang nagpa iyak saakin ng lubusan..She tragically died in the very own hand of her mother who think she is a cursed in the family.

What a life! maybe i will not wait that day to come.Because as the day goes by,as the suffering seems so severe i cant do it anymore.Hindi ko na kaya, pagod na ako .The only thing that i want is love but why it is so hard to have it.

Im done! kinuha ko yung novel na lagi kung dala-dala nilagay ko sa bulsa , kinuha ko yung tali na binigay mismo ng kapatid ko kani-kanina lang para daw gamitin ko sa pagbibigti.Huh what a life!. huminga ako ng malalim at isinabit ang tali sa may banyo .

Pumikit ako at umusal ng piping dalangin " Sana Patawarin ako ng panginoon sa aking gagawin at sana sa susunod kung buhay kung meron man nito ganto man yung danasin ko mabigyan naman ako ng choice na pumili at kakayahan na mabuhay nalamang mag-isa ng walang inaalala".Then after that itinali ko na ito sa leeg ko and everything went black.