Mga Lihim Ng Pinabayaang Asawa: Pagbalik niya'y marilag

"Nag-file na ako ng diborsyo." Nagmamadaling naglakad papalapit si Colton Stevens, kitang-kita ang nararamdamang pagka-inis. "Sapat na siguro ang apat na milyon para sa iyong hinaharap."

Sa isang saglit, nanigas ang mukha ni Allison Clarke. Masakit na bumaon ang kanyang mga kuko sa kanyang palad habang nagpupumilit na panatilihin ang kanyang kalmado. "Ikatlong anibersaryo ng kasal natin ngayon," sabi niya, halos pabulong. "Hindi ba natin puwedeng tapusin man lang ang pagkain nang magkasama?"

Nanatili sa kanyang balat ang amoy ng mantika at usok. Samantala, ang kanyang buhok ay nakatali gamit ang isang simpleng itim na clip. May iilang hibla ng buhok na pumalibot sa kanyang mukha, kaya't naging malinis ngunit payak ang kanyang itsura.

Iba dapat ang araw na ito. Ilang oras ang ginugol niya sa paghahanda ng buong hapag na puno ng mga paboritong pagkain ni Colton para ipagdiwang ang kanilang anibersaryo.

Ngunit sa halip na pasasalamat ang natanggap niya, pag-file ng diborsyo ang sinabi nito sa kanya.

Napangisi si Colton nang may paghahamak, malamig at malayo ang tingin ng kanyang mga mata. "Kahit ubusin pa natin ang mga pagkain nang magkasama, hindi-hindi kita mamahalin. Isa pa, bumalik na si Melany. Mapagmataas siya, kaya't hindi niya hahayaan ang sitwasyong ito." Isang kurap ng lambot ang bumungad sa kanyang mukha sa pagbanggit kay Melany Johnson, isang init na hindi kailanman nakalaan para kay Allison, kahit gaano pa niya sinubukan. Nagpakahirap si Allison para sa kanya, inalagaan ang kanyang mga magulang at isinakripisyo ang lahat sa loob ng maraming taon. Ngunit wala ni isa sa mga iyon ang nakapagbigay sa kanya ng higit pa sa isang panandaling sulyap ni Colton.

Si Melany ang tunay na may hawak ng kanyang puso. Siya ang may hawak nito noon pa man. Iniwan ni Melany si Colton tatlong taon na ang nakalipas kasabay ng pagtapos sa kanilang engagement at pagpunta sa ibang bansa.

Subalit ngayon, sa isang simpleng salita mula sa kanya, madaling tinanggap ni Colton ang kanyang pagbabalik at piniling hiwalayan si Allison nang walang pag-aalinlangan.

Kumapit si Allison sa gilid ng mesa, na para bang inaalalayan ang sarili laban sa biglaang malakas na ihip ng hangin. "Alam ba ito ng lolo mo?"

Napabitaw ng matalas at mapanuyang tawa si Colton. "Huwag mong isipin na maaari kang magtago sa likod ni Lolo. Nasa ospital siya ngayon, at hindi niya kakayanin ang anumang stress. Pabor ang mga magulang ko sa diborsyo. Sa katunayan, nakipagkita si Melany sa kanila ngayong araw lang."

Tila nahulog ang puso ni Allison, may malamig na pakiramdam na gumagapang sa kanyang mga ugat.

May panahon na siya ay kinilalang isang henyong gumagawa ng pabango, bantog na hacker, at tagadisenyo ng mga sandatang napakasopistikado na pati mga lider ng mundo ay nais ang mga iyon.

Ngunit sa loob ng tatlong taon, inilibing niya ang lahat ng bakas ng kahusayan na iyon at hinubog ang sarili upang maging perpektong maybahay. Kamakailan lang, nakakuha siya ng bihirang pagkakataon sa Cobweb - ang pinakamailap na intelligence network - umaasa na matutulungan ang pamilyang Stevens na makamit ang isang mahalagang kasunduan. Halos imposible na dumating ang ganoong klase ng pagkakataon.

Ngunit ngayon, para bang ang lahat ay isang malupit na palabas lamang.

"Ibig sabihin, nasa bahay ng iyong mga magulang si Melany ngayon?" tanong niya sa tila marupok niyang boses.

"Siyempre." Ngumiti si Colton, lumabot ang kanyang mukha na para bang lumiwanag ang lahat dahil lang sa naisip niya si Melany. "Kakatapos lang nilang maghapunan. Kahit noon pa man ay kasundo niya ang aking mga magulang. Buong gabi, puro papuri lamang ang sinasabi nila tungkol sa kanya, kung gaano siya ka maalalahanin at maunawain."

"At alam niyong lahat na babalik siya," bulong ni Allison, tunog hindi makapaniwala ang kanyang boses, "ngunit hinayaan niyo na wala akong alam." Nagningning ang kanyang mga mata, ang sakit ng pagtataksil ay malalim na tumagos sa kanya.

Maaalahanin at maunawain - nakakatawa.

Iyon din ang dating sinasabi ng mga magulang ni Colton tungkol sa kanya.

Binigyan siya ni Colton ng naiinip na tingin. "Hindi iyon sinasadya. Nakalimutan lang ng butler na banggitin ito sa'yo. Huwag kang gumawa ng drama dahil wala naman talaga."

Tiningnan muli ni Colton si Allison. Sa pagkakataong ito, tinitigan niya siya nang maayos, at sa isang iglap, nagkaroon ng paghamak sa kanyang mga mata.

Dati pa man, banayad na ang itsura ni Allison. Walang kapintasan ang kanyang kutis, at kapansin-pansin ang kanyang mga katangian, lalo na ang kanyang maliwanag at malinaw na mga mata. Pero walang mahalaga sa mga ito. Nakakabagot siya. Iyon lang. Ideyal na maybahay, oo - lahat nang maaari niyang naisin sa isang tagapag-alaga para sa kanyang mga magulang - pero nakakasakal ang mamuhay kasama siya.

Araw-araw, maingat siyang nagpaplantsa ng mga damit at nagluluto ng mga pagkain. Napakadaling hulaan ng kanyang gawain sa araw-araw na kailanman ay hindi kinailangan ni Colton na mag-isip kung ano ang ginagawa niya. Siya ang perpektong imahe ng isang maybahay - masunurin at buong pusong nakatuon sa pananatili sa bahay. Pero sawang-sawa na siya rito.

"At kahit tanggapin mo man ito o hindi, aalis ka ngayong gabi." Nag-alinlangan si Colton nang mapagtanto niya kung gaano kagaspang ang kanyang pagsasalita, pero sa huli ay tumuloy pa rin siya. "Puwede kang lumipat sa Starfish Villas. Kunin mo na. Sa'yo na iyon."

Nagsaliksik siya tungkol kay Allison. Nanggaling siya sa isang payak na pamumuhay sa lalawigan, maagang tumigil sa pag-aaral, at hindi pa gaanong nakikita ang mundo.

Kung hindi dahil sa pagligtas niya sa buhay ng lolo ni Colton, hinding-hindi siya maikakasal sa pamilyang Stevens. Sa loob-loob ni Colton, sobra-sobra na ang pag-alok niya sa villa para sa isang tao na may mababang pinanggalingan.

Ngunit walang pasasalamat sa mukha ni Allison. Sa halip, binigyan siya nito ng manipis at malamig na ngiti.

"Kaya lilipat na siya ngayon?"

Walang pakialam si Allison sa villa o sa apat na milyon na inialok sa kanya. Kaya niyang kumita ng mas malaki roon bilang isang nangungunang hacker.

Ang masakit para sa kanya ay ang pagtapon sa kanya pagkatapos ng tatlong taon ng katapatan.

Bumuntong-hininga si Colton at sinabi, "Sa kanya naman talaga ang silid sa ikalawang palapag. Bumalik na si Melany at wala siyang ibang matutuluyan, kaya sinabi ko sa kanya na maaari siyang manatili rito. Hindi siya magiging komportable kung nandito ka pa rin."

Nanatiling tahimik si Allison at sapat na iyon para mainis si Colton sa pag-aakalang hindi siya nasisiyahan sa kanyang alok. Lalong lumala ang kanyang pagkayamot.

"Huwag mo nang ipilit. Kailangan mong malaman kung kailan titigil."

Pagkasabi noon, tumingin siya sa kanyang relo, halatang binibilang ang oras. "Ngayon na naipasa ko na ang petisyon ko para sa diborsyo, magkita nalang tayo sa korte pagkatapos ng ilang araw. Maghanda ka at kumuha ng abogado..." Hindi niya natapos ang kanyang sasabihin.

"Alam ko ang gagawin," pagputol ni Allison sa kanya, puno ng pagkasuklam ang kanyang boses.

Nagbalik ang kanyang isipan sa isang alaala noong kabataan niya - noong siya'y nabulag at nalagay sa matinding peligro. May isang batang lalaki na isinakay siya sa kanyang likuran nang tatlong araw at gabi, iniligtas ang kanyang buhay.

Ang sabi ng batang iyon, ang pangalan niya ay Colton Stevens.

Ngayon, pagkatapos ng tatlong taon nilang kasal, ang parehong lalaking iyon ay pinapalayas siya.

May kakaibang paraan ang panahon upang baguhin ang mga tao at gawin silang mga estranghero.

"Aalis na ako," mabilis na sabi ni Allison pagkabalik ng kanyang isipan sa kasalukuyan. Sunod, tumayo siya at tiningnan si Colton nang walang bahid ng emosyon. "Simula ngayon, wala na tayong pananagutan sa isa't isa."

Huminga ng maluwag si Colton, magaan ang loob. "Mabuti."

Tila nakaayon sa oras, lumitaw ang kasambahay na si Kaelyn Thorpe sa tuktok ng hagdan, nahihirapan sa dalang maleta. "Sir, tumawag ang iyong mga magulang at sinabing kailangan nang umalis ni Ms. Clarke ngayon, kaya't inempake ko na ang kanyang mga gamit... Naku po!"

Bago pa niya matapos ang sinasabi, napahiyaw siya nang matindi at nagkunwaring napilay ang kanyang bukong-bukong. Nahulog ang maleta ni Allison pababa ng hagdan, at nagkalat ang kanyang mga gamit kung saan-saan.