sa kalagitnaan ng paglala

ako natutuwa sa gabi. Hin

mp post. Mangilan-ngilan lang ang bahay sa likod ng ospital. Mas marami ang

aglalakad hanggang sa pag-uwi. Halos walang katao-tao sa labas. Tulog na

gh heels na hindi pa rin ako nasanay hanggang ngayon. Ilang taon na akong nagtratrabaho, pero cho

papayat. Proud na proud nga ako sa kung ano ako. Hindi ko naman gaanong ikinakahiya ang size

nang maitapak ko ang mga paa ko sa

lam kahit marumihan iyong puting short niya. Dahil sa suot niyang maliwanag sa mata, mas nangibabaw ang natural niyang put

nd ni Marilyn, iyong kapit-bahay ko sa kabila. Hindi lang siya naupo doon sa tapat ng pinto niya kasi may mga

atapak pa lang ng kanang paa ko sa welcome mat na nasa loob

braso. Palipat-lipat sa pinto at sa mata ko ang tingin niya. Nakuha ng interes ko ang katangusan ng ilong niya sa pagyuko nito nang ilang segundo b

ng noo. Umukit ang maliit nitong pagngiti, hindi naitago ang pagkamahiyain

Malamang ako lang naman ang tao rito sa labas, unless

matutuluyan. Ok

ra patuluyin ka," put

papayag ako nang ganoon kadali. Kahit na guwapo siya-kasingputi pa ng pangarap kong mga

a. Aalis din naman ako agad,

pa nga pinapatulog dito si Dana, tapos gusto niyang makituloy sa akin? Patawa masyado. Panigur

labi bago ko siya tingnan nang diretso sa mata. "

ng trabaho ko. Hinilot ko ang kanang sentido ko at pinanliitan siya ng tingin,

ng tingin ko. Oo, guwapo siya, pero ayaw ko sa feeling clo

ngit mula sa mundo ng mga single na naghahanap ng love life, hinding-hindi ako magpapatalo sa isa

ng malungkot? Ano ba ang balak niya? Mukha talaga siyang mabait, pero mahir

nakikiusap ng

blan ng takot, pero ang kaba? Medyo lang. Hindi ko alam sa sarili ko kung bakit ang komportable nang paki

mga lamok sa tainga ko ay parang nanghaharana sa mga oras na ito. Ipinaling ko ang ulo ko sa kaliwa. Kung ano-ano ang naiisip ko. Ginising ko ang saril

i, hinahalikan niya habang pakurap-kurap siyang tumingin sa mata ko.

no naman kung wala kang pera? Problema ko p

mang sandali ay parang iiyak siya sa harap ko. Kumiskislap ang malalim niyang mata na kasingt

sa tabi ng bintana kung saan naka-display iyong kulungan ni Jeyo. Yumuko ako

asi mamaya natabunan lang pala, pero wala. Hindi naman siya makaakyat sa kulungan niyang napakata

iya pagkaalis ko. Mahimbing siyang natutu

g makakapasok o gagalaw sa kulungan niya. Mabusisi kong pinsadahan

lughog ko na ang buong apartment, pero wala siya. Nakapagtatakang makakalabas siy

ang hamster. Dahil siguro sa kakulangan ng tulog ko ay hindi ko namal

g buksan agad kaya gumilid ako at kinuha ang nakasandal na walis tambo sa dingding, malapit sa p

ik ko ang walis tambo sa pagkakasandal at pumihit pat

nan kung ano iyon dahil malakas ang kutob kong iyong estrangherong mukhang hindi makakapagkatiwalaan

ulit. Marahas akong bumuntonghininga kasabay ng pagdampot ko ng walis at pa

ngay na nanggaling doon, pero tumatakbong pusa lang ang naaninag. Tumingin ako sa kanan at

palabas ang nakapasok na maliit na balot ng kendi. May b

ey

ng walis tambo saka agad na kinuha ang alag

a titig naman ang alaga ko sa akin, na para bang na

-aalalang tanong ko at may ha

itig niya. Weird. Hindi naman ganito ang nararamdaman ko kapag nakikipagtitiga

-alala kong tanong sa alaga ko

o ako pi

ko ang boses ng lalaking nakausap ko kani

t nakapasok di-?" hindi ko tinapos ang

sa loob, hinahanap kung saan nanggaling at kung saan siya banda nagtatago kung nakapasok man. Katahimikan lang ang namayani

n. Nandito ako