/0/52004/coverbig.jpg?v=46cf82cc82a43829e3e08e1cd05e59f2)
Dalawang katawan ang natagpuan sa isang tagong mansyon na pagmamay-ari ng pamilya ni Leanne Nakayama, class president ng Section Paradox. Ang kaso ay tinanggap ng isang sikat na investigator na si Dahna Harris ngunit sa hindi inaasahan, ang explorasyong kanyang kinakaharap ay makakahukay ng isang misteryong pilit na itinatago ng mga pamilyang biglang naglaho sa kawalan isang dalawampung taon na ang nakakaraan.
LEANNE's POV
"Ayyy! Akala ko ba walang gagawa ng assignment?! Bakit mayro'n isang 'to?" Turo sa akin ni Pearl.
Umupo siya sa tabi ko't sinilip ang test notebook na kakalabas ko lang sa bag.
"Ay wala! Kahit kailan talaga sinungaling 'tong president na nahalal natin, oo." Biro ni Ezra habang inilalabas test notebook niya.
"Uy!" Gulat na sambit ni Pearl nang makita niyang naglabas din ng test notebook sina Lynn at Angel.
"AY! MGA BURAOT!" Ungol niya nalang. "HINDI AKO GUMAWAAAA! 'YON 'YONG SABI NIYO, EH!" Duro niya sa akin.
"'Di ba sabi mo na hindi tayo gagawa tapos walang magsasabi kay ma'am?! Mag c-camping naman na, eh. Makakalimutan na 'to ni ma'am. 'Wag nalang tayong mag pass?!" Ungol niya pa.
Palihim nalang akong natawa. Kahit kailan kasi talaga isang 'to, uto-uto. Matalino naman sana sa academics pero sobrang inosente, andaling lokohin.
"Jusko naman kasi, Pearl. Bakit ka kasi nagpapaniwala sa kanila, eh, palagi ka lang namang nililinlang ng mga 'yan hahaha." Hagikgik ni Lynn sabay abot sa test notebook ni Pearl.
"Oh! Ako sumagot niyan kaya alam mo ng perfect. Isang burger at large drink lang, sapat na."
Ngunguso-ngusong niya itong tinanggap. Umirap pa talaga siya sa aming tatlo nina Angel at Ezra bago lumipat sa table niya na nasa harap ko lang.
Sa aming magkakaibigan, sina Pearl at Lynn ang nakalunok ng mikropono habang sina Ezra at Angel, tiga tawa lang sa mga kalokohan nila.
Me? I'm one of the silent ones together with Roux. Ewan ko lang talaga sa isang 'yon at mukhang napipi na ata't 'di na namin halos naririnig na magsalita.
Lagi din siyang absent. Sige, okay lang. Matalino naman siya. Kahit three times a week nga lang 'yong pumasok, namementain parin niya ang top 2, just next to me.
"Be, ano na? 'Di na naman papasok si Roux?" Bulong ni Lynn. She's sitting behind me kaya lumingon ako.
"I don't know. She's not answering any of my texts."
"Paano na 'yan? Kapag hindi siya nakapag-pass ng parents' consent today, 'di siya makakasama sa camping." Pakikisawsaw ni Ezra.
Asa unahan lang siya nakaupo pero rinig niya parin pinag-uusapan namin mula sa likuran.
"Ako na kakausap kay ma'am pag-uwi. Dadaanan ko lang din siya sa kanila."
Tumango silang dalawa at naupo na ng maayos. Pumasok na rin si kasi si ma'am. Wala naman kaming ginawa kundi ang iremind ang isa't-isa sa mga dadalhin sa camp.
We're on our last two months as Seniors, the last batch to graduate four years in Highschool kaya tutok sa amin ang staffs.
Their goal is to make our senior camp memorable, kaya pinagplanuhan nila ng maigi ang lahat.
I'm no fan of adventures at kung tinamaan ka nga naman ng lintik, sa isang isla magaganap ang aming camping which happens to be my family's property.
Mga classmate ko may idea nun.
It's been years since the last time I set foot on that island. I barely remember the place pero maaalala ko naman 'pag andun na ako.
I voted myself as a homeroom and school president nung election for the sake of academics kaya kailangan andun to show my full support.
Maaga kaming ipinauwi for preparation and just like what I said earlier, pagkatapos kong kausapin homeroom teacher namin, dumaan nga ako kina Roux.
At dahil election ngayon, hindi agad ako pinapasok. Roux's father is a politician kaya mahigpit ang security dito sa kanila at mainit ang labanan ng magkabilang partido.
Nag-antay pa muna ako sa labas ng gate ng ilang minuto bago lumabas si Roux. Gaya ng usual, nakasimangot ang ate niyo, oo.
"Manong, please. I told you to let my friends come in right away!" Singhal niya sa guard.
"Sorry, ma'am. Utos po ng daddy niyo na hindi agad magpapasok ng hindi kakilala, eh, ngayon ko lang po nakita si ma'am." Nguso niya sa akin.
"My god!" Haluyhoy ni Roux sabay irap kay kuya guard.
"Roux, chill. It's fine." Bulong ko sa kanya't imbes na mag sorry kay kuya guard, humalikipkip ba naman ito't agad na naglakad palayo.
Kahit kailan talaga, ma attitude ang bruha. Ako nalang ang nag sorry kay kuya guard saka siya hinabol.
Kampon ata ng kadiliman ang ate niyo't nalingat lang ako saglit, nawala na't sa living room ko na siya naabutang nakaupo.
Napabuntong hininga nalang ako saka umupo sa couch kaharap ng kinauupuan niya.
Hindi ko mawari ang inaarte ng babaeng 'to ngayon. Likas naman siyang moody pero pakiramdam ko mas lumala ngayon.
Nakahalukipkip parin siya habang nakakunot ang noong naka tingin sa flower vase na nakapatong sa glassed round table sa harapan namin.
Nagpeke nalang ako ng ubo para bumalik siya sa ulirat at mukhang ang lalim ng kanyang iniisip.
"Oh? Nakaisip ka ba ng solusyon kung paano lulutasan ang korapsyon ng ating bansa?" Biro ko at agad namang napa peace sign nang tirikan niya ako ng mata.
"Nag absent lang ako, naging madaldal ka na, Nakayama?" Cold niyang tanong.
"Alam mo kasi, Summers. Stress na stress na ako sa school, sa'kin ka pa hinahanap ng staffs. You're the Vice President, you're supposed to help me with the camping plan." Daing ko, umiwas siya ng tingin.
"I never wanted to have that position." Bulong niya saka muli akong tinignan. "So? What brings you here?"
Napahugot nalang ako ng napakalalim na hininga. "Where's your parent's consent? I need it by tomorrow. Kinausap ko na si--"
"I don't wanna come kaya nga hindi ako pumasok ngayon."
"Why?"
Umiling siya. "I don't know."
"Paanong I don't know, eh, 'di ba napag-usapan na natin 'tong magbabarkada? Last year na natin 'to, Roux. Papaasahin mo na naman ba kami? Ano na naman bang inaarte mo?"
Sarcastiko siyang napangiti bago ako tinignan ng seryoso. "Leanne, I've told you way too many times before. May kung ano'ng demonyo ang nahihirahan diyan sa islang pinagmamay-ari niyo. Bakit ayaw niyong maniwala sa akin, eh, do'n nga nawala ang mga kapatid mo, 'di ba?!"
Nabigla ako sa sinabi niya kaya hindi agad ako nakapagsalita. I've already forgotten that incident, inungkat pa.
"They died from a landslide, what the heck are you even trying to say, na ipapahamak ko kayo nga mga classmate natin?" Tumaas boses na ko. "My family owned that place kaya mas kami 'yong nakakaalam sa nangyari."
"No bodies were found, Leanne."
Napakagat nalang ako ng labi saka tumayo.
"I won't tell the girls yet that you're not coming. Not until 9 AM tomorrow. We'll wait for you at the harbor."
Hindi ko na siya inantay na makapag salita at agad nang umalis. Ayaw ko talagang makasagutan si Roux pagdating sa mga gan'tong topic. She's really superstitious. Andami niyang alam na hindi namin halos maintindihan.
She can come or not for all I care! Kaya ko naman kahit walang Vice President. I've been working hard on my own since I was young.
"Leanne!"
Papalabas na sana ako ng gate nang tawagin niya ako. Syempre mabait ako, nilingon ko siya. Huminto siya sa paglalakad ilang dipa mula sa akin.
"What?!" Bagsak-boses kong tanong.
"I-I'm sorry. I didn't mean to say what I said." Tumungo siya. "It's just that I have this very weird feeling about that island, but I think it's just really me."
May inabot siya sa akin. It's the consent.
"I'll come. Friends?"
Malimit akong ngumiti saka ito kinuha.
"Kailan ba tayo 'di naging friends?" Tawa ko nalang. "Basta be there by 7 AM. 2 hours early kasi palagi kang late."
Ngumiti lang siya saka tumango pero gaya nga ng inaasahan, 2 minutes before 9 AM dumating ang bwakanang inang shet.
Ang ganda pa ng entry at kailangang may dalawa pang guards ang nakasunod dala-dala ang dalawang malalaking maleta.
Nagsuot pa talaga ng Black Lolita Dress with bowknot na ruffled collar gothic chuchu na puffed sleeve lace.
Ewan ko kung pa'no i-describe ng maayos suot niya basta nag mukha siyang pupuntang libing ng ancient European countries.
"Roux. Roux. Roux. Tsk tsk tsk tsk!" Nakahalukipkip na umiling-iling si Pearl, kunwari nadidismaya at kamuntikan nang maiwan kaibigan niya.
"Late ka na nga, mali-mali pa dinala mo. In case you forgot, camping pupuntahan natin hindi party." May pa hawak-hawak pa siyang nalalaman sa noo niya habang umiiling-iling.
"Shut it, Pearl. My camping stuffs are inside of these babies right here." Turo niya sa mga maleta.
"Manahimik nalang kasi tayo, Pearl." Singit ni Lynn habang maarteng tinataas sunglasses niya. "'Di tayo 'sing yaman ng ate mo Roux. Ang karapatan lang nating mga hampas-lupa kapag kasama siya ay ang magdala ng kanyang maleta. Taraaaa!"
At dahil nga loko-loko ang dalawa, sila 'yong nagbuhat ng mga maleta ni Roux sa Banetti motor yacht na pagmamay-ari ng pamilya ni Angel.
Ewan ko rin kay Roux kung bakit ayaw niyang isama dalawa niyang abubot. Nagpaiwan muna kaming dalawa sa baba habang kinakausap niya ang mga ito.
Kailangan ko siyang samahan at baka bigla nalang mawala, umuwi na pala.
Mabilis rin namang umalis 'yong dalawa kaya sumunod na rin kami sa yacht.
Sobrang ingay sa loob at may kanya-kanyang ginagawa mga classmate namin: 'yong iba, nakiki-marites sa issue ng mga TikToker na sina Lite at Shaina, habang 'yong iba, gumagawa ng TikTok dance cover. 'Yong iba naman, tatahi-tahimik lang pero nagbabasa na pala ng BL manhwa.
Naku! Naku!
"So, ano laman ng mga 'yon? One week lang naman tayo do'n." Tanong ko nang makaupo kami sa may gilid. Hindi na kasi namin mahahilap 'yong apat.
Umiling lang siya, halatang uncomfortable sa kaguluhan ng mga tao dito.
"Hey, relax! Nothing's gonna happen, okay?"
"Leanne!" Bulong niya nalang bigla saka ako tinignan ng seryoso. Hinawakan niya pa kamay ko.
"I need you, guys, to stay close to me once we got in the island, okay?"
"R-Roux, not this again, please!"
"Just promise me, Leanne."
Sobrang seryoso pagkakasabi niya kaya tumango nalang ako. Tumango din siya saka muling naupo ng maayos.
I really don't know what's happening to her. I'm aware that she's depressed with all the death threats her family is receiving lately, but this is not it.
I don't want to finalize my conclusion so maybe I shouldn't have forced her to come.
Susukatin ng tatag ng pagkakaibigan ng isang sikat na Kpop Idol nung makabuntis ang isa sa pinakasikat nilang myembro at hindi lang pa talaga kung sino 'yong nabuntis nito. Ang babaeng 'yon ay si Hye Ran Ji lang naman, o mas kilala bilang Hera, ang pinsan ng leader ng grupo nila na isa sa tagapag mana sa pinakamalaking kompanya sa Asia na isa ring heiress ng isang kilalang clan. Maayos pa sana ang lahat hanggang madiskubre ng grupo ang pinakaiingat-ingatang sikreto ni Hera.
Isang lalaki lang ang nasa puso ni Raegan, at si Mitchel iyon. Sa ikalawang taon ng kanyang kasal sa kanya, siya ay nabuntis. Walang hangganan ang saya ni Raegan. Pero bago pa niya masabi ang balita sa asawa, inihain na niya ang divorce papers nito dahil gusto niyang pakasalan ang first love niya. Matapos ang isang aksidente, nahiga si Raegan sa pool ng kanyang sariling dugo at tumawag kay Mitchel para sa tulong. Sa kasamaang palad, umalis siya kasama ang kanyang unang pag-ibig sa kanyang mga bisig. Nakatakas si Raegan sa kamatayan sa pamamagitan ng mga balbas. Pagkatapos, nagpasya siyang ibalik sa tamang landas ang kanyang buhay. Ang kanyang pangalan ay kung saan-saan makalipas ang mga taon. Si Mitchel ay naging lubhang hindi komportable. Sa hindi malamang dahilan, nagsimula siyang ma-miss. Sumakit ang puso niya nang makita siyang todo ngiti sa ibang lalaki. Na-crash niya ang kasal niya at napaluhod siya habang nasa altar siya. Duguan ang mga mata, tanong niya, "Akala ko ba sinabi mo na ang pagmamahal mo sa akin ay hindi masisira? Paano ka ikakasal sa iba? Bumalik ka sa akin!"
Upang matupad ang huling hiling ng kanyang lolo, pinasok ni Stella ang isang madaliang kasal sa isang ordinaryong lalaki na hindi pa niya nakikilala. Gayunpaman, kahit na pagkatapos na maging mag-asawa sa papel, ang bawat isa ay humantong sa magkahiwalay na buhay, halos hindi nagkrus ang landas. Makalipas ang isang taon, bumalik si Stella sa Seamarsh Lunsod, umaasa na sa wakas ay makilala niya ang kanyang misteryosong asawa. Sa kanyang pagkamangha, pinadalhan siya nito ng isang text message, sa hindi inaasahang pagkakataon na nagsusumamo para sa isang diborsyo nang hindi pa siya nakikilala nang personal. Nagngangalit ang kanyang mga ngipin, sumagot si Stella, "So be it. hiwalayan na natin!" Kasunod nito, gumawa ng matapang na hakbang si Stella at sumali sa Prosperity Group, kung saan siya ay naging public relations officer na direktang nagtrabaho para sa CEO ng kumpanya, si Matthew. Ang guwapo at misteryosong CEO ay nakatali na sa matrimonya, at kilala na hindi matitinag na tapat sa kanyang asawa nang pribado. Lingid sa kaalaman ni Stella, ang kanyang misteryosong asawa ay ang kanyang amo, sa kanyang kahaliling pagkakakilanlan! Determinado na mag-focus sa kanyang career, sadyang iniwasan ni Stella ang CEO, bagama't hindi niya maiwasang mapansin ang sadyang pagtatangka nitong mapalapit sa kanya. Sa paglipas ng panahon, nagbago ang loob ng mailap niyang asawa. Bigla siyang tumanggi na ituloy ang diborsyo. Kailan mabubunyag ang kanyang kahaliling pagkakakilanlan? Sa gitna ng magulong paghahalo ng panlilinlang at malalim na pag-ibig, anong tadhana ang naghihintay sa kanila?
Limang taon na ang nakalilipas, ang pamilya Powell ay nahulog sa pagkawasak. Si Madeline ay nagsilang ng kambal na lalaki; iniwan niya ang isa sa ama ng bata at kinuha ang isa. Lumipas ang mga taon. Nagbalik si Madeline bilang ang reigning reyna of public opinion sa Internet. Gayunpaman, may ibang nakarinig sa kanyang pagbabalik. Kinurot siya ng lalaki sa baba at malamig na tumikhim, "Dahil nahihilo ka na mag-shoot ng kung anu-ano, paano na lang tayo mag-film?" Nanlaki ang mga mata ni Madeline at ang kanyang lalamunan ay natuyo nang eksakto sa sumunod na araw. Natuyuan ang kanyang lalamunan sa sumunod na araw. bahay. Hindi napigilan ni Madeline na yakapin ang bata. Hinalikan pa niya ang matambok na pisngi ng bata. Nakakagulat na hindi natuwa ang bata. Naglagay siya ng mataimtim na ekspresyon at pinagalitan siya, "Behave yourself!" Nainis si Madeline. Paano nagawa ng lalaking iyon ang kanyang anak na hindi kaibig-ibig gaya niya?
Nang muli silang magkita, isinantabi ni Jason ang kanyang paranoia at pride, mainit na niyakap si Chelsey. "Pakiusap, bumalik ka sa akin?" Sa loob ng tatlong taon, naging sekretarya niya ito sa araw at kasama niya sa gabi. Palagi namang tinutupad ni Chelsey ang kanyang mga kahilingan, tulad ng isang masunuring alagang hayop. Gayunpaman, nang ipahayag ni Jason ang kanyang mga plano na magpakasal sa iba, pinili niyang ihinto ang pagmamahal sa kanya at bumitaw. Ngunit ang buhay ay nagkaroon ng hindi inaasahang pagliko. Ang kanyang walang humpay na pagpupursige, ang kanyang pagbubuntis, at ang kasakiman ng kanyang ina ay unti-unting nagtulak sa kanya sa bingit. Sa bandang huli, nagtiis siya ng matinding paghihirap. Limang taon na ang lumipas, nang siya ay bumalik, hindi na siya ang dating babae. Ngunit napunta siya sa limang taon ng kaguluhan.
Si Hera Louisiana Reyes ay isang outcast ng kaniyang pamilya. Siya ay itinuturing na isang itim na tupa at tinatrato nang masama. Sa kaniyang mga kapatid, siya lang ang hindi nakapagtapos ng kaniyang pag-aaral. Isa siyang waitress ng isang sikat na restaurant ngunit natanggal dahil sa pananampal niya sa pinsan ng kaniyang amo. Naghanap siya ng trabaho at isang araw ay may bigla na lang sumulpot na lalaki at nag-alok sa kaniya ng isang trabaho na may malaking sahod. Kahit desperado siya, tinanggap niya ang trabaho. Ngunit hindi niya alam na ang trabahong naghihintay sa kaniya ay magdadala lamang sa kaniya ng sakit at kakaibang sarap na hindi pa niya nararanasan sa tanang buhay niya. Ano na lang ang kaniyang magiging reaksyon kung isang araw ay natagpuan na lang niya ang kaniyang sarili na may kakaibang relasyon sa kaniyang Amo?
"Si Rena ay nasangkot sa isang malaking pagbaril nang siya ay lasing isang gabi. Kailangan niya ang tulong ni Waylen habang naaakit siya sa kagandahan nito sa kabataan. Dahil dito, ang dapat ay isang one-night stand ay umusad sa isang seryosong bagay. Maayos ang lahat hanggang sa natuklasan ni Rena na ang puso ni Waylen ay pag-aari ng ibang babae. Nang bumalik ang kanyang unang pag-ibig, tumigil siya sa pag-uwi, iniwan si Rena na mag-isa sa maraming gabi. Tiniis niya ito hanggang sa makatanggap siya ng tseke at farewell note isang araw. Taliwas sa inaasahan ni Waylen na magiging reaksyon niya, may ngiti sa labi si Rena habang nagpaalam sa kanya."Masaya habang tumatagal, Waylen. Nawa'y hindi magtagpo ang ating mga landas. Magkaroon ng magandang buhay." Ngunit gaya ng mangyayari sa tadhana, muling nagkrus ang kanilang landas. This time, may ibang lalaki na si Rena sa tabi niya. Nag-alab sa selos ang mga mata ni Waylen. Dumura siya, "Ano bang problema mo? Akala ko ako lang ang mahal mo!" "Keyword, mahal!" Napabalikwas si Rena ng buhok at sumagot, "Maraming isda sa dagat, Waylen. Tsaka ikaw yung humiling ng breakup. Ngayon, kung gusto mo akong ligawan, kailangan mong maghintay sa pila." Kinabukasan, nakatanggap si Rena ng credit alert na bilyun-bilyon at isang singsing na diyamante. Muling lumitaw si Waylen, lumuhod ang isang tuhod, at nagwika, "Puwede ba akong pumila, Rena? gusto pa rin kita."