Her Sweet Vengeance

Malakas na sampal ang natanggap ko galing sa aking ama. Napa hawak nalang ako sa aking pisngi na sigurado akong sobrang pula na at namamaga.

"I already told you to date with Vincent!" galit na galit niyang sigaw sa akin. "You're so fucking stubborn Laureign! Ito na nga lang ang ma i a-ambag mo sa pamilya natin hindi mo pa magawa ng maayos!"

Nakayuko lamang ako habang umiiyak,nasa sahig ako at nanghihina.

They want me to date and fuck with Vincent! I don't like their idea,I'm not a slut! Vincent is a fucking rich old man that's why they want me to date him...but I won't. This time hindi ko papayagan na kontrolin nila ako,bahala na kung puro masasakit na salita at pambubuhat ng kamay ang aking matanggap ngayong gabi. Sanay naman na ang aking katawan na makatanggap ng ano mang pananakit....even physically or emotionally.

"He's so mad dahil hindi mo siya sinipot! He called me and he said,he will give you another chance to date with him...or else babawiin niya ang mga ni invest niya sa kompanya!" sinabunutan niya ang aking buhok upang matingala at makita kung gaano siya kagalit ngayon. "And mind you... he's a big catch to our company,malaki ang ni-invest niyang pera dahil sayo... because he likes you and he wants you to be his wife!."

Nasa malaking sofa ang aking tatlong kapatid at puro nakatingin lang sa akin at nakakrus ang mga braso. Si Mommy naman ay galit din ang nakikita ko sa kanyang mga mata.

Tumingin ako pabalik sa aking mga nakakatandang kapatid para mang hingi nang tulong...pero ang nakikita ko sa kanilang mga mata ay puro galit at pagka dismaya. Mapait akong napangiti....sino ba ang aasahan ko kung hindi ang aking sarili. Simula bata palang hindi na nila ako trinatong kapamilya,mabuti pa siguro ang ibang tao na hindi ko kadugo ay nararamdaman ko pa ang pagmamahal at pag mamalasakit nila sa akin.

"Pa,ayoko pong makipag date sa matandang iyon....at ayaw ko ding maging asawa niya! He's so old for me,hindi naman malulugi ang kompanya kahit bawiin niya ang kanyang in-invest na pera-." matapang kung sagot.

I heard my dad muttered some curses and again...he slap me. Akala ko iyon lang ang gagawin niya,pero kinaladkad niya ako papunta sa labas at pabalyang binitawan. Napa upo ako sa damuhan na may mga maliliit na bato,agad kong naramdaman ang sobrang sakit ng aking pwet dahil sa hindi magandang pagkaka upo ko.

"Useless!" nakapamewang siya ngayon at umiigting pa din ang kanyang panga. "Bakit ko pa ba kita kinupkop kung ganyan lang din naman pala ang isusukli mo sa pag-aalaga,pag papakain at pagpapa aral sayo!" sumbat niya.

Napa angat ang aking tingin sa kanya nang sinabi niyang kinupkop niya lang ako....he's lying,he just want to get rid of me.

"I'm your daughter pa! What are you sayin'?!" galit ko na ding sigaw.

Kahit sobrang sakit na ng aking katawan at gusto ko nang mahimatay ay hindi ko magawa...gusto kung malaman na nagsi sinungaling lamang siya sa akin.

"Pa,just tell her the truth. Total ay papalayasin mo na naman siya,why don't you tell that bitch who she is to our family?." walang emosyong sabi ni Sofia na ngayon ay umismid sa akin.

"I know what to do Fia,just shut your mouth." puno nang pag babanta ang kanyang boses.

"As what I've said,napulot ka lang namin ni Esmeralda sa tapat ng aming bahay,you're just 6 months old that time. Esmeralda is such a kind women,so that sinabi niya sa akin na kupkupin ka at alagaan...I can't resist my wife,so I give her what she want. Inalagaan,binihisan,pinalaki at pinag-aral ka namin sa pribadong paaralan....tapos simpleng hiling namin hindi mo maibigay?!" Lumapit siya sa akin at sa sobrang galit niya ay tinandyakan niya ako sa aking tiyan kaya napaigik ako sa sobrang sakit. "Now,get out of my house! I don't want to see your face here again. Akala ko pa naman ay mapapa kinabangan ka namin....sana hindi ka nalang namin kinupkop." isang tadyak pa at umalis na ito papunta sa loob ng aming mansiyon.

Namimilipit ako sa sobrang sakit ng aking tiyan at ang namamaga kung pisngi. Wala akong paki kung sobrang basa ko na dahil sa malakas na ulan,pinilit kung idilat ang aking mga mata at tinignan silang apat na nakatingin sa akin.

I stared at my mama's eyes. "Ma,please tell me papa is lying. P-Please... I'm y-your daughter,r-right ma?" I asked her,full of hope.

She just stared at me with her cold eyes. "What Renato said earlier is all true. Hindi ka nanggaling sa akin,napulot ka lang namin sa tapat ng bahay. I'm very disappointed at you Reign,you don't deserve our family name." umalis na ito.

Bumuhos na naman ang panibagong luha sa aking mga mata.

"Alam niyo ang lahat ng 'to,ate?." I asked my three sisters.

Napaiwas sila nang tingin sa akin. "Yes."

Sa narinig ay gumuho ang mundo ko...gumuho ang munti kung pag-asa,akala ko ay itatanggi nila iyon...pero hindi.

Sabay nang pag buhos ng malakas na ulan at kidlat ay ang pag lakas ng aking iyak na puno nang galit at pagkamuhi. Nanlulumo man sa mga rebilasyong narinig kanina ay mas nanaig ang umuusbong na galit sa aking puso.

They betrayed and lie to me!

Now i know why they treat me different from my other sisters. Naliwanagan na ako sa lahat,kaya pala kahit anong gawin kung mabuti ay masama pa din ako sa kanilang paningin. Na kahit anong pagsisikap kung maging top sa klase namin just to make them proud ay hindi pa ito enough para sa kanila. Kung may mga family gatherings man ay hindi nila ako isinasama,anila'y mas mabuting manatili nalang ako sa bahay at mag-aral para mas tumaas pa ang aking marka. They treat me like an animal,ako palagi ang nakaka tanggap ng sampal,tadyak o di kaya'y masasakit na salita kapag mainit ang ulo ng aking mga magulang....ako ang pinag bubuntungan nilang lahat.

Kung alam ko lang dati pa na hindi nila ako kadugo...matagal na akong lumayas sa impyerno ito. Ngayon na alam ko na ang lahat ay ang gusto ko lang gawin ay mag higanti at pabagsakin silang lahat.

Pinunasan ko ang aking pisngi at tinignan ang tatlong bruha na nasa aking harapan at natatawa akong tinignan.

"Ito ang tandaan ninyo. Babalikan ko kayo....at sa pag babalik kung iyon,hindi niyo na ako makikilala. Ibang Laureign na ang makikilala niyo,ipina pangako kung magiging matapang ako at hindi na ang dating Laureign na mahina at nagpapa-api. You will taste my sweet vengeance,I promise." bulong ko,sapat lang na ako ang makarinig.

Pinilit kung tumayo kahit pa-ika ika. Kahit malakas ang ulan ay hindi pa din ako tumigil sa pagla lakad. Nakalabas na ako sa aming malaking gate at nanghininang lumalakad sa kalsada,hindi ko na alintana kung saan ako dadalhin ng aking mga paa. Ang gusto ko lang ay makaalis na sa impyernong village na ito,ayaw ko nang maalala ang mga masalimuot kung karanasan nuon....ang pag mamaltrato nila sa akin na parang baboy.

Sukong suko na ako sa aking buhay,gusto ko nalang mamatay para mawala na ang sakit na aking nararamdaman sa oras na ito. Sobrang nadurog ako sa mga narinig kanina.

Humihikbi akong lumalakad,tumawid ako at walang paki-alam kung masagasaan man ako. Lakad lang ako nang lakad....hanggang sa naramdaman ko nalang na malakas akong tumilapon at nabagok ang aking ulo.

Idinilat ko ang aking mga matang gusto nang sumara. May naaninag akong lalaking nasa mid-50's na at isang babaeng nasa mid-40's. Linapitan nila ako at natatarantang hinawakan ang aking ulo.

"Oh my! Blood!" napatakip sa kanyang bibig ang babae.

"Calm down honey." sabi naman ng lalaki,asawa niya siguro. "Just help me to carry her to our car para isugod siya sa ospital!" utos nang lalaki sa kanyang asawa na hanggang ngayon ay nanginginig dahil sa sobrang takot.

Naramdaman ko nalang na binuhat ako hanggang sa binalot ako ng kadiliman.