YEARS

sidad na iyon. Pero nagawa niya. Labag sa kalooban ng mga magulang niya ang mag-Maynila siya dahil kung tutuusin ay mayroon ring malaki at kilalang eskwelahan ang bayan ng Don Arcadio kung saan nagsipagt

aging independent kagaya ng kuya niyang si Fritz na ngayon ay isa ng matagumpay na engineer. Bukod kasi sa bunso nilang si Yhuan, masasabi niyang siya ang isa pang laging nakadikit sa nanay nila dahil sa pagiging s

ndihan niya ang mga ito, dahil sino ba namang magulang ang hindi gugustuhing ibigay ang pinakamaganda sa kanilang anak lalo kung kaya namang ibigay? Mayroong isang maliit na sala, kwarto, kusina at banyo

awian na niya, sa unahan siya naupo. Kita naman sa suot niyang glasses ang ebidensya at dahila

ng lalaking nang lingunin niya ang mabait na ngumiti at tumango aga

anti ng ngiti. "Lawrence Jos

ay glad to meet you pare" anito sa mabait na tinig.Tum

WEEK

ungo siya ng library. May isang oras pa siyang bakante at si Tristan ay nagsabi sa kanyang may sasamahan pang matalik na kaibigan sa pagkai

Natawa siya ng mahina. Hilig niya ang magsulat ng tula at short stories. Sa katunayan m

atuloy siya sa paglalakad ng nakayuko da

na sigaw ng babae

sa pagpulot nito sa tumilapong dala-dalahan. "I-I'm sorry Miss

iyang pinakatitigan saka nagsalita sa mataray na tinig. "Paano mo

i nakapagsalitang pinakatitigan lang ang kaharap. Napakaganda nit

tangos na ilong, alon-alon ang buhok nitong nag-aagaw sa itim at brown ang kulay na may habang lampas-balikat. Mestisahin

habang nanatiling nakatitig sa mukha ng babae