o si Nathan ng dalawang bes

mahan sa kwarto, na nagsabing

ng makaramdam

o. Sumilip ako sa pamamagitan ng pintuan na may

o ng bigat sa

ri siguron

g laboratoryo ngunit wala ako

usali ng paaralan na malapit lang. Nakatakda itong gibain at itayo muli dahil sa mga problema s

ng bawat palapag hanggang sa sa wakas natagpuan ko s

silid-aralan gamit ang isang walis

ki ang pintong iyon para bumukas sa isang mabi

ob ng apat na oras, ang kanyang wheelchair ay wala roon,

g puso at puno ng galit nang makita ko siyang nakah

nasasakta

agpupumilit umupo at tumingin

ang malalim p

atahimikan, sinabi niya, "Huwag

tinulungan ko lang

ay tuluyang manhid, hindi k

an ko siya sa aking l

a. "Scarlett, hindi m

ya

ang pagtutol, binuhat k

pagbitbit sa kanya ay paran

kin, ang kanyang mahahabang binti ay na

akong nagpatuloy pasulong nang siya'y nakasa

ga ng marahan, tila pinapagaang

ag-alinlangan siya bago nagsalit

ko agad

aghiwalay, at apat na oras na ang nakalipas mu

siya papaso

pintuan ng banyo. "Ito

, "Gusto mo bang pumun

na parang pula ng beet. "

." "Malapit ka nang sumabog, at n

g kanyang kamay at bin

ndi siya makakatayo mag-isa. Matagal-tagal rin, pero sa

ng nakita at

e, namumula agad ang kanyang mukha kah

mapigilan

iyang sandalan ang dingding upang

iya, "Anon

ilid-aralan at itinulak pal

mata. "Bakit hindi mo

osente. "Ngayon k

ga,

a sa gusali n

unit maliwanag at matind

ananalo ako

ako at n

siya ay

na siya'y mananalo nan