/0/52004/coverbig.jpg?v=46cf82cc82a43829e3e08e1cd05e59f2)
Dalawang katawan ang natagpuan sa isang tagong mansyon na pagmamay-ari ng pamilya ni Leanne Nakayama, class president ng Section Paradox. Ang kaso ay tinanggap ng isang sikat na investigator na si Dahna Harris ngunit sa hindi inaasahan, ang explorasyong kanyang kinakaharap ay makakahukay ng isang misteryong pilit na itinatago ng mga pamilyang biglang naglaho sa kawalan isang dalawampung taon na ang nakakaraan.
LEANNE's POV
"Ayyy! Akala ko ba walang gagawa ng assignment?! Bakit mayro'n isang 'to?" Turo sa akin ni Pearl.
Umupo siya sa tabi ko't sinilip ang test notebook na kakalabas ko lang sa bag.
"Ay wala! Kahit kailan talaga sinungaling 'tong president na nahalal natin, oo." Biro ni Ezra habang inilalabas test notebook niya.
"Uy!" Gulat na sambit ni Pearl nang makita niyang naglabas din ng test notebook sina Lynn at Angel.
"AY! MGA BURAOT!" Ungol niya nalang. "HINDI AKO GUMAWAAAA! 'YON 'YONG SABI NIYO, EH!" Duro niya sa akin.
"'Di ba sabi mo na hindi tayo gagawa tapos walang magsasabi kay ma'am?! Mag c-camping naman na, eh. Makakalimutan na 'to ni ma'am. 'Wag nalang tayong mag pass?!" Ungol niya pa.
Palihim nalang akong natawa. Kahit kailan kasi talaga isang 'to, uto-uto. Matalino naman sana sa academics pero sobrang inosente, andaling lokohin.
"Jusko naman kasi, Pearl. Bakit ka kasi nagpapaniwala sa kanila, eh, palagi ka lang namang nililinlang ng mga 'yan hahaha." Hagikgik ni Lynn sabay abot sa test notebook ni Pearl.
"Oh! Ako sumagot niyan kaya alam mo ng perfect. Isang burger at large drink lang, sapat na."
Ngunguso-ngusong niya itong tinanggap. Umirap pa talaga siya sa aming tatlo nina Angel at Ezra bago lumipat sa table niya na nasa harap ko lang.
Sa aming magkakaibigan, sina Pearl at Lynn ang nakalunok ng mikropono habang sina Ezra at Angel, tiga tawa lang sa mga kalokohan nila.
Me? I'm one of the silent ones together with Roux. Ewan ko lang talaga sa isang 'yon at mukhang napipi na ata't 'di na namin halos naririnig na magsalita.
Lagi din siyang absent. Sige, okay lang. Matalino naman siya. Kahit three times a week nga lang 'yong pumasok, namementain parin niya ang top 2, just next to me.
"Be, ano na? 'Di na naman papasok si Roux?" Bulong ni Lynn. She's sitting behind me kaya lumingon ako.
"I don't know. She's not answering any of my texts."
"Paano na 'yan? Kapag hindi siya nakapag-pass ng parents' consent today, 'di siya makakasama sa camping." Pakikisawsaw ni Ezra.
Asa unahan lang siya nakaupo pero rinig niya parin pinag-uusapan namin mula sa likuran.
"Ako na kakausap kay ma'am pag-uwi. Dadaanan ko lang din siya sa kanila."
Tumango silang dalawa at naupo na ng maayos. Pumasok na rin si kasi si ma'am. Wala naman kaming ginawa kundi ang iremind ang isa't-isa sa mga dadalhin sa camp.
We're on our last two months as Seniors, the last batch to graduate four years in Highschool kaya tutok sa amin ang staffs.
Their goal is to make our senior camp memorable, kaya pinagplanuhan nila ng maigi ang lahat.
I'm no fan of adventures at kung tinamaan ka nga naman ng lintik, sa isang isla magaganap ang aming camping which happens to be my family's property.
Mga classmate ko may idea nun.
It's been years since the last time I set foot on that island. I barely remember the place pero maaalala ko naman 'pag andun na ako.
I voted myself as a homeroom and school president nung election for the sake of academics kaya kailangan andun to show my full support.
Maaga kaming ipinauwi for preparation and just like what I said earlier, pagkatapos kong kausapin homeroom teacher namin, dumaan nga ako kina Roux.
At dahil election ngayon, hindi agad ako pinapasok. Roux's father is a politician kaya mahigpit ang security dito sa kanila at mainit ang labanan ng magkabilang partido.
Nag-antay pa muna ako sa labas ng gate ng ilang minuto bago lumabas si Roux. Gaya ng usual, nakasimangot ang ate niyo, oo.
"Manong, please. I told you to let my friends come in right away!" Singhal niya sa guard.
"Sorry, ma'am. Utos po ng daddy niyo na hindi agad magpapasok ng hindi kakilala, eh, ngayon ko lang po nakita si ma'am." Nguso niya sa akin.
"My god!" Haluyhoy ni Roux sabay irap kay kuya guard.
"Roux, chill. It's fine." Bulong ko sa kanya't imbes na mag sorry kay kuya guard, humalikipkip ba naman ito't agad na naglakad palayo.
Kahit kailan talaga, ma attitude ang bruha. Ako nalang ang nag sorry kay kuya guard saka siya hinabol.
Kampon ata ng kadiliman ang ate niyo't nalingat lang ako saglit, nawala na't sa living room ko na siya naabutang nakaupo.
Napabuntong hininga nalang ako saka umupo sa couch kaharap ng kinauupuan niya.
Hindi ko mawari ang inaarte ng babaeng 'to ngayon. Likas naman siyang moody pero pakiramdam ko mas lumala ngayon.
Nakahalukipkip parin siya habang nakakunot ang noong naka tingin sa flower vase na nakapatong sa glassed round table sa harapan namin.
Nagpeke nalang ako ng ubo para bumalik siya sa ulirat at mukhang ang lalim ng kanyang iniisip.
"Oh? Nakaisip ka ba ng solusyon kung paano lulutasan ang korapsyon ng ating bansa?" Biro ko at agad namang napa peace sign nang tirikan niya ako ng mata.
"Nag absent lang ako, naging madaldal ka na, Nakayama?" Cold niyang tanong.
"Alam mo kasi, Summers. Stress na stress na ako sa school, sa'kin ka pa hinahanap ng staffs. You're the Vice President, you're supposed to help me with the camping plan." Daing ko, umiwas siya ng tingin.
"I never wanted to have that position." Bulong niya saka muli akong tinignan. "So? What brings you here?"
Napahugot nalang ako ng napakalalim na hininga. "Where's your parent's consent? I need it by tomorrow. Kinausap ko na si--"
"I don't wanna come kaya nga hindi ako pumasok ngayon."
"Why?"
Umiling siya. "I don't know."
"Paanong I don't know, eh, 'di ba napag-usapan na natin 'tong magbabarkada? Last year na natin 'to, Roux. Papaasahin mo na naman ba kami? Ano na naman bang inaarte mo?"
Sarcastiko siyang napangiti bago ako tinignan ng seryoso. "Leanne, I've told you way too many times before. May kung ano'ng demonyo ang nahihirahan diyan sa islang pinagmamay-ari niyo. Bakit ayaw niyong maniwala sa akin, eh, do'n nga nawala ang mga kapatid mo, 'di ba?!"
Nabigla ako sa sinabi niya kaya hindi agad ako nakapagsalita. I've already forgotten that incident, inungkat pa.
"They died from a landslide, what the heck are you even trying to say, na ipapahamak ko kayo nga mga classmate natin?" Tumaas boses na ko. "My family owned that place kaya mas kami 'yong nakakaalam sa nangyari."
"No bodies were found, Leanne."
Napakagat nalang ako ng labi saka tumayo.
"I won't tell the girls yet that you're not coming. Not until 9 AM tomorrow. We'll wait for you at the harbor."
Hindi ko na siya inantay na makapag salita at agad nang umalis. Ayaw ko talagang makasagutan si Roux pagdating sa mga gan'tong topic. She's really superstitious. Andami niyang alam na hindi namin halos maintindihan.
She can come or not for all I care! Kaya ko naman kahit walang Vice President. I've been working hard on my own since I was young.
"Leanne!"
Papalabas na sana ako ng gate nang tawagin niya ako. Syempre mabait ako, nilingon ko siya. Huminto siya sa paglalakad ilang dipa mula sa akin.
"What?!" Bagsak-boses kong tanong.
"I-I'm sorry. I didn't mean to say what I said." Tumungo siya. "It's just that I have this very weird feeling about that island, but I think it's just really me."
May inabot siya sa akin. It's the consent.
"I'll come. Friends?"
Malimit akong ngumiti saka ito kinuha.
"Kailan ba tayo 'di naging friends?" Tawa ko nalang. "Basta be there by 7 AM. 2 hours early kasi palagi kang late."
Ngumiti lang siya saka tumango pero gaya nga ng inaasahan, 2 minutes before 9 AM dumating ang bwakanang inang shet.
Ang ganda pa ng entry at kailangang may dalawa pang guards ang nakasunod dala-dala ang dalawang malalaking maleta.
Nagsuot pa talaga ng Black Lolita Dress with bowknot na ruffled collar gothic chuchu na puffed sleeve lace.
Ewan ko kung pa'no i-describe ng maayos suot niya basta nag mukha siyang pupuntang libing ng ancient European countries.
"Roux. Roux. Roux. Tsk tsk tsk tsk!" Nakahalukipkip na umiling-iling si Pearl, kunwari nadidismaya at kamuntikan nang maiwan kaibigan niya.
"Late ka na nga, mali-mali pa dinala mo. In case you forgot, camping pupuntahan natin hindi party." May pa hawak-hawak pa siyang nalalaman sa noo niya habang umiiling-iling.
"Shut it, Pearl. My camping stuffs are inside of these babies right here." Turo niya sa mga maleta.
"Manahimik nalang kasi tayo, Pearl." Singit ni Lynn habang maarteng tinataas sunglasses niya. "'Di tayo 'sing yaman ng ate mo Roux. Ang karapatan lang nating mga hampas-lupa kapag kasama siya ay ang magdala ng kanyang maleta. Taraaaa!"
At dahil nga loko-loko ang dalawa, sila 'yong nagbuhat ng mga maleta ni Roux sa Banetti motor yacht na pagmamay-ari ng pamilya ni Angel.
Ewan ko rin kay Roux kung bakit ayaw niyang isama dalawa niyang abubot. Nagpaiwan muna kaming dalawa sa baba habang kinakausap niya ang mga ito.
Kailangan ko siyang samahan at baka bigla nalang mawala, umuwi na pala.
Mabilis rin namang umalis 'yong dalawa kaya sumunod na rin kami sa yacht.
Sobrang ingay sa loob at may kanya-kanyang ginagawa mga classmate namin: 'yong iba, nakiki-marites sa issue ng mga TikToker na sina Lite at Shaina, habang 'yong iba, gumagawa ng TikTok dance cover. 'Yong iba naman, tatahi-tahimik lang pero nagbabasa na pala ng BL manhwa.
Naku! Naku!
"So, ano laman ng mga 'yon? One week lang naman tayo do'n." Tanong ko nang makaupo kami sa may gilid. Hindi na kasi namin mahahilap 'yong apat.
Umiling lang siya, halatang uncomfortable sa kaguluhan ng mga tao dito.
"Hey, relax! Nothing's gonna happen, okay?"
"Leanne!" Bulong niya nalang bigla saka ako tinignan ng seryoso. Hinawakan niya pa kamay ko.
"I need you, guys, to stay close to me once we got in the island, okay?"
"R-Roux, not this again, please!"
"Just promise me, Leanne."
Sobrang seryoso pagkakasabi niya kaya tumango nalang ako. Tumango din siya saka muling naupo ng maayos.
I really don't know what's happening to her. I'm aware that she's depressed with all the death threats her family is receiving lately, but this is not it.
I don't want to finalize my conclusion so maybe I shouldn't have forced her to come.
Susukatin ng tatag ng pagkakaibigan ng isang sikat na Kpop Idol nung makabuntis ang isa sa pinakasikat nilang myembro at hindi lang pa talaga kung sino 'yong nabuntis nito. Ang babaeng 'yon ay si Hye Ran Ji lang naman, o mas kilala bilang Hera, ang pinsan ng leader ng grupo nila na isa sa tagapag mana sa pinakamalaking kompanya sa Asia na isa ring heiress ng isang kilalang clan. Maayos pa sana ang lahat hanggang madiskubre ng grupo ang pinakaiingat-ingatang sikreto ni Hera.
Pagkatapos ng high school, tinraydor ni Horace ang kanyang ex-girlfriend sa ospital. Doon niya nalaman ang totoong pagkakakilanlan mula sa kanyang inang-ampon. Mula noon, nagbago ang kanyang buhay at umangat siya sa lipunan. Lahat ng gustong umapi sa kanya ay binigyan niya ng leksyon! Sa buong mundo, wala nang mas mayaman pa sa kanya. At doon, naiwan niya ang kanyang sikat na kasabihan: "Huwag mong subuking pantayan ang aking allowance gamit ang iyong taunang kita."
Isang lalaki lang ang nasa puso ni Raegan, at si Mitchel iyon. Sa ikalawang taon ng kanyang kasal sa kanya, siya ay nabuntis. Walang hangganan ang saya ni Raegan. Pero bago pa niya masabi ang balita sa asawa, inihain na niya ang divorce papers nito dahil gusto niyang pakasalan ang first love niya. Matapos ang isang aksidente, nahiga si Raegan sa pool ng kanyang sariling dugo at tumawag kay Mitchel para sa tulong. Sa kasamaang palad, umalis siya kasama ang kanyang unang pag-ibig sa kanyang mga bisig. Nakatakas si Raegan sa kamatayan sa pamamagitan ng mga balbas. Pagkatapos, nagpasya siyang ibalik sa tamang landas ang kanyang buhay. Ang kanyang pangalan ay kung saan-saan makalipas ang mga taon. Si Mitchel ay naging lubhang hindi komportable. Sa hindi malamang dahilan, nagsimula siyang ma-miss. Sumakit ang puso niya nang makita siyang todo ngiti sa ibang lalaki. Na-crash niya ang kasal niya at napaluhod siya habang nasa altar siya. Duguan ang mga mata, tanong niya, "Akala ko ba sinabi mo na ang pagmamahal mo sa akin ay hindi masisira? Paano ka ikakasal sa iba? Bumalik ka sa akin!"
"Bulag ang pag-ibig!" Tinalikuran ni Lucinda ang kanyang maganda at komportableng buhay dahil sa isang lalaki. Nagpakasal siya sa kanya at nagpaalipin sa kanya sa loob ng tatlong mahabang taon. Isang araw, sa wakas ay nahulog ang mga kaliskis sa kanyang mga mata. Napagtanto niya na ang lahat ng kanyang pagsisikap ay walang kabuluhan. Tinatrato pa rin siya ng asawa niyang si Nathaniel na parang tae. Ang tanging inaalala niya ay ang kanyang manliligaw. "Tama na! Hindi ko sasayangin ang oras ko sa lalaking walang puso!" Ang puso ni Lucinda ay nadurog sa maraming piraso, ngunit naglakas loob siyang humingi ng diborsiyo. Nagdulot ng kaguluhan sa online ang balita! Isang maruming mayamang dalaga kamakailan ang nakipaghiwalay? Siya ay isang mahusay na catch! Hindi mabilang na mga CEO at guwapong binata ang agad na dumagsa sa kanya na parang mga bubuyog sa pulot! Hindi na kinaya ni Nathaniel. Nagsagawa siya ng press conference at lumuluhang nakiusap, "Mahal kita, Lucinda. Hindi ko kayang mabuhay ng wala ka. Pakiusap bumalik ka sa akin." Bibigyan ba siya ni Lucinda ng pangalawang pagkakataon? Basahin para malaman!
Ang impiyerno ay walang galit na gaya ng isang babaeng hinamak! //Ang unang ginawa ni Brenda pagkatapos hiwalayan si Miguel ay ang akitin ang kanyang mahigpit na karibal at maging kanyang mapapangasawa.//Ipinunas ni Brenda ang kanyang bagong karelasyon sa mukha ng kanyang dating asawa. Sinigurado niyang magalit ito dahil sa pakikitungo nito sa kanya habang sila ay kasal. Hindi napigilan ni Miguel ang kanyang palagiang panunuya. //Habang lumapit siya sa kanya para sa lahat ng nakuha niya, sunod-sunod na nalantad ang kanyang mga lihim na pagkakakilanlan.//Siya ang pinakasikat na pianist sa mundo? Ang kilalang Designer na si Elan? At pati na rin ang misteryosong mamumuhunan? Paano magiging napakahusay ng isang tao?Hindi kapani-paniwala!//Nagulat si Miguel nang malaman niyang hindi niya alam ang lahat ng ito tungkol sa kanya noon pa man.//Hindi naman linta si Brenda gaya ng lagi niyang iniisip. Siya ang kanyang pinapangarap na babae. Mabawi kaya niya ito?//Likod sa kaalaman ni Miguel, isa na namang shocker ang naghihintay sa kanya...
"Huwag mong hayaang tratuhin ka ng sinuman na parang tae!"/Natutunan ko iyon sa mahirap na paraan. Sa loob ng tatlong taon, tumira ako sa aking mga biyenan. Hindi nila ako tinuring na manugang kundi isang alipin./Tiniis ko ang lahat dahil sa asawa kong si Yolanda Lambert. Siya ang liwanag ng buhay ko./Sa kasamaang palad, gumuho ang buong mundo ko noong araw na nahuli kong niloloko ako ng asawa ko. Kailanman ay hindi ako naging napakasakit ng puso./Upang makapaghiganti, isiniwalat ko ang aking tunay na pagkatao./Ako ay walang iba kundi si Liam Hoffman—ang tagapagmana ng isang pamilyang may trilyong dolyar na mga ari-arian!/Ang mga Lamberts ay lubos na nabigla pagkatapos ng malaking pagbubunyag. . Napagtanto nila kung ano ang naging kalokohan nila para tratuhin akong parang basura./Lumuhod pa ang asawa ko at humingi ng tawad. /Ano sa tingin mo ang ginawa ko? Binawi ko ba siya o pinahirapan siya?/Alamin mo!
Ang kanyang fiance at ang kanyang matalik na kaibigan ay nagtrabaho at nag-set up sa kanya. Nawala niya ang lahat at namatay sa kalye. Gayunpaman, muling isinilang siya. Sa sandaling imulat niya ang kanyang mga mata, sinusubukan siyang sakalin ng kanyang asawa. Sa kabutihang palad, nakaligtas siya. Pinirmahan niya ang kasunduan sa diborsiyo nang walang pag-aalinlangan at handa na para sa kanyang miserableng buhay. Sa kanyang pagtataka, ang kanyang ina sa buhay na ito ay nag-iwan sa kanya ng malaking pera. Inikot niya ang mga mesa at naghiganti sa sarili. Naging maayos ang lahat sa kanyang karera at pag-ibig nang dumating sa kanya ang kanyang dating asawa.