H A R A Y A (Pain Series #1)

10,

LA mo

na-unahan kong pagdalo sa tinatawag nilang malaking event na kadalasang ipin

napagdesisyunan ng mga SSG officers na magdiwang ng HSC. Suot ko

nulat. Dito namin ipinapasa ang mga articles na ginawa namin. Kami rin ang nagpapaalam sa mga kapwa namin estudyante kung ano na ang mga nagaganap sa

ga estudyante at naglilibut-libot sa mga perya. Naalala ko nga palang malapit na rin ang fiesta rito sa amin. Pinagmamasdan ko lang sila habang nakasun

aman ako dahil lumampas kami sa court kaya tinanong ko si mama kung saan

baba namin ay isang ilog. Nakasuot siya ng kulay abong damit at nakaitim na maong pants habang nakayuko at nakatingin

a. Para niya akong namagnet, kahit pilitin kong diretso lan

na rin akong nakaramdam ng kaba. Napapikit ako sa inis. Hindi ko na dapat

ng tao, kahit gaano pa karami ang mga taong makikita mo sa iisang lugar, makik

abi ngayong taon na nakamove-on na ako sa kanya? Ilang beses ko na

mali

anoon kadali

a siya nakikita. Habang tumatagal, aka

mali

a dahil ginawa niya ang bagay na iyon. Niloloko ko lang

pulang sapatos. Habang papalapit nang papalapit na kami sa gawi n

ahat ng panloloko k

mali

mutan ko siya ay mas lal

mali

di ko akalaing masisira ang mga plano ko. Akala ko ba ay handa na akong makita siy

siyang makita. Ngunit hanggang ngayon...bakit ma

nakatingin sa sapatos niya. Alam ko. Ramdam kong naramdaman niya rin ang presensya k

ko ang ak

gumalaw. Napakagat na lamang ako ng aking labi. Tanggap

iann

anya at pinigilan ang sariling huwag siyang lingunin. Nauna na ulit sa paglakad

gilan ang aking sarili at muli ko siyang sinulyapan. Ganoon na lamang ang

a officers. Wala na rin akong pakealam kung ako lang ang nakamaong pants sa lahat ng mga kasama ko. Nasa unahan pa man din ako. Tutok na tut

pahangin muna sandali. Pumunta akong muli sa river gan

river gangplank. Wala na rin akong kasama ngayon dahil pumunta muna

ko. Natigilan naman ako nang muli ko siyang makita kasama ang mga kaibigan ni

isip. Plano kong banggain siya sa br

ihim siyang tinitingnan. Kinakabahan na rin ako dahil baka magalit siya.

in ko

Nakita ko na naman ang mapuputi niyang ngi

is ang oras. Kung kanina lang ay pinagmamasdan ko ang bawat pag

a mga kasama niya sa akin kaya nagkabanggaan ang

ong lumayo

y!"wika ko

kit ang bilis ng kabog ng puso ko?! Bakit hindi ko na naman

ko na napigilan ang sarili ko at kinuwento ko sa kanya ang buong pangyayari. Hindi r

anga 'to.

braso. Kahit mabilis lang na nagkadikit ang am

. Napailing na lamang sa akin si Shea at k

rin ako sa kanya? Ngay

pok ko

pa siya nawawala sa paningin ko. Alas diyes na ng gabi. Hindi rin maawat ang pawis

alik sa simbahan malapit dito sa court namin at sa ri

n siyang maglaho sa paningin ko. Aamin na ako sa kanya kahit wala

sa simbahan. Bigla akong napahinto nang matanaw ko siy

ko kaya napahawak a

pala tala

Bigo pa rin akong aminin ang nararamdaman ko sa kanya. Subukan ko mang tumakbo papalapit s

. Hindi ako iyong tipo ng babaeng palasalita dahil sinusulat ko lamang ang tunay kong nararamdaman. Dahil nata

kbang ang paa pabalik sa court sa pag-aakalang

siya sa

in ako. Gusto ko mang itaas ang aking kamay at kumaway sa kanya

napahinto nga siya at tiningnan ako, hindi pa rin sapat iyon. Lalo niya lang akong

Dahil sa madalas ko siyang harayain, siya

TUL