img A Portrait's Promise  /  Chapter 3 2nd Chapter | 30.00%
I-download ang App
Kasaysayan ng Pagbasa

Chapter 3 2nd Chapter

Bilang ng Salita:1651    |    Inilabas noong:14/04/2022

agad ang bumungad sa akin pagkalabas

reshman sa pinakagilid ng bench malapit sa field. Hindi ko nais pansi

mpus as long as hindi makita ng coun

ne in an institution and all

es and continued head

with any childish act

eing a spo

oking with stoic and poise fo

per etiquettes with perfecti

at walang pakundangan din ang pag

d, I am just pretending that

isang freshman nang bigla itong lumapit at akman

daanan at saktong

nag-aaway sila? I nee

umbled. Thank goodness I still managed to balance myself pero hindi nakawala ang isa pa

p, controlling my anger

a tiningnan ang nanulak kanina pabalik sa nakabasa

l myself, still wit

i kaya't dumami mga taong pumalibot sa'm

r scen

smirke

ky juice." Lalong sumiklab ang aking inis

head to toe like I am insulting him in m

my cold insult and shook my head dahilan upang mawala ang na

did yo

ised my brows and gazed at the b

your fvcking face

itantly and follow

a?" Nagtitimp

la siya ng kasama niya palayo sa akin

ly?" I raised my brow

" pagpipigil sa kanya ng

os pumutok na ang kanyang ugat sa galit haban

g na lam

saad ko at akmang hahakbang nang bigla

a at binigyan siya ng

pped my left foot backward for me to move freel

my force but tight enough

ran at tinulak sa pader dahila

r his right ear and

thy hands of yours, hmm?" I'm still wearing my s

rry. P-Please get

owly releasing

li at tinunghay ang daang tinaha

't tumango na lamang ako at inayos ang blazer na n

tingin ang kanyang mga kaibigan pati na ri

ugaga sa pagyuko nang mag

i gusot kong blazer bago nagpatuloy s

to maneuver it when a kid knocked my

nough for me to hear

gutom na po kasi ako e," he aske

him without wea

butas ang kanyang damit.

d grabbed my bag

na kaya 'yon na lamang ang binigay ko sa bata. Dumuko

ko habang nakakunot ang noo pi

mapangiti ako ng wala sa oras. Umalis siya

agpasalamat at ngumiti sa ka

et he's already fig

house, doing some homeworks and h

rience the cruelty of the world yet he st

umstances. I don't have a rights to compare my situa

tterly. Life rea

d motioned my car,

otoo. Then I realized, I have never experienced being a normal kid who always put a smile on thy own fa

e. Well, dad already gave me a car since they want me to be independ

sabi ko nang walang

he hallway when someon

lang at napapa

6 kaya medyo mad

kong nakatingin siya sa akin. Pinagsawalang bahal

t waste tim

our day,

ual," I answered bluntly, focusing

la sa paningin ko si mom kaya't kami nalang ni dad ang nat

mapigilan

pa rin ang inaatupag nil

ther and father since it sou

be. It is as if I have a voice in this house t

be off to abroad this thursday for some business proposal kaya ikaw

t in his eyes as a sig

ed my gaze on my plate. Until now, still can't forget what happened back

dgeable enough in terms of handling the company since I was a child and having

ow their orders, they let me d

ad left for a phone call a

ontinued eating lik

amin pero ako lang

ndi kami magkakitaan ngunit i

any rights

nced this kind of life where everyone in this worl

happiness I desire

anna live

n myself from the pas

l the happine

somebody whom

st, i'm so

I-download ang App
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY