ana

aupo sa passenger seat. Maliwanag ang sikat ng araw, ang langit ay isang mapanukso

nit na ngiti nang makita niya ako. "Eliana, hija! Tuloy ka. Nasa taas si Jax sa kwarto niya." Kilal

abi ko, matatag ang boses k

pinapasok pa rin ako. "Masama ang timpla

na alingawngaw sa tahimik na bahay. Bahagyang nakaawang ang pinto

g pinto nang h

o niya'y nasa balikat nito. Suot niya ang football jersey ni Jax, 'yung may nakalimbag na "ALVAREZ" at ang numero niya sa

sikmura. Nawala ang hangin sa aking

mayabang at matagumpay na kislap. "Oh, Eliana. Hindi kita narinig na pumasok." Lalo siyang sumi

yang ekspresyon ay hindi mabasa sa isang sandali bago

kanyang palayaw sa akin noong bata

inaasahan ko? Na uupo siya rito, nangungulila sa akin? Na mapupuno siya ng p

Minsan siyang nag-drive ng tatlong oras sa kalagitnaan ng gabi para lang humingi ng tawad sa isang maliit na pag-aaway. Inuki

oy siyang nagtulak, patuloy na sumubok, para lang makita kung hanggang saan siya makakarating bago ko siya hilahin paba

dikit. Alikabok na lan

atagos sa aking mga buto na may malamig at matig

ang mga gamit mo." Ang boses ko ay nakapagtatakang

g kung ano-inis? pagkalito?-ang dumaan sa kanyang mukha. Iwinagayway niya ang

a ang aming pinagsamahan ay basura. At nasaktan nga ako. Pero pinutol

sa itaas ng hagdan. Ang kanyang kwarto ay nakatanaw sa two-st

sahig sa ibaba na may nakakasulasok na kalabog. Ang

man na kumalat. Hindi ko kail

ayo na siya ngayon, nakakunot ang noo. "Paano

malinis na hiwal

ya'y may halong malamig na galit. "Ayokon

. Kinuha ko ang gasgas na kopya ng The Great Gatsby na iniwan ko rito, ang naka-frame na litrato namin sa junior prom, an

a tungkol sa isang paparating na party, ang boses niya'y nakakairita sa aking mga hilaw na nerbiyos. Aksidente niyang natabig ang i

san ito. "Mag-ingat ka, Cat," sabi niya, at ang boses niya'y malumanay.

o ng isang libro na wala sa lugar. Pero par

umayo siya, naglakad papunta sa kanyang closet, at kumuha ng isang bago at malinis

paraan para mas lalong mawasak. Manhid ako. Ganap at lubos

gunahing kwarto at lumipat sa kanyang en-suite na

ngiti ang naglalaro sa kanyang mga labi. "Sinusubukan mo bang kunin ang atensyo

sabi ko, pa

sit. "Sasama ako sa kanya sa UP. Ako ang nasa dorm niya, sa kama niya. Ako a

bumaon sa aking balat. "Mayaman ang mga magulang mo, 'di ba? Ano'ng ginawa mo, binili

ang pagbanggit sa aking mga magulang ay nagpasikl

i ko, ang boses ko'y

"O ano? Iiyak

-agos ng adrenaline ang dumaloy sa akin. Ang kilos ay matalas, a

alanse, narinig ko ang mga

J

lisay at kalkuladong katusuhan ang dumaan sa kanyang mukha. Habang nahuhulog siya paat

atras, isang magulong bu

mababang rehas s

g kumawala sa aking lalamunan, humalo sa hiyaw ni Catalina. Tuma

umama ito sa sahig. Naramdaman ko ang isang bagay na

ng isang hysterical na hagulgol. "Jax! Tinula

a siya ng hagdan, ang kanyang mukha ay isang maskara ng matinding galit. Dumiretso siya kay Catalina, lu

n ka ba?" tanong niya, ang bos

umikbi siya, itinuro ako ng nanginginig na dalir

n kong bumangon, ang paningin ko'y umiikot, a

nagsimula ako,

niya'y umalingawngaw sa foyer. "Ayokon

uha ng sakit at pagkabigo ang sa wakas a

o ng pagkasuklam na mas malalim ang hiwa kaysa sa anumang pi

n, ang dugo sa aking buhok. Ang buong atensyon niya ay nasa k

iya'y bumaba sa isang mababa at mapanganib na u

siya ang pinakamahalagang bagay sa mundo. Habang dinadala niy

alikan ang sugat at nangangakong lalabanan ang "halimaw sa semento." Wala na ang batang iyon. Sa kanyang lug

n, lahat ng sakit at pighati, ay namatay sa aking mga la

ding sakit sa aking ulo. Iniwan ko ang aking mga gamit na nakakalat

nakakasilaw na sikat ng araw, nag-iwan ng maliit na

papunta sa e

itaas ng aking kilay. Habang nakahiga ako sa sterile na puting kwarto, naghih

sa isang numerong hindi k

n ng ice pack ang bukong-bukong ni Catalina. Nakatingin si Catalina sa kanya na

alagaan niya akong mabuti. May mga tao

akong naramdaman. Walang galit, walang selos, kahit isang katiting na sakit. Isang hungkag at umaalin

inlock ang numero, at pi