Ang Halik ng Ulupong: Paghihiganti ng Isang Asawa

isang nagbabagang kotse ng stepsister ng asawa ko, si Casey, habang ang asawa kong si Coleman ay nakatay

ng aking kahihiyan para ipakita sa publiko. Hindi nagtagal, natuklasan ko ang kanyang nakakakilabot na sikreto: pinakasa

ng pagpapahirap. Ninakaw nila ang kumpanya ko, kinidnap si Leo, at nag-orke

laki ang gagamitin ang sarili niyang anak bilang pain, at ang

isang malamig na poot sa loob ko. Hindi ako

ana

ay dumating sa pinakam

isa sa aming mga kasambaha

g umuwi! Si Sir Leo po! Ikinulon

ng buong k

t kumaripas ng takbo palabas ng opisina, hi

kakasakal na kumot ng init. Kumakabog ang puso ko sa

k sa pinto, natigilan a

g maliit na mukha ay nakadikit sa salamin. Ang kanyang mga pisngi ay namumula sa isang mapanganib na kulay,

ng stepsister na si Casey Flores, ay na

ginagawa ninyo? Ilab

yang pagkakahawak ay nakakagulat na malaka

g mukhang perpekto, ay ngumuso. "Gusto niyang ma

ag sa takot. "Tingnan mo siya! Halos wala n

sabi ni Casey, inihahawi ang kanya

a labas!" Sinubukan kong itulak si Coleman, ang mga mata

ses ni Coleman. "Masisira mo ang

nyang mga salita. "Ang kotse? Nag-aalala k

din siya agad," giit ni Coleman, hinihila ako pal

on, may ngisi sa kanyang mga labi. Wala siyan

ahalaga ang anak mo kaysa sa isang piraso ng metal

s na galit ang namayani sa akin. Wala akong pakialam sa

bigat na liyabe mula s

ituloy!" Sig

g buong lakas, binasag ang bintana sa driver'

ang lock. Ang hangin na lumabas mula sa

di tumutugon ang katawan niya sa aking mg

marahang niyuyugyog siy

i Coleman. "P

g pagyakap kay Leo. "Huwag mo

nilang mga sirena ay umaalingawngaw. Nagmamadali silang lumapit,

oke," sabi ng isa sa kanila na may seryosong

samang kinatatakutan. Ang aking galit, malamig at

a mukha, ang tunog ay umalingawngaw sa garahe. Pagka

nig sa galit ang boses ko

nawakan niya ang kanyang pisngi, namumuo ang mga luha.

kbo palabas ng garahe,

wag ang kanyang pangalan. Hindi man lang siya lumingon

papaligiran ng basag na salami

able si Leo, bumalik si Coleman. Hindi

mukha ay isang malamig na maskara. "Kai

o ko'y isang bloke ng yelo sa a

siya. Inata

ra sa mga "pagkakamali" ni Casey. Ang pagkakataong "aksidente" niyang nasira ang wedding dress ko ng red wine. Ang

ko ni Coleman ng tawad. Para mapana

na ngunit matatag. "Hinding-hindi ako

"Napakapangyarihan ng pamilya ni Casey. Kung magpasya siyang magsampa ng kaso para s

ang mga daliri ay bumaon sa aking bal

n ng isang malamig at hungkag na kawalan ng

n nakaupo si Casey, mukhang perpektong kalma

ng mga salita ay para

aman kong may bahagi ng pagmamahal ko sa

bihin mo ulit. Nirerecord ko 'to. Kailangan nating mag-post ng publ

sa akin habang inuulit ko ang pagh

g video sa kanyang public relations team, inutusan sila

ng espasyo sa pagitan namin. Nakahanap ako ng isang walan

mga boses mula sa kabilang

nyang boses ay malambing at magiliw, isang t

g ayaw na ayaw kong siya ang asawa mo. Hindi naman tayo ma

a ko. Step-sibling

nager tayo," pag-amin ni Coleman, ang kanyang boses ay

boses ni Casey ay may bahid ng

gpapakasal ako sa iba, susuko ka na sa atin. Akala ko magseselos ka nang sapat para ma-

hina, halos isang bulong. "Wala siyang

ang m

ng relasyon. Ang mga engrandeng romantikong kilos ni Coleman, ang nakaka

asinungalingan.

telepono at in-access ang isang lumang cloud drive na ibinahagi namin, isa na hindi na namin ginamit sa loob ng maraming taon. Nan

n ko ang entry mula sa linggo

sey si Blair na suot ang singsing ko, dala ang pangalan ko, kailangan na niyang sumuko. Makikita niya kung ano ang p

ngka

akong kas

umating ang mga hikbi, marahas at nanginginig, pumupunit sa aking katawan. Umiyak ako para sa mga taon na nasayang, para

hupa ang mga luha,

, matigas na

ginginig na mga binti, at naglakad pabalik sa

ko. Ngayon, oras

t tinawagan ang aking abogado. "

siya pabalik sa bahay na dati naming tinataw

niya. Nakatira siya sa aming guest room, k

a ngisi sa kanyang mukha. Sinasadya niyang kunin ang hulin

an," sabi ni Leo, nangingi

"Oh, talaga? Gutom na gutom ako, Leo

leman ang kanyang kamay sa mesa. "Leo! Hu

napuno ng luha ang

nila si Leo mula sa kanyang

a anak sa itaas, iniwan sila

ng boses ni Coleman. "Casey, huwag kang magalit

ka ang p

ginginig ang kanyang maliit na katawan. "Momm

siya nang mahigpit, ang sarili kong mga luha

atagal, dalawang pusong wasak na

n. Amoy pabango ni Casey at murang tagumpay siya.

kama. "Para sa'yo 'to. Isang maliit na baga

. Inaasahan niyang pasasalamatan ko

maskara ng kalmado. Kinuha ko mula sa

sa kanya. "Pir

g kuwintas. "Ano 'to? Resibo para sa regalo? Kayo

ahan ang kanyang pangalan sa liny

, sa kanyang kayabangan, ay pinirmahan ang pagtalikod sa kanya

araw na ito," sabi ko, ang boses ko'y puno ng ka

, ganap na walan

pirma niya lang sa pagkaw