/0/27725/coverbig.jpg?v=aaab398ed0039ae57487fabb2f5d29bc)
"Villain isn't born, they are made" - Mirajane Galit at paghihiganti ang nabubuhay sa puso ni Mirajane matapos hindi makuha ang hustisya sa masalimuot na nangyari sa kanya. Sa isang madilim na lugar tila ba walang na ka rinig ng mga sigaw niya at iyak na humihingi ng tulong. Walang nakakita, kakulangan sa ebidensya ang naging batayan kaya't hindi naparusahan ang may sala. Pipiliin niyang peke-in na tapusin ang sariling buhay upang maka labas sa hawla kung saan siya pa ulit ulit na binabangungot. Babalik gamit ang ibang katauhan at maghihiganti sa sarili niyang pamamaraan. Magbabago nga ba ang ihip ng tadhana para kay Mirajane kapag ang katotohanan tungkol sa taong inaakalang niyang gumawa sa kanya ng bangungot na iyon ay na bunyag? Paano kung handa na sana siya magpatawad pero.. Ang tanging naiwan na lamang na p'wede niyang balikan ay ang na ka ratay na katawan ni FELIX???
Author's Note :
This story contains mature content that might trigger you unto something such as trauma in specific reason. I encourage everyone that have personal issues in rape, harassment, social bullying and killing not to read this story for your own good.
Mental health safety matters just like physical health. Some scene of this story have a chance to bother you, so read at your own risk. Further, this story contain a fictitious scenes only, characters and events don't intend to portray anything.
-------------
MIRAJANE POV
9:00 am
At school
Friday
Tahimik akong naglalakad sa pasilyo ng school habang may suot na earphone sa magkabilang tenga ko. Everyone is looking at me, iyong iba ay puno ng pagkamangha sa natatanging ganda ko at ang iba naman ay inggit ang makikita sa mata nila.
It never bothered me tho. Alam ko kasi na wala akong ginagawa sa kanila, hindi ko rin pinili na maging maganda sa paningin nila, hindi nga ako naga-gandahan sa sarili ko madalas pero ang ibang tao ay pinupuno ako ng compliment. I thank them for that actually dahil tumataas ang confidence ko.
But, on the another side of me i never like too much attention. It's making me uncomfortable.
Pagpasok sa room ay tawanan agad ng nagiisang kaibigan ko ang maririnig. Si Lilia ay kaibigan ko na simula pa noong elementary, magka-klase rin kami, sa totoo nga niyan ay sabay kaming lumuwas dito sa manila para mag-aral ng kolehiyo. Sa probinsya pa kasi kami ng leyte nagmula, best friend ang mga magulang namin kung kaya't kapag nasaan ako ay naroon din si Lilia.
Hindi rin kami damitan probinsyana kaya nga kung hindi ka magtatanong ay hindi mo malalaman na galing pala kami sa bundok. Jk.
May sariling fashion boutique ang pamilya ni Lilia, tatlong branch ang mayroon sila dito sa manila. Samantalang sa amin naman ay boutique ng mga alahas ang business. Hindi kami sobrang yaman pero hindi rin naman lugmok sa hirap.
"Huyy sis!" sambit ni Lilia
Kumurap naman ako agad at tumingin sa paligid hindi ko na pansin na na ka tulala na lang pala ako sa kawalan habang naka tayo sa pintuan ng room. Nakakahiya.
"Sorry" pabulong kong sabi.
Umupo ako agad sa seat ko as usual syempre magkatabi kami ni Lilia, para nga kasi kaming kambal hindi mo mapag hiwalay. Minuto lang ang lumipas ay pumasok na si Mr. Thomas ang professor namin sa Literature subjects, ito kasi ang unang klase tuwing friday. Last day of the week but the most hell among recent days, terror kasi ang mga teacher namin sa mga subjects ngayon.
"Goodmorning class" Mr. Thomas said.
Bumati naman kami pabalik sa kanya. Wala pa siyang ginagawa pero makikita na sa muhka ng mga classmate ko yung kaba, mahilig kasi ito magpa quiz ng hindi pa niya naituturo. Ang dahilan niya sa amin ay nasa libro raw iyon, kung marunong kami mag early study ay hindi kami babagsak.
"Let me announce something" He muttured.
Aakalain mo namang parang nabunutan ng tinik sa lalamunan ang buong klase ngayon, kasama ako dahil kinakabahan din talaga ako kahit pa nag-review naman ako kagabi.
"There's a incoming beauty contest next week friday for the celebration of the english month" sambit ni sir sabay ayos ng salamin niya.
"You have 6 days to prepare starting tomorrow. As each section need to have their contestant" dugtong niya pa.
Ang iba kong kaklase ay agad na lumingon sa akin. Yumuko naman ako at bahagyang tinakpan ang muhka ko gamit ang buhok. Ayoko sumali please lang, baka kapag hindi ako nanalo ay ibagsak ako ni Sir, hindi ko pa naman siya ka vibes hindi gaya ng ibang prof.
"Sino ang gusto niyong maging candidate?" He asks
Ayan na nagtanong na nga siya, na ka yuko ako pero dama ko yung init ng mga tingin sa akin ng kaklase ko. My name echoed in the whole room, when mister thomas called me to stand up.
"Go mira kaya mo yan!" they cheered me up.
Syempre nangunguna ang boses ng kaibigan ko. Sinamaan ko naman siya ng tingin bago tuluyang humarap kay sir at lumapit sa pwesto niya.
He scanned my whole existence. From my face to my body, para akong hinubaran sa tingin niya for a split of seconds.
"Can you remove your specs?" utos niya.
Inalis ko naman agad ang suot kong salamin at bahagyang ngumiti. Tumango naman si Sir, pahiwatig na pumasa ako sa paningin niya.
"I like you. You have the face and body that everyone will love. Malaki ang chance manalo ang section niyo" he muttured.
Naghiyawan naman agad ang mga kaklase ko, nabuhayan at excited sa magaganap na contest. I don't even like attention pero dahil mabait si Lord at pinagpala ako na maging maganda ay ang hirap umiwas sa puri ng tao.
They even call me perfect. I got that slim body, blue eyes dahil half british ako side of my dad. Maputi, may hanggang bewang na buhok na curly yung dulo at may tangkad na 5'4.
"Oh yeah i forgot. Hindi lang dapat ganda ang mayroon ka" our prof said.
"Matalino yan Sir!" sigaw ng isa sa mga kaklase ko.
Binigyan ko naman agad siya ng isang pilit na ngiti. Sa gilid ng mata ay nakita kong na ka tingin sa akin si Felix ang sikat na anak ng mayor. Nag-iwas naman agad siya ng tingin ng makita na napansin ko siya.
"May i know your name?" Mr. Thomas asks
Huminga naman ako ng malalim sign of defeat dahil alam kong kapag sinabi ko ang pangalan ko ay hindi na ako pakakawalan ni Sir. He never did memorize our face but the name of us is. Kung sino yung madalas na mataas ang grado sa kanya natatandaan niya ang pangalan.
"MiraJane Cruz" I respond.
If you ever wonder bakit filipino ang surname ko when my father was a british that's because i never got a chance to meet him. Single mom ang mother ko, she raised me on her own with full of love. Apelyido rin niya ang gamit ko. Cruz.
"Oh right! Ms. Cruz" our professor muttured.
Hindi nga ako nagkamali, makikilala niya ako. Tumango tango na naman siya at ngumiti sa akin. Nagulat pa ako ng bahagya dahil hindi ako sanay na na ka ngiti si Sir lagi kasi siyang fierce.
"A lot of professor was talking about you in the faculty room. They admire you for being consistent as valedictorian" he said.
Pinupuri niya ba ako o binibigyan ng pressure lalo?
I don't like this kind of situation, pero siguradong hindi ako p'wedeng tumanggi.
"It's final then, Ms. Cruz will be your contestant" Mr. Thomas announced.
Sobrang saya naman ng mga kaklase ko habang ako ito hindi malaman kung ano ang unang iisipin. Hays.
Nagturo lang si Sir at hindi naman nagpa quiz pagkatapos ay pinalabas na kami ng klase dahil may 30 minutes break.
Dalawang taon pagkatapos ng kanyang kasal, si Ximena ay nawalan ng malay sa isang pool ng kanyang sariling dugo sa isang mahirap na panganganak. Nakalimutan niyang ikakasal nga pala sa iba ang dating asawa noong araw na iyon.//"Maghiwalay na tayo, ngunit ang sanggol ay nananatili sa akin." Ang kanyang mga salita bago natapos ang kanilang diborsyo ay hindi pa rin nawawala sa kanyang isip. Wala siya roon para sa kanya, ngunit gusto niya ng buong kustodiya ng kanilang anak.//Mas gugustuhin pa ni Ximena na mamatay kaysa makitang tawagin ng kanyang anak ang ibang ina. Dahil dito, isinuko niya ang multo sa operating table na may dalawang sanggol na naiwan sa kanyang tiyan. Ngunit hindi iyon ang wakas para sa kanya...//Pagkalipas ng mga taon, naging dahilan ng muling pagkikita ng tadhana. Si Ramon ay isang nagbagong tao sa pagkakataong ito. Gusto niyang itago siya sa sarili niya kahit na siya ay ina na ng dalawang anak. Nang malaman niya ang tungkol sa kasal niya, sumugod siya sa venue at gumawa ng eksena.//"Ramon,Namatay ako minsan, kaya wala akong pakialam na mamatay ulit. Pero sa pagkakataong ito, gusto kong sabay tayong mamatay," siya sumigaw, nanlilisik ang tingin sa kanya na may nasasaktan sa kanyang mga mata.//Naisip ni Ximena na hindi siya nito mahal at masaya na sa wakas ay wala na ito sa buhay niya. Ngunit ang hindi niya alam ay nadurog ang puso niya sa hindi inaasahang pagkamatay niya. Matagal siyang umiyak mag-isa dahil sa sakit at hapdi. Palagi niyang hinihiling na mabawi niya ang mga kamay ng oras o makita muli ang magandang mukha nito.//Sobra para kay Ximena ang drama na dumating mamaya. Ang kanyang buhay ay napuno ng mga twists at turns. Hindi nagtagal, napupunta siya sa pagitan ng pakikipagbalikan sa kanyang dating asawa o pag-move on sa kanyang buhay.//Ano ang pipiliin niya?
"Sir, hindi pa po siya patay. Gusto niyo bang sagasaan ko siya ulit?//"Gawin mo na."//Narinig ng bugbog at duguang si Rebecca ang utos ng asawa at nagngangalit ang kanyang mga ngipin.//Ang mag-asawa ay hindi pa natatapos sa kanilang kasal, at dahil dito, hindi sila nagkaroon ng anak. Gayunpaman, ang kanilang walang anak na pag-aasawa ay nagtulak sa kanyang biyenan na hindi lamang napagbintangan ang kanyang biyenan. niloloko siya ng asawa niya, pero gusto rin niyang patayin siya!//Puwede lang niya itong hiwalayan, pero heto, sinusubukang patayin siya...//Si Rebecca, na muntik nang makatakas sa kamatayan, ay agad na diniborsiyo ang walang pusong asawa at nagpakasal muli sa lalong madaling panahon.//Ang kanyang pangalawang asawa ang pinakaprominenteng lalaki sa lungsod ay nangako siyang gamitin ang kanyang kapangyarihan para sa kanyang pakikitungo at ipaghiganti ang kanilang kasal! kapaki-pakinabang para sa kanilang dalawa sa hindi inaasahang pagkakataon, nang humupa ang alikabok, hinawakan ng kanyang pangalawang asawa ang kanyang kamay at nagmakaawa, "Bakit hindi manatili sa akin magpakailanman?"
Si Vianna May Meranda, pinili na kalimutan ang masakit na alaala ng nakaraan. Kasama ang ina, namuhay ng masaya na wala ang bakas ng masakit na alaala. Nakatagpo ng pag-ibig, si Romeo Cordova dahil sa kan'ya naranasan niya ang mga bagay na akala niya ay hindi nangyayari sa totoong buhay. Ngunit ang pag-ibig na akala niya ay panghambuhay na ay unti-unting nagbago dahil sa pagbabalik ng taong naging parte ng nilimot na alaala. Si Diego Fabriano, kaklse, mabait na kaibigan, at higit sa lahat ang lalaking lihim na hinangaan noon. Umalis na walang paalam, ngunit nagbalik dala ang nilimot na alaala. Kwento ng paglimot at pag-ibig. Pag-ibig na hanggad ng bawat isa. Ano ang dalang pagbabago ni Diego, sa buhay nina Vianna May at Romeo? Ano at hanggang saan ang kayang nilang gawin, makuha lamang ang nais na pag-ibig.
Weeks before their wedding, she caught her fiancé having an affair with another woman.When she confronted him, he gave her the most stupid reason she had ever heard. With a brokenheart, Angelie ledesma drown herself in liquor on the night of her wedding day. There, she met a stranger, a handsome stranger who is willing to be her drinking buddy. Out of frustration, pain, and anger at sa kalasingan na rin siguro, niyaya niya ang estrangherong iyon to be with her just for the night, and the supposed honeymoon with her fiancé she shared it with that stranger. A complete and total stranger!