Pag-ibig, Kasinungalingan, at Isang Nakakamatay na Aso

ake raw ng aso si Nanay. Nagmamadali akong pumunta sa emergency room, para lang makita siyang d

naistorbo niyang meeting. "Ano ba'ng gulo 'to? Nasa kalagitnaan ako ng meeting." Tapos, nakakagulat na ipinagtanggol pa niya ang a

-aalala habang palihim na ngumingisi sa akin. Inakbayan siya ni Caleb, at sinabing, "Hindi mo kasalanan, Hannah. Aksidente lang 'yon." Pagkatapos ay inanunsy

os ko ang burol niya, pumipili ng damit na pamburol, at nagsusulat ng eulogy n

ak na champagne, at may caption na: "Living the good life in Amanpulo! Spontaneous trips are the best! #blessed #sin

alala niya-lahat kasinungalingan. Habang nakaluhod sa puntod ni Nanay, doon ko lang naintindihan. Ang mga sakripisyo ko, ang pagsisikap

ana

sina ko ang tawag sa telepono. Isang kapitbaha

ngan mong pumunta rito, bilis

tunog nito sa biglaang katahimikan. May ibinulong ako, isang pasasalamat o isang

puting benda, pero tumatagos na ang dugo, ginagawang nakakatakot na pula ang te

ng ko, basa

pilit na ngiwi lang ang nagawa niya

na malalim ang sugat. Nag

hindi gusot ang mamahalin niyang suit, perpekto ang ayos ng buhok. Ti

o? Nasa kalagitnaa

arang nababagot. Kumaskas iyon s

ng aso, Caleb.

babaeng kung tumingin sa akin ay parang

pero hindi dahil sa pag-aalala s

ing lang 'yon. Baka natak

naririnig ko. Naglalambing? Ginamit ng do

inding-hindi hahayaan ni Hannah na manakit 'yon nang sadya. Hindi na

ok sa akin. Tumingin ako mula sa maputlang mukha ng

hawakan. Bigla n

mata sa pekeng pag-aalala. Nagmamadali siyang lumap

ng loob ko. Hinding-hindi pa 'to nagawa

ngisi noong hindi nakatingin si Caleb. Ang tingin na

"Hindi mo kasalanan, Hann

akong business trip sa Singapore bukas. Hindi ko pwedeng i-cancel. Siguraduhin mong mabibig

apanatagan. Iyon ang uri ng katahim

tanong ko, walang

ong deal 'to, Jasmine. Alam

ko. Hindi niya nakita ang maliliit na bit

ina kong sabi. "Da

a hindi ako gumagawa ng eksena. "That'

mapangmaliit na tapik sa balik

atong pa rin sa mga balikat nito habang nagpupunas ito ng mga tuyong

Kumalat na ang impeksyon. Tumaas ang lagnat niya. Ginagawa

ya nang ga

p ng mga makina. Ang tanging tunog na la

n ko ulit. At ulit. Walang sagot. Patay ang telepono niya. *Siguro nasa eroplan

y na hindi ko kayang basahin. Sobrang excited pa naman ni Nanay para sa kasal. Nakabili na siya ng damit niya, isang magan

ang mga kaibiga

gagong Caleb na 'yan?" dura ng pin

anya. "Nasa business trip siya. Hindi niya al

a kanila. Nagsisinunga

o sa tabi ng puntod niya, hinahampas ng malamig na hangin ang buho

ngkal na lupa. Nag-vibrate ang telepono ko sa bulsa. Isang not

a daliri ko habang

. Si Caleb at si Hannah. Nakaakbay siya rito, at tumatawa ito, may hawak na baso ng champagne. Ang ca

o. Habang inililibing ko ang nanay ko, nasa isang marang

umihingal, bumabaliktad ang sikmura ko. Ang pagtataksil ay is

ngan. Ang pag-aalala niya, ang pagmamahal niy

dumi. Malabo ang screen ng telepono ko dahil sa mga luha

s ang boses. "Sorry po kung

tumatagos sa mga buto ko. Nang sa wakas ay tu

ling pagkakataon, ang nakangit

linaw at matatag ang boses. "Hindi ka niya k

noon, isang tahimik