g kanyang mga kilay saka muling naupo sa concrete bench ng Rich

kanya ang maghintay. Pero sa loob ng halos dalawang taon narin nilang relasyon, hi

stisahing babaeng pababa roon ang atensyon niya. Napangiti siya, alam niyang may nobya siya pero hindi niya maitatangging napakaganda ng babaeng iyon. Simpleng-

atch saka yamot na nagkamot ng ulo. Mahigit kalahating oras na siyang naghihintay, gustuhin man niyang puntahan sa classroom nito ang nobya niya pero min

uhok, ngayon ay naglalakad pababa at paitaas ng hagdan, pabalik-balik nang may nakapatong pang libro sa ulo. Natawa siya ng mahina gawa

gaw ng atensyon ni Paul. Si Andrea, "sorry ah, late ng nag-dismiss an

eng kanina ay tahimik niyang pinagmamasdan. Wala na ito do

o eh" suhestiyon ng nobya niya na

at. "Okay" saka na sil

ONTH

na sa susunod na linggo ay inutusan siya ng Mama niyang magbayad na at kumuha ng permit. Nagsuot lang siya ng isang simpleng

hil nga wala naman siyang pasok okay lang na maghintay siya, kasi kar

hakbang niya nang mamukhaan ang babaeng naglalakad pasalubong sa kanya. Pababa na siya noon ng hagd

m na stripes kaya lalong lumutang ang angkin nitong kaputian. At dahil nga sa abala ito sa hawak na papel ay hindi nito nakita ang unang step ng hagdan paakyat kaya bahagyang sumabi

pa sa masiglang tinig saka sinundan ang sinabi ng isang mahinang tawa pagkat

g dalaga. Hindi niya mapigilan ang sariling maapektuhan sa karisma at gandang

g iyon, pero hindi tama, kaya habang maaga pa, alam niyang kailangan niyang sikilin na ang damdaming iyon. Dahil kahit bata pa siya sa edad na twenty one, gust

buhay ko. Ang kabilang bahagi ng isipan