img A Promise of Love (Book 1)  /  Chapter 2 (1) First Day | 5.71%
Download App
Reading History

Chapter 2 (1) First Day

Word Count: 2631    |    Released on: 11/04/2022

hrystel

anina pa kasi ako paikot-ikot dito sa loob ng school at hanggang ngayon ay hindi

big. It was consisted of fifteen sections per year level.

public sch

min. Gustuhin man niya kaming pag-aralin sa isang pribadong paaralan ay hindi naman sapat ang kinikit

uwensiyahan ng kung sino. Hindi tulad ng karamihan sa mga lalaki rito na wala ng ibang ginawa kung hindi ang mag-cutting class at magbisyo. Mga hi

ng pinakapag-asa ni Mama. Bukod kasi sa mas mata

ula na uli akong magtingin-tingin sa mga listahan na nakadikit sa pinto ng bawat silid na

istahan at sinisiguro kong wala

gan mo pa ng buhos ng mga estudyante na paroon at parito. Pinipigilan ko lang din

ali na nasa likurang bahagi na ng school at mapatigil sa unang pinto na

munting ngiti sa 'king mga labi ng sa

Chrystel

indi naman na ako nabigla sa nakita dahil nakalagay rin naman ito sa f

ss

asan ang mapunta sa higher sections. Pero at least, nakapasok na ako sa pang-siyam na pangkat s

g utak ko. Sadyang tamad

bigla na lang akong may naram

kung sino ba ang tila bato na bumangga sa 'kin. Halos masubsob kasi ak

lita nang magtama ang paningin naming dalawa. Nanlaki ang

suklay. Marahil ay dala ng pagmamadali. Bahagya namang nakababa ang suot niyang eyeglasses na para bang mahuhulog na ito. May katangkaran din siya na sa

milyar sa 'kin

uli!" Nabalik lang ako sa kasalu

Pwede?" inis na aniya ko sa kanya para mapagtakpan ang

. "S-Sorry. H-Hindi k-ko t-talaga s-sinasadya," nauutal niyang sab

alos lahat na lang ata ng

e-diretso na lang ng pasok sa loob. Medyo nakonsensya naman a

tired and irrit

iyang magsalita? Dahil ba masyado ko siyang nataray

t like that. Sayang, guwapo pa nam

aningin ko na kahit papaano ay may

ng paghanga

sa pakikipag-usap ang halos lahat ng mga kaklase ko habang ang iilan naman ay nakau

ng upuan sa tabi ng bintana. Kaya naman ay dumiretso na ako rito at umupo. Hi

karamihan sa kanila dahil ngay

o. Pero pili lang at wala akong tinuturing na kaibigan o best friend na

my ow

uto ay dumating na sa wakas

mething like to introduce

a kwaderno ko ng bigla akong makarinig ng tilian. Nakuha nito ang ate

harap na pala siya. He is standing there with authority and confid

y name is Lance Buenavista

ahil lang sa simpleng pagpapakilala niya, dahilan par

to sa school. Pero bakit hindi

g pakielam sa mga nangyaya

y sumulpot mula sa pintuan. Humahangos siya

ng klase. Pero sa susunod ay alam kong alam n'yo na ang nangyayari kapag may nale-late sa klase ko." Nil

na ang sunod na magpa

ang noo at inayos ang bahagyang nagusot na po

ad ang ngiting pinakawalan niya na mas lalong nagpasingkit sa kanyang

alas na akong nakakarinig ng magagandang bagay tungkol sa kanya. Isa siya sa panlaban ng school sa tuwing may quiz bee event, kas

rness, nakaka-inspire ang achievements niya sa buhay. Siya

ulad niya na consistent sa

na ang klase. Wala rin naman kaming ibang ginawa bukod sa

nment on the very f

rang bubuyog ang mga kaklase ko. Absent daw kasi 'yong susunod

aking earphones, bago ito sinalampak sa magkabila kong tainga para walang mang-abala sa 'kin. Pero nakuha a

adagdag sa appeal niya 'yong pagsusuot niya ng sa

na tumuon ang mga mata ko sa pinak

t him staring at me already. Aga

na patingin-tingin dito sa bandang likod. Gu

a natin 'to dahil hindi natin siya malapit-lapitan last year.

agad ng first move. To think na manggagaling pa sa isang

a ako magugulat kung bigla na l

ven consider that bitch as one. So, I'll make sure that I'm going to b

fourth year high school students for crying out loud! Pag

he bitch she is re

Pero hindi ko na narinig ang pinag-usapa

gmahal ay marunong naman akong humanga kahit papaa

katabi ko na halos mangisay na sa

uan ni Lance. Sinusubaybayan ko lang ang bawat galaw niya,

one sa huli. Mukha namang wala lang ito kay Lance na kinantiyawan p

alph. Pagkarating pa lang kasi ni Ralph ay nag-usap na sila. Ngayon lang ba 'ya

ang huli at nagpaalam na. Nagsimula na siyang maglakad

alam ko lang na hindi naman pala siya mahirap kausap, eh, di sana noon pa lang ay kumilos n

umidlip muna kahit saglit, ng maramdaman kong may kumalabit sa 'kin. Idinila

uha 'yong number ni Lance?"

ta ko. Ano raw? Para namang may pa

nks. Pero iba ang lumabas

niyang ibinigay ang

igilan. Bakit ng

ng ay hindi

o lang

-

amalayan na uwian na pala. Wala pa naman kaming

ako naman ay saglit na naiwan para kopyahin ang huling takdang-aralin namin para sa

ang shoulder bag ko. Pero pagkalabas ko pa lang ng silid namin ay halo

on ko ang pina

Lance l

kaliwang paa niya rito. Nakapamulsa ang dalawa niyang kama

taray sa kanya kanina. Kung tutuusin ay hindi naman gano'n kalaki ang

just nod to acknow

na parang hindi makapaniwala. Tinampal-tampal niya pa 'yong pisngi niya

nangyayari sa lalaking 'to? I

a kanya. Hindi naman siya umimik at

ko ang pamumula ng pisngi at

his forehead. Tinaasan ko siya ng kilay. Hin

ntag ko ul

ahagyang inayos ang suot na salamin sa m

. Hindi naman siya ganito makitungo sa iba. Base na rin sa obserbasyon ko kanina. "Sige. Ali

ero wala na siya roon. Inilibot ko ang tingin ko at namataan ko p

what's up w

Download App
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY