/0/37608/coverbig.jpg?v=2ddbd4828aa8f7d3fe23127cf826c809)
"Why are you angry?" Tinanong ko siya. "Hindi naman tayo." He stopped, and stared at me, boring my eyes with his emerald eyes. "Kung tayo man..." He paused, clenching his jaw, "then am I allowed to be angry?" I looked at him like he was insane. "Then we'll take it to that level." He continued. "Im serious, Snow. Gusto kita." Leizel Snow Garcia Waterstrings is not just fierce. She's more than that. Ending up as an ice cream worker in a local ice cream shop, isa itong hakbang nya para maging independent. And that's when a cold-hearted stranger came in view. Eion Aurelio Hudson. Out of seven billion people in the world, the two hard-headed people crossed paths, making her "strong and independent woman" facade slowly fall apart. With all the dramas, free food, forgotten birthdays, Robot handling, idiots around, and emotional crisis, will she be able to melt his winter heart with her blazing fire or will this fire be put away instantly?
"What's the deal with you?" hindi ko maiwasang tanungin siya habang nakatingin sa kanyang mapupungay na mga mata, "Hindi naman tayo, Eion."
Bigla siyang napahinto sa aking mga binitawang salita, na parang hindi makapaniwala. Oh his eyes.
Alam niyang kahinaan ko ang kanyang berdeng mga mata kaya't ganyan sya makatingin. Mistulang umiilaw ito kahit na sa dilim. "Kung tayo man.." he paused, his jaw clenched,"then am I allowed to be angry?"
"No way, Eion. I told you, meron na akong iba. He treats me nice...." I said to him, wanting to add, "at mas mabait pa sya sayo ," but my voice wouldn't let me.
"Then say you love me as well," tumikhim sya habang sumandal ng konti sa akin upang parehas na kami ng tangkad. The air feels different as the tension circulates throughout the room, engulfing and suffocating me.
His deep voice was commanding, but there was a hint of weakness in it as if he was begging me to listen. He clasped both of his hands around my neck, upang pigilan ako sa pag alis.
This got me thinking, ganyan ba sya kalasing to the point na kaya niya akong iconfront nang harap harapan?
Gosh, what is happening? I feel really sober now...
"You're just drunk. Stop it, Eion. Itigil mo na tong kalokohan mo. Tigilan mo na ako." I almost pleaded, but I said that so sharply and with so much confidence I could hear my voicr strain.
"Hindi ako nagbibiro pagdating sayo, Snow." He was so close to me that I could feel his breath fanning my cheeks. I swear, naamoy ko na ang kanyang mamahaling pabango which exuded his masculinity.
Napatingin sya sa aking malambot na labi, making their way up to my hazel eyes, and then bumalik sa mga labi ko ulit. He bit his own lips as he gulped.
Napaisip ako bigla kung paano ko kinaiinisan ang kanyang ugali. How demanding and arrogant he is. Biglang sumikip and aking dibdib na para bang may pumupiga dito habang and aking sikmura ay bumaliktad
He was bad news for me.
A very bad news and I knew he'd never stand a chance against my fiery side.
If I give in to his temptations, walang magandang kinahahangtungan ito. Hindi nga maganda ang aming simula pero nang marinig ko ulit ang kanyang malalim na boses Goodness. I knew deep down that no matter how hard I tried to hide it, I could never stand up to him because he was both my weakness and my strength.
It was calming me down, beckoning my soul to come closer and undress from all my hatred and rejections. Moreover, I had no idea how badly I needed it until now. He's going to be my undoing.
Biglang katahimikan ang pumagitan sa amin.
Ni isa ay wala man lang nagsalita sa isa't isa habang hinayaan na lamang namin na ang aming mga mata ang kumausap.
His emerald eyes searched for an answer, ramdam ko kung gaano kalalaim ang kanyang emosyon pero hindi ko pa rin siya maintindihan.
Well, no one understands Eion well enough.
Hindi ko makayanan ang kanyang tingij kaya napatingin ako sa baba.
Eyes really do not lie.
At yun ang totoo. Kahit na gaano pang masasakit na salita ang sinasabi ng isang tao, the eyes convey what the heart desires. Eion was the emotionless type in this case, pero ngayong nasa harapan ko sya, it feels like ibang tao and kaharap ko.
"You called me a strawberry guy, a robot, and other names I couldn't even come up with. But why can't you address me as yours?" Tinanong nya pa.
Uhm...ano bang sinasabi nya? Hindi naman ako sa kanya.
After everything he's done to me? Hindi ko maiwasang magalit.
Mariin ko syang tiningnan, "You were never mine, Eion, and I was never even yours."
I forced my feet to remain still because they had been trembling for quite some time, almost turning into jelly. I escaped from his cage and took everything I needed from the chair.
"Kaya please, itigil mo na to, Eion. Alam mo naman ang aking sagot. No. As in hindi. Hinding hindi mangyayari ang gusto mong mangyari dahil pagmamay-ari na ako ng iba."
Gustong gusto ko ng umalis pero pinigilan nya pa rin ako.
"You know, I wish I hadn't met you." I came to a halt, turned around to face him, and glared at him. Malapit ko na siyang masampal pero napahinto ng marinig ko ang mga sumunod nyang salita.
"There would be no need to impress you then. There's no need to want you. There is no need to love you. There's no need to cry over you. There's no need for heartbreaks."
Napaawang nalang ang aking bibig. Did I....hear him correctly?
Hindi ako marupok. Hinding hindi. Hindi ito tama, Snow.
Bigla kong sinabi sa sarili ko.
"Hindi kita gusto dati. You're nosy, loud, blunt, childish, and irritating; you make me yell and drive me insane."
I was about to protest pero bigla niyang hinawakan ang aking bibig to stop me, "I can say 100 negative things about you, but I can also say 101 positive things about you. You are everything I desire, Snow. Everything. Ikaw lang ang gusto ko...all this time...and I was completely unaware of it. I didn't realize it until that fateful day...."
"Because I want to ignore my feelings and I despise myself for not being able to do anything about it."
Napahinto pa sya bago tinuloy, "I didn't know how to express how I felt about you, Snow. That's why it's the only option I could think of." His voice clings to one emotion...despair. "And I'm sorry about that. Patawarin mo ako."
I swallowed the lump in my throat hearing that, "I understand. Salamat sa pag inform nito sakin. But you must put an end to whatever you are feeling right now, Eion." I warned him. Kailangan niya nang tumigil bago pa huli ang lahat. Before I let myself jump to him at yakapin lang sya ng mahigpit.
It's just the alcohol thinking, it's just the alcohol, Snow...I whispered to myself.
Before I knew it, I was being grabbed by large hands at naramdaman ko nalang na nagtama ang aming mga labi.
It all happened so quickly ng hindi man lang ako nakapag iwas. I could almost swear that I fought as hard as I could, my defense was up, but it took only a few seconds for me to give up.
Lahat ng cells ng buong katawan ko ay nag give up nalang at hinayaan sya.
His breathing became ragged, and I let out a moan. I opened my eyes from the kiss to see him close his eyes and smirk with his lips. He kept doing it to me, ignoring my complaints. He looked at me intently as he broke the kiss. "Give me another chance please; you'll fall in love with me soon."
Nalasinghap ako. Kung sinabi nya nalang to bago pa ang lahat...
We could have been happy in each other's arms. If only we had started out normally, rather than in a hate-love relationship...
Sighing, I wiped my lips with a cloth, gathered myself at tinulak sya at biglang lumakad sa pinto, palayo sa kanya.
Hello. I am Leizel Snow Garcia Waterstrings. Paano nga ba ako nandito sa posisyong ito? Well, let me tell you, even I don't know it. Everything was a blur to me, and the only thing I remember from the past was a man named Eion Hudson, whom I referred to as strawberry guy and robot.
Hindi sya mahilig sa mga bisyo or skip classes like bad boys do, but he despises everyone. He glares, he tests my nerves and willpower, but most importantly, he loves me.
Hindi sya sumusugal pero para sakin, handang handa syang isugal lahat.
Me, and only me.
Spoiled but independent, Sereia Philomena Isolde can’t deny it. Kaya naman hindi sya papaawat kay Phoenix Mason Hill, heir to the successful Hill Corp, nang malamang nasa pangalan ng lalaki ang lupaing kanya dapat. So, all there’s left to do is come and “negotiate” him about the terms. She wants to change his mind, he wants to change her heart. Pataasan sila ng pride. Prepare to venture into a journey filled with mud, soil and fertilizer as they explore the beauty of nature in a simple life in the province area (with the simple life of the farmers in the Philippines). Awayan, bangayan, tampuhan, iyakan, at siyempre, pagmamahalan.
"Huwag mong hayaang tratuhin ka ng sinuman na parang tae!"/Natutunan ko iyon sa mahirap na paraan. Sa loob ng tatlong taon, tumira ako sa aking mga biyenan. Hindi nila ako tinuring na manugang kundi isang alipin./Tiniis ko ang lahat dahil sa asawa kong si Yolanda Lambert. Siya ang liwanag ng buhay ko./Sa kasamaang palad, gumuho ang buong mundo ko noong araw na nahuli kong niloloko ako ng asawa ko. Kailanman ay hindi ako naging napakasakit ng puso./Upang makapaghiganti, isiniwalat ko ang aking tunay na pagkatao./Ako ay walang iba kundi si Liam Hoffman—ang tagapagmana ng isang pamilyang may trilyong dolyar na mga ari-arian!/Ang mga Lamberts ay lubos na nabigla pagkatapos ng malaking pagbubunyag. . Napagtanto nila kung ano ang naging kalokohan nila para tratuhin akong parang basura./Lumuhod pa ang asawa ko at humingi ng tawad. /Ano sa tingin mo ang ginawa ko? Binawi ko ba siya o pinahirapan siya?/Alamin mo!
Isang malaking araw iyon para kay Camila. Inaasahan niyang pakasalan ang kanyang gwapong nobyo. Sa kasamaang palad, iniwan niya siya sa altar. Hindi na siya nagpakita sa buong kasal. Ginawa siyang katatawanan sa harap ng lahat ng bisita. Sa sobrang galit, pumunta siya at natulog sa isang kakaibang lalaki sa gabi ng kanyang kasal. One-night stand daw ito. Sa kanyang pagkadismaya, hindi siya pinayagan ng lalaki. Inirapan niya siya na parang sinaktan niya ang puso niya noong gabing iyon. Hindi alam ni Camila ang gagawin. Dapat ba niyang bigyan siya ng pagkakataon? O lumayo na lang sa mga lalaki?
Inampon si Janet noong bata pa siya -- isang dream come true para sa mga ulila. Gayunpaman, naging masaya ang buhay niya. Buong buhay niya ay tinutuya at binu-bully siya ng kanyang adoptive ina. Nakuha ni Janet ang pagmamahal at pagmamahal ng isang magulang mula sa matandang dalaga na nagpalaki sa kanya. Sa kasamaang palad, nagkasakit ang matandang babae, at kinailangan ni Janet na pakasalan ang isang walang kwentang lalaki bilang kapalit ng biyolohikal na anak na babae ng kanyang mga magulang upang matugunan ang mga gastusin sa pagpapagamot ng dalaga. Ito kaya ay isang kuwento ni Cinderella? Ngunit ang lalaki ay malayo sa isang prinsipe, maliban sa kanyang guwapong hitsura. Si Ethan ay hindi lehitimong anak ng isang mayamang pamilya na namuhay ng walang ingat at halos hindi nakakamit. Nagpakasal siya para matupad ang huling hiling ng kanyang ina. Gayunpaman, sa gabi ng kanyang kasal, nagkaroon siya ng pahiwatig na iba ang kanyang asawa sa narinig niya tungkol dito. Pinagsama ng tadhana ang dalawang tao na may malalim na lihim. Si Ethan ba talaga ang lalaking inakala natin? Nakapagtataka, nagkaroon siya ng kakaibang pagkakahawig sa hindi malalampasan na pinakamayamang tao sa lungsod. Malalaman kaya niya na pinakasalan siya ni Janet kapalit ng kapatid niya? Magiging isang romantikong kuwento ba ang kanilang kasal o isang lubos na kapahamakan? Magbasa para malutas ang paglalakbay nina Janet at Ethan.
"Bulag ang pag-ibig!" Tinalikuran ni Lucinda ang kanyang maganda at komportableng buhay dahil sa isang lalaki. Nagpakasal siya sa kanya at nagpaalipin sa kanya sa loob ng tatlong mahabang taon. Isang araw, sa wakas ay nahulog ang mga kaliskis sa kanyang mga mata. Napagtanto niya na ang lahat ng kanyang pagsisikap ay walang kabuluhan. Tinatrato pa rin siya ng asawa niyang si Nathaniel na parang tae. Ang tanging inaalala niya ay ang kanyang manliligaw. "Tama na! Hindi ko sasayangin ang oras ko sa lalaking walang puso!" Ang puso ni Lucinda ay nadurog sa maraming piraso, ngunit naglakas loob siyang humingi ng diborsiyo. Nagdulot ng kaguluhan sa online ang balita! Isang maruming mayamang dalaga kamakailan ang nakipaghiwalay? Siya ay isang mahusay na catch! Hindi mabilang na mga CEO at guwapong binata ang agad na dumagsa sa kanya na parang mga bubuyog sa pulot! Hindi na kinaya ni Nathaniel. Nagsagawa siya ng press conference at lumuluhang nakiusap, "Mahal kita, Lucinda. Hindi ko kayang mabuhay ng wala ka. Pakiusap bumalik ka sa akin." Bibigyan ba siya ni Lucinda ng pangalawang pagkakataon? Basahin para malaman!
Upang matupad ang huling hiling ng kanyang lolo, pinasok ni Stella ang isang madaliang kasal sa isang ordinaryong lalaki na hindi pa niya nakikilala. Gayunpaman, kahit na pagkatapos na maging mag-asawa sa papel, ang bawat isa ay humantong sa magkahiwalay na buhay, halos hindi nagkrus ang landas. Makalipas ang isang taon, bumalik si Stella sa Seamarsh Lunsod, umaasa na sa wakas ay makilala niya ang kanyang misteryosong asawa. Sa kanyang pagkamangha, pinadalhan siya nito ng isang text message, sa hindi inaasahang pagkakataon na nagsusumamo para sa isang diborsyo nang hindi pa siya nakikilala nang personal. Nagngangalit ang kanyang mga ngipin, sumagot si Stella, "So be it. hiwalayan na natin!" Kasunod nito, gumawa ng matapang na hakbang si Stella at sumali sa Prosperity Group, kung saan siya ay naging public relations officer na direktang nagtrabaho para sa CEO ng kumpanya, si Matthew. Ang guwapo at misteryosong CEO ay nakatali na sa matrimonya, at kilala na hindi matitinag na tapat sa kanyang asawa nang pribado. Lingid sa kaalaman ni Stella, ang kanyang misteryosong asawa ay ang kanyang amo, sa kanyang kahaliling pagkakakilanlan! Determinado na mag-focus sa kanyang career, sadyang iniwasan ni Stella ang CEO, bagama't hindi niya maiwasang mapansin ang sadyang pagtatangka nitong mapalapit sa kanya. Sa paglipas ng panahon, nagbago ang loob ng mailap niyang asawa. Bigla siyang tumanggi na ituloy ang diborsyo. Kailan mabubunyag ang kanyang kahaliling pagkakakilanlan? Sa gitna ng magulong paghahalo ng panlilinlang at malalim na pag-ibig, anong tadhana ang naghihintay sa kanila?
Ang pagpapakasal ni Rosalynn kay Brian ay hindi ang inaasahan niya. Halos hindi umuwi ang asawa niyang si Brian. Iniwasan niya ito na parang salot. Ang masama pa, palagi siyang nasa balita para sa pakikipag-date sa maraming celebrity. Nagtiyaga si Rosalynn hanggang sa hindi na niya kinaya. Tumayo siya at umalis pagkatapos mag-file ng diborsyo. Nagbago ang lahat makalipas ang mga araw. Nagkaroon ng interes si Brian sa isang taga-disenyo na nagtrabaho nang hindi nagpapakilala sa kanyang kumpanya. Mula sa kanyang profile, masasabi niya na siya ay napakatalino at nakasisilaw. Huminto siya para malaman ang totoong pagkatao nito. Hindi niya alam na matatanggap niya ang pinakamalaking pagkabigla sa kanyang buhay. Kinagat-kagat ni Brian ang daliri sa panghihinayang nang maalala ang mga naging aksyon niya at ang babaeng walang kwenta niyang pinakawalan.