/0/26809/coverbig.jpg?v=20220415102702)
Love Series #1 Ken hadn't seen his childhood best friend for a long time, ever since the day that she and her family left the neighborhood for an unknown reason. Until one day, by an unexpected chance, they meet again, but he notices that this friend of his has changed. And here began his complicated life.
"Aalis na kami."
"You will come back, right?"
"Oo naman. Pangako 'yan."
After that dream, I slowly opened my eyes again... How long has it been since we last saw each other? Even though "something" happened ten years ago, I still have dreams about it. It's all right. I should've become used to it by now.
I wipe the tears from my eyes and drink the glass of water on my bedside table. I check the time. 8:35 A.M. I'm already late, amp.
I dashed to the bathroom, only to come to a halt when I realized it was Saturday. We finished our final exam yesterday, so we're supposed to be on break now.
Naghilamos nalang ako at nag-toothbrush at bumalik na sa pagkakahiga sa kama. I'm still sleepy. I was in the act of falling asleep when my phone suddenly rang. I took it to check who was calling. It's Adel. I clicked the answer button.
"Hey, bro! What's up?" Adel uttered in the other line.
"Why?" I asked.
"Anong why?! May meeting tayo, nakalimutan mo?! Aba, bilisan mo diyan, naiinip na si Zam." Then he ended the call.
I sighed and rushed to the bathroom for a bath. To save time, I just dressed in the simplest clothes I could find.
After that, I got my car keys and ran to the garage. I drove my car to our meeting place. The Meteor Garden. Not the movie. Meteor Garden is like a coffee shop and a garden combined. Did you get it? Okay, I'll explain it to you most simply. It is a garden that looks like a coffee shop. Ah, basta yun.
When I arrived at our usual table, Adel and Azel were arguing. Kena sat in front of her laptop, typing. And there's Zam, who's on her phone. I walk towards them.
"I'm here. Sorry, late," I announced.
"It's okay. 15 minutes ka lang namang late." Kena said while putting away her laptop.
"Anong okay?! Isang oras na kaming naghihintay sa iyo dito, bro!" Adel disagreed.
"Oo nga. Unfair. Dapat manlibre. Kakahiya naman sa'min na naghihintay," gatong naman ni Azel.
"That's enough. Tinitrip niyo na naman si Kuya." Zam stopped them.
"No, it's okay. Order what you want, my treat."
Ad and Az exclaimed with delight and proceeded to the counter to take their order. Zam merely sighed and looked at me. We sat and waited for them to return. Ad and Az returned a few minutes later with the trays they had ordered. We sat down after taking our orders from them.
"So..." Zam started.
"Where exactly in Mindanao?" I asked, suddenly remembering what Adel told me.
"What?! In Mindanao?!" Kena shouted in shock.
"Oh my God. Seryoso ba?" Azel reacted.
Zam's jaw was hanging wide when I saw her. I couldn't blame them for reacting the way they did. For a long time, we had hoped to spend our break in Mindanao.
"Last week kasi, nag-isip na ako kung saan tayo magba-bakasyon then suddenly naalala ko na matagal na nating gustong pumunta sa Mindanao kaya ayun.. we're going to do island hopping in Siargao. Anyways, I already bought us tickets so don't worry." Adel uttered.
"Wow! Ngayon ka lang ata may ambag, ah. Congrats, tol. I'm so proud of you." Azel tapped Adel on the shoulder and nodded, as if she was proud of him. Adel acted touched by what Azel said to him, and he even wiped his eyes, even without tears.
"Salamat, sis." Adel raised his voice like a woman and hugged Azel.
Zam was disgusted as she watched them, while Kena just shook her head. I simply sighed. It's not like a day goes by that they aren't like that.
"So kailan tayo aalis?" Zam interrupted them.
"Sunday evening. Ite-text ko nalang kayo sa details mamaya." Adel replied.
"Okay. Mauuna na ako, guys. Bye."
Kena grabbed her bag and stood up. But before leaving, she hugged us one by one and kissed us on the cheek. And after that, she left.
"So.. how are you guys?" I asked. I didn't ask them for the past few days. I wonder how they're doing.
"Doing good," was Zam's short reply.
We've gotten used to it. Zam is a quiet person. Of the five of us, she was the most impatient. So when we have a plan to go out, we should come before her because, if not, you already know what will happen.
"Ako rin." It's Adel.
"Ako kuya, hindi. Kasi noong nakaraang linggo sobrang sakit ng ulo ko sa dami ng pinagawa ng guro namin. Grabe... Ta's alam niyo ba..."
I just smiled at Azel's loudness. Of the five of us, she is our mood-setter or happy pill. It's because Azel is cheerful and talkative. So when she starts telling stories, expect that it won't end. Because she never runs out of it. Sometimes she doesn't even realize that she is already talking nonsense. Funny, right? But it's better that way.
"Ikaw, bro? Musta naman pagkaka-miss mo kay childhood best friend?"
I was suddenly surprised by Adel's question. Azel looked at me foolishly, and Zam, who had been quiet earlier, joined in as well. I looked badly at Adel. Sometimes it's really nice to kill a friend. If it's not really forbidden...
I mumbled, "Shut up."
"Uyyy, Kuya. Miss na niya si Chi-be," Azel teased me.
Chi-be comes from the word "childhood best friend". She gave that nickname so that it would be easy for her. It's because she said it'd take a long time to pronounce "childhood best friend." Kaya Chi-be nalang daw.
"Tagal na nun Kuya, ah. Hinihintay mo pa rin? Wow, loyal." Zam added.
"Oks lang 'yan, pareng Ken. Ipagpe-pray namin na magkita na kayo, 'di ba guys?" Adel said.
Zam nodded at Adel while Azel gave me a thumbs-up. I don't know, but I suddenly got my hopes up. I just hope we meet again very soon, so that my questions will be finally answered. Until now, I still couldn't find a reason for them to leave. Maybe if she could tell me the reason, I could understand it. Right?
After a few hours of talking, we decided to go home. They said they still needed to get ready for the trip tomorrow and that it's already night. Arriving home, I found Mom and Dad's car.
I was happy because it just meant that they had returned from a business trip. Entering the house, I found Dad and Azi, my younger sister, in the living room watching a movie.
My sister must have noticed that someone was watching them because she turned in my direction. Azi's face lit up when she saw me and she ran towards me.
"Bro!" She happily said then hugs me tight. "I missed you kahit kanina pa lang tayo hindi nagkita." I chuckled at her statement.
I saw Dad stand up and approach us. I smiled at him and he nodded. Azi let go of my hug and ran to the kitchen. Dad hugged me afterward.
"I missed you, son."
"I missed you, too, Dad."
I pulled away from him and turned around to look for Mom. When I couldn't see her I turned to Dad.
"Where's Mom?"
"She's-"
"Ken!"
I looked back when I heard the familiar voice. And there, I saw Mom walking towards us. She hugged me tightly. I smiled. My mom is really cute. Her sweet and small gestures.
"I love you, Mom."
I told her most sincerely so that she could feel how grateful I was that she, along with Dad, had become my parents.
I am so happy to be a member of this family. That's how Azi and I ended up with parents like them. They're kind, cheerful, and responsible. They don't let them lose time with us, siblings, so every weekend, the four of us go out for bonding.
They also assist us in all aspects of our lives, particularly when it comes to our schoolwork. They aren't the type of parents who will put pressure on us to get a certain grade. They simply want us to enjoy our time as students. That is, there will be no pressure and no standards. But, of course, we don't make use of it. We don't want the money spent on our education to go to waste, so we work hard to retain our high marks.
"I love you, too. Tamang- tama ang dating mo, 'nak. Tapos na akong magluto ng hapunan. Tara sa kusina."
We followed her. We just talked about our studies and what happened on their business trip. After eating, I went upstairs to brush my teeth and get dressed for bed. I picked up my phone when it lit up. There is a text from Adel.
From: Kaidel
Tomorrow, 3 P.M dapat andun na kayo sa airport. Bawal ma-late, pls lang.
After reading the message, I went to bed, but I remembered that I hadn't packed yet. I looked at the time. 10:13 P.M. It's too late and I'm already drowsy, so I just decided to pack tomorrow and wake up early.
***
Dahil sa gulo sa pamilya, si Zen Luo, ang dating pinakamayamang apo, ay naging isang alipin. Ngunit sa isang di-inaasahang pagkakataon, natuklasan niya ang sinaunang sikreto ng paghuhubog ng mga makapangyarihang sandata. Gamit ang kanyang katawan bilang sisidlan at ang kanyang kaluluwa bilang lakas, siya ay dumanas ng libu-libong pagsubok upang maging isang diyos! Ang kanyang pagbangon ay nagsimula sa pagtanggap ng mga palo at suntok. Sa gitna ng labanan ng mga makapangyarihan at digmaan ng mga lahi, siya ay tumindig bilang isang tunay na mandirigma. Gamit ang kanyang katawan na parang isang makapangyarihang sandata, tinalo niya ang lahat ng kanyang mga kaaway!
Dalawang taon pagkatapos ng kanyang kasal, si Ximena ay nawalan ng malay sa isang pool ng kanyang sariling dugo sa isang mahirap na panganganak. Nakalimutan niyang ikakasal nga pala sa iba ang dating asawa noong araw na iyon. "Maghiwalay na tayo, ngunit ang sanggol ay nananatili sa akin." Ang kanyang mga salita bago natapos ang kanilang diborsyo ay hindi pa rin nawawala sa kanyang isip. Wala siya roon para sa kanya, ngunit gusto niya ng buong kustodiya ng kanilang anak. Mas gugustuhin pa ni Ximena na mamatay kaysa makitang tawagin ng kanyang anak ang ibang ina. Dahil dito, isinuko niya ang multo sa operating table na may dalawang sanggol na naiwan sa kanyang tiyan. Ngunit hindi iyon ang wakas para sa kanya... Pagkalipas ng mga taon, naging dahilan ng muling pagkikita ng tadhana. Si Ramon ay isang nagbagong tao sa pagkakataong ito. Gusto niyang itago siya sa sarili niya kahit na siya ay ina na ng dalawang anak. Nang malaman niya ang tungkol sa kasal niya, sumugod siya sa venue at gumawa ng eksena. "Ramon,Namatay ako minsan, kaya wala akong pakialam na mamatay ulit. Pero sa pagkakataong ito, gusto kong sabay tayong mamatay," siya sumigaw, nanlilisik ang tingin sa kanya na may nasasaktan sa kanyang mga mata.//Naisip ni Ximena na hindi siya nito mahal at masaya na sa wakas ay wala na ito sa buhay niya. Ngunit ang hindi niya alam ay nadurog ang puso niya sa hindi inaasahang pagkamatay niya. Matagal siyang umiyak mag-isa dahil sa sakit at hapdi. Palagi niyang hinihiling na mabawi niya ang mga kamay ng oras o makita muli ang magandang mukha nito. Sobra para kay Ximena ang drama na dumating mamaya. Ang kanyang buhay ay napuno ng mga twists at turns. Hindi nagtagal, napupunta siya sa pagitan ng pakikipagbalikan sa kanyang dating asawa o pag-move on sa kanyang buhay. Ano ang pipiliin niya?
Isang lalaki lang ang nasa puso ni Raegan, at si Mitchel iyon. Sa ikalawang taon ng kanyang kasal sa kanya, siya ay nabuntis. Walang hangganan ang saya ni Raegan. Pero bago pa niya masabi ang balita sa asawa, inihain na niya ang divorce papers nito dahil gusto niyang pakasalan ang first love niya. Matapos ang isang aksidente, nahiga si Raegan sa pool ng kanyang sariling dugo at tumawag kay Mitchel para sa tulong. Sa kasamaang palad, umalis siya kasama ang kanyang unang pag-ibig sa kanyang mga bisig. Nakatakas si Raegan sa kamatayan sa pamamagitan ng mga balbas. Pagkatapos, nagpasya siyang ibalik sa tamang landas ang kanyang buhay. Ang kanyang pangalan ay kung saan-saan makalipas ang mga taon. Si Mitchel ay naging lubhang hindi komportable. Sa hindi malamang dahilan, nagsimula siyang ma-miss. Sumakit ang puso niya nang makita siyang todo ngiti sa ibang lalaki. Na-crash niya ang kasal niya at napaluhod siya habang nasa altar siya. Duguan ang mga mata, tanong niya, "Akala ko ba sinabi mo na ang pagmamahal mo sa akin ay hindi masisira? Paano ka ikakasal sa iba? Bumalik ka sa akin!"
"Bulag ang pag-ibig!" Tinalikuran ni Lucinda ang kanyang maganda at komportableng buhay dahil sa isang lalaki. Nagpakasal siya sa kanya at nagpaalipin sa kanya sa loob ng tatlong mahabang taon. Isang araw, sa wakas ay nahulog ang mga kaliskis sa kanyang mga mata. Napagtanto niya na ang lahat ng kanyang pagsisikap ay walang kabuluhan. Tinatrato pa rin siya ng asawa niyang si Nathaniel na parang tae. Ang tanging inaalala niya ay ang kanyang manliligaw. "Tama na! Hindi ko sasayangin ang oras ko sa lalaking walang puso!" Ang puso ni Lucinda ay nadurog sa maraming piraso, ngunit naglakas loob siyang humingi ng diborsiyo. Nagdulot ng kaguluhan sa online ang balita! Isang maruming mayamang dalaga kamakailan ang nakipaghiwalay? Siya ay isang mahusay na catch! Hindi mabilang na mga CEO at guwapong binata ang agad na dumagsa sa kanya na parang mga bubuyog sa pulot! Hindi na kinaya ni Nathaniel. Nagsagawa siya ng press conference at lumuluhang nakiusap, "Mahal kita, Lucinda. Hindi ko kayang mabuhay ng wala ka. Pakiusap bumalik ka sa akin." Bibigyan ba siya ni Lucinda ng pangalawang pagkakataon? Basahin para malaman!
Inampon si Janet noong bata pa siya -- isang dream come true para sa mga ulila. Gayunpaman, naging masaya ang buhay niya. Buong buhay niya ay tinutuya at binu-bully siya ng kanyang adoptive ina. Nakuha ni Janet ang pagmamahal at pagmamahal ng isang magulang mula sa matandang dalaga na nagpalaki sa kanya. Sa kasamaang palad, nagkasakit ang matandang babae, at kinailangan ni Janet na pakasalan ang isang walang kwentang lalaki bilang kapalit ng biyolohikal na anak na babae ng kanyang mga magulang upang matugunan ang mga gastusin sa pagpapagamot ng dalaga. Ito kaya ay isang kuwento ni Cinderella? Ngunit ang lalaki ay malayo sa isang prinsipe, maliban sa kanyang guwapong hitsura. Si Ethan ay hindi lehitimong anak ng isang mayamang pamilya na namuhay ng walang ingat at halos hindi nakakamit. Nagpakasal siya para matupad ang huling hiling ng kanyang ina. Gayunpaman, sa gabi ng kanyang kasal, nagkaroon siya ng pahiwatig na iba ang kanyang asawa sa narinig niya tungkol dito. Pinagsama ng tadhana ang dalawang tao na may malalim na lihim. Si Ethan ba talaga ang lalaking inakala natin? Nakapagtataka, nagkaroon siya ng kakaibang pagkakahawig sa hindi malalampasan na pinakamayamang tao sa lungsod. Malalaman kaya niya na pinakasalan siya ni Janet kapalit ng kapatid niya? Magiging isang romantikong kuwento ba ang kanilang kasal o isang lubos na kapahamakan? Magbasa para malutas ang paglalakbay nina Janet at Ethan.
Si Kallie, isang pipi na hindi pinansin ng kanyang asawa sa loob ng limang taon mula noong kanilang kasal, ay dumanas din ng pagkawala ng kanyang pagbubuntis dahil sa kanyang malupit na biyenan. Pagkatapos ng diborsyo, nalaman niya na ang kanyang dating asawa ay mabilis na nakipagtipan sa babaeng tunay niyang mahal. Hawak ang kanyang bahagyang bilugan na tiyan, napagtanto niyang hindi talaga siya nito inaalagaan. Determinado, iniwan niya siya, tinatrato siya bilang isang estranghero. Gayunpaman, pagkaalis niya, nilibot niya ang mundo para hanapin siya. Nang muling magtagpo ang kanilang landas, nakahanap na ng bagong kaligayahan si Kallie. Sa unang pagkakataon, nakiusap siyang nagpakumbaba, "Pakiusap huwag mo akong iwan..." Ngunit ang tugon ni Kallie ay matibay at hindi mapag-aalinlanganan, na pinuputol ang anumang matagal na ugnayan. "Mawala!"