/0/37413/coverbig.jpg?v=7adbf33baf992074b75d483830360ec0)
Si Vianna May Meranda, pinili na kalimutan ang masakit na alaala ng nakaraan. Kasama ang ina, namuhay ng masaya na wala ang bakas ng masakit na alaala. Nakatagpo ng pag-ibig, si Romeo Cordova dahil sa kan'ya naranasan niya ang mga bagay na akala niya ay hindi nangyayari sa totoong buhay. Ngunit ang pag-ibig na akala niya ay panghambuhay na ay unti-unting nagbago dahil sa pagbabalik ng taong naging parte ng nilimot na alaala. Si Diego Fabriano, kaklse, mabait na kaibigan, at higit sa lahat ang lalaking lihim na hinangaan noon. Umalis na walang paalam, ngunit nagbalik dala ang nilimot na alaala. Kwento ng paglimot at pag-ibig. Pag-ibig na hanggad ng bawat isa. Ano ang dalang pagbabago ni Diego, sa buhay nina Vianna May at Romeo? Ano at hanggang saan ang kayang nilang gawin, makuha lamang ang nais na pag-ibig.
"Ano ang binigay mong kapalit, katawan mo?!"
Katagang binigkas ng Mommy ni Romeo-ang lalaking mahal ko.
I fell in love with a man whose social standing was vastly different from mine. Ito ang kapalit, masakit na salita at pang-lalait. Ni ang ipagtanggol ang sarili hindi ko magawa.
Isang hamak na jeweler lang naman kasi ako, sa branch ng diamond jewelry shop, na pagmamay-ari ng pamilya nila. Ang Jouel Corp. at si Romeo ang manager ko.
Sa loob ng isang buwan na naging kami, ngayon ko lamang nakita at nakilala ang Mommy niya. Ngayon pa mismo sa araw ng aming monthsary.
Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari, hindi ko na sana tinanggap ang regalong bigay ni Romeo. A lovely and expensive necklace, kapalit naman ay paghamak sa aking pagkatao.
"Sir Romeo... pwede ba tayong mag-usap, kahit sandali lang?"
I tried to talked to him, ngunit wala akong narinig na salita mula sa kaniya, ni ang lingunin ako hindi niya ginawa.
Ang kaninang maganda at masaya na simula ng aming araw ay nauwi sa iyak at mugtong mga mata. Hindi ko na tinangkang kausapin siya. Hindi na rin ako nag-abalang magpaalam pa. Basta na lang ako umuwi pagkatapos ng trabaho at hindi na rin sinagot ang tawag niya.
"Anak, anong problema?" tanong ni Mama. Hindi ko na pansin na sinundan niya pala ako sa kwarto.
Nag-alangan pa ako, kung sasabihin ko ba sa kaniya ang nangyari o hindi, pero sinabi ko rin sa kaniya sa huli. She paused for a moment, then let out a sigh.
Alam kong nasasaktan din siya, alam kong nakaramdam din siya ng galit gaya ko, kahit hindi niya pa sabihin. Wala naman kasing magulang na gustuhing masaktan, tapakan, at maliitin ang anak ng kahit sino.
She gently stroked my hair. "Tahan na anak, sa simula pa lang alam mong darating talaga ang araw na 'to." Mahinahon niyang sabi. "Alam mo rin sa sarili mo na hindi totoo ang mga sinabi ng Mommy ni Romeo."
Mama was right, hindi nga totoo ang mga sinabi ng Mommy ni Romeo, but I still couldn't help but be hurt and resentful. Tagos hanggang buto ang mga binitiwang masasakit na salita niya.
Oo, mahirap lamang kami, hindi ko naranasan ang magkaroon ng mamahaling gamit. Pero ni minsan hindi ako naghangad na magkaroon, hindi ako nanghingi. Kusang binigay sa akin ang kwentas na iyon ni Romeo, ngunit binalik ko sa kaniya na walang ano mang salita.
I love Romeo for who he is, not for his wealth or what he can give me.
Ang sakit marinig ng mga salitang iyon, galing pa mismo sa bibig ng Mommy niya. Nagawa niya akong husgahan hindi man lang ako kinilala ng lubusan. Why do such people exist? Bakit may mga taong ang dali lamang sa kanila na magbitiw ng masakit na salita. Hindi man lang ba niya naiisip na katulad din nila ako. May puso at nasasaktan.
Dahil ba mahirap ako, wala na akong karapatan na gustuhin ang lalaking angat ang pamumuhay kay sa akin? Wala namang pinipili ang pagmamahal, kusa na lang itong nararamdaman.
What hurts more is that the man I thought could defend and fight for me because he loved me did nothing. He didn't even talk to me or console me. Hinayaan niya lang akong masaktan at umiyak mag-isa.
Ito ang unang beses na hindi niya ako sinuyo, kaya masyado akong nasaktan. Pero kahit na masakit, kahit durog at wasak ang puso ko ngayon. Tanggap ko na, wala na kami. Tapos na ang isang buwan na mala fairytale love story naming dalawa. Ano ba ang laban ko sa Mommy niya.
"Tanggap ko na po, Ma, wala na kami!" humikbi kong sabi.
Mama chuckled. "Bakit nag-usap na ba kayo?" tanong niya.
I simply shook my head. Hindi na namin kailangan mag-usap. The fact that he didn't pay much attention to me earlier was enough, para masabi ko na tapos na ang aming relasyon.
"Huwag mo munang pangunahan si Romeo, anak. Malay mo nag-iisip lang 'yon. Tumahan ka na anak," alo niya, kasabay ang paghalik sa noo ko.
Yakap na lamang ang tugon ko, kasabay ang pag-alog ng balikat at paghikbi.
"Sige na anak, maligo ka na at pilitin mong matulog," pinahid nito ang mga luha ko, kasabay ang paghalik sa aking pisngi.
Sinunod ko ang sabi ni Mama. Naligo ako at nagbihis agad pagkatapos, ngunit ayaw naman akong dalawin ng antok. Walang humpay ang pag-agos ng mga luha ko. Marahas ko iyong pinahid.
Hindi na lang sana ako nagmahal. Hindi sana ako nasasaktan ng ganito. Hindi sana hinamak ang pagkatao ko.
Balot ang puso ko ngayon ng galit at hinanakit kay Romeo. Pero bakit mas nanaig pa rin ang pagmamahal ko? Gusto kong marinig ang boses niya. Gusto ko siyang makita at mayakap. Miss ko ang paglalambing niya.
Binabaliw ako ng pagmamahal kong ito.
Umiiyak ako, nasasaktan ako, ngunit nakuha ko pa rin ang ngumiti. Ganito ba talaga ang magmahal?
Totoo nga ang sinasabi nila, na ang pag-ibig pasasayahin ka at pakikiligin, paiiyakin ka naman at wawasakin.
Iyon kasi ang nararamdam ko ngayon. Nakakabaliw, ayoko nang umiyak. Pagod na akong umiyak.
Pinahid ko ang mga luha. Tumayo at bumaba. Tinungo ko ang ref at kumuha ng tubig doon. Nilagok ko iyon at walang tinira, baka sakaling maanud itong nakabara sa dibdib ko na nagpapahirap sa paghinga ko.
Pero wala. Walang silbi ang pag-inum ko ng tubig. Hindi pa rin na ibsan ang sakit na nararamdam ko. Hindi pa rin nawala ang hinanakit ko.
Hindi ko pa alam kung may trabaho pa ba akong babalikan. Baka kasi pinatanggal na ako ng Mommy ni Romeo, para tuluyang malayo sa mahal niyang anak. Bahala na kung anong mangyari bukas.
Alam ko naman na hindi pa ito ang katapusan ng buhay. Oo nga at nasaktan ako pero alam kong hindi pa ito ang katapusan.
Nabuhay kami ni Mama na kami lamang ang magkaramay, walang ibang tumutulong at dumamay. Hindi ito ang magiging dahilan na malugmok ako.
Alam ko rin naman na kaakibat ng pagmamahal, ang masaktan. Sugal ang magmahal dahil hindi mo alam kung ano ang kahihinatnan.
Minsan nga lang tumibok ang puso. Doon pa sa taong hindi inaasahan. Si Cahaya Villarin, isang dalagang napilitan na lumayo. Matakasan lamang ang mga magulang na gusto siyang gawing pambayad utang. Napadpad sa isang liblib na lugar kung saan doon namuhay ng payapa. Malayo sa mga magulang at magulong syudad na kinagisnan. Pero ang payapang pamumuhay ay bigla na lamang nagbago at gumulo dahil sa lalaki na tinulungan. Ano ang dalang pagbabago ng lalaki sa buhay ni Cahaya? Ito ba ang magiging dahilan upang tuluyang makalimutan ang buhay na tikasan o ito ang magiging dahilan upang lisanin ang lugar na pinagtaguan.
Nadama ni Thea na hindi na siya magiging masaya muli pagkatapos niyang pilitin na pakasalan ang kasumpa-sumpa at misteryosong pilay, na tinawag sa pangalang, Mr. Reynolds. Nabalitaan na ang kanyang bagong asawa ay pangit at napakasama. Dahil dito, inihanda ni Thea ang kanyang sarili na tiisin ang kanyang malungkot na pagsasama. Ngunit nakatanggap siya ng isang malaking pagkabigla pagkatapos. Inulan siya ng buong pagmamahal ng kanyang asawa. Pinaramdam niya sa kanya na espesyal siya.
Pagkatapos ng high school, tinraydor ni Horace ang kanyang ex-girlfriend sa ospital. Doon niya nalaman ang totoong pagkakakilanlan mula sa kanyang inang-ampon. Mula noon, nagbago ang kanyang buhay at umangat siya sa lipunan. Lahat ng gustong umapi sa kanya ay binigyan niya ng leksyon! Sa buong mundo, wala nang mas mayaman pa sa kanya. At doon, naiwan niya ang kanyang sikat na kasabihan: "Huwag mong subuking pantayan ang aking allowance gamit ang iyong taunang kita."
Isang lalaki lang ang nasa puso ni Raegan, at si Mitchel iyon. Sa ikalawang taon ng kanyang kasal sa kanya, siya ay nabuntis. Walang hangganan ang saya ni Raegan. Pero bago pa niya masabi ang balita sa asawa, inihain na niya ang divorce papers nito dahil gusto niyang pakasalan ang first love niya. Matapos ang isang aksidente, nahiga si Raegan sa pool ng kanyang sariling dugo at tumawag kay Mitchel para sa tulong. Sa kasamaang palad, umalis siya kasama ang kanyang unang pag-ibig sa kanyang mga bisig. Nakatakas si Raegan sa kamatayan sa pamamagitan ng mga balbas. Pagkatapos, nagpasya siyang ibalik sa tamang landas ang kanyang buhay. Ang kanyang pangalan ay kung saan-saan makalipas ang mga taon. Si Mitchel ay naging lubhang hindi komportable. Sa hindi malamang dahilan, nagsimula siyang ma-miss. Sumakit ang puso niya nang makita siyang todo ngiti sa ibang lalaki. Na-crash niya ang kasal niya at napaluhod siya habang nasa altar siya. Duguan ang mga mata, tanong niya, "Akala ko ba sinabi mo na ang pagmamahal mo sa akin ay hindi masisira? Paano ka ikakasal sa iba? Bumalik ka sa akin!"
Pagkatapos itago ang kanyang tunay na pagkakakilanlan sa kabuuan ng kanyang tatlong-taong kasal kay Colton, buong pusong nangako si Allison, para lamang makita ang kanyang sarili na napabayaan at itinulak patungo sa diborsyo. Nanghina ang loob, nagsimula siyang muling tuklasin ang kanyang tunay na sarili—isang mahuhusay na pabango, ang utak ng isang sikat na ahensya ng paniktik, at ang tagapagmana ng isang lihim na network ng hacker. Nang mapagtanto ang kanyang mga pagkakamali, ipinahayag ni Colton ang kanyang panghihinayang. " Alam kong nagkamali ako. Please, bigyan mo ako ng isa pang pagkakataon." Gayunpaman, si Kellan, isang dating may kapansanan na tycoon, ay tumayo mula sa kanyang wheelchair, hinawakan ang kamay ni Allison, at nanunuya, "Sa tingin mo, babalikan ka niya? Mangarap ka."
"Si Rena ay nasangkot sa isang malaking pagbaril nang siya ay lasing isang gabi. Kailangan niya ang tulong ni Waylen habang naaakit siya sa kagandahan nito sa kabataan. Dahil dito, ang dapat ay isang one-night stand ay umusad sa isang seryosong bagay. Maayos ang lahat hanggang sa natuklasan ni Rena na ang puso ni Waylen ay pag-aari ng ibang babae. Nang bumalik ang kanyang unang pag-ibig, tumigil siya sa pag-uwi, iniwan si Rena na mag-isa sa maraming gabi. Tiniis niya ito hanggang sa makatanggap siya ng tseke at farewell note isang araw. Taliwas sa inaasahan ni Waylen na magiging reaksyon niya, may ngiti sa labi si Rena habang nagpaalam sa kanya."Masaya habang tumatagal, Waylen. Nawa'y hindi magtagpo ang ating mga landas. Magkaroon ng magandang buhay." Ngunit gaya ng mangyayari sa tadhana, muling nagkrus ang kanilang landas. This time, may ibang lalaki na si Rena sa tabi niya. Nag-alab sa selos ang mga mata ni Waylen. Dumura siya, "Ano bang problema mo? Akala ko ako lang ang mahal mo!" "Keyword, mahal!" Napabalikwas si Rena ng buhok at sumagot, "Maraming isda sa dagat, Waylen. Tsaka ikaw yung humiling ng breakup. Ngayon, kung gusto mo akong ligawan, kailangan mong maghintay sa pila." Kinabukasan, nakatanggap si Rena ng credit alert na bilyun-bilyon at isang singsing na diyamante. Muling lumitaw si Waylen, lumuhod ang isang tuhod, at nagwika, "Puwede ba akong pumila, Rena? gusto pa rin kita."
Upang matupad ang huling hiling ng kanyang lolo, pinasok ni Stella ang isang madaliang kasal sa isang ordinaryong lalaki na hindi pa niya nakikilala. Gayunpaman, kahit na pagkatapos na maging mag-asawa sa papel, ang bawat isa ay humantong sa magkahiwalay na buhay, halos hindi nagkrus ang landas. Makalipas ang isang taon, bumalik si Stella sa Seamarsh Lunsod, umaasa na sa wakas ay makilala niya ang kanyang misteryosong asawa. Sa kanyang pagkamangha, pinadalhan siya nito ng isang text message, sa hindi inaasahang pagkakataon na nagsusumamo para sa isang diborsyo nang hindi pa siya nakikilala nang personal. Nagngangalit ang kanyang mga ngipin, sumagot si Stella, "So be it. hiwalayan na natin!" Kasunod nito, gumawa ng matapang na hakbang si Stella at sumali sa Prosperity Group, kung saan siya ay naging public relations officer na direktang nagtrabaho para sa CEO ng kumpanya, si Matthew. Ang guwapo at misteryosong CEO ay nakatali na sa matrimonya, at kilala na hindi matitinag na tapat sa kanyang asawa nang pribado. Lingid sa kaalaman ni Stella, ang kanyang misteryosong asawa ay ang kanyang amo, sa kanyang kahaliling pagkakakilanlan! Determinado na mag-focus sa kanyang career, sadyang iniwasan ni Stella ang CEO, bagama't hindi niya maiwasang mapansin ang sadyang pagtatangka nitong mapalapit sa kanya. Sa paglipas ng panahon, nagbago ang loob ng mailap niyang asawa. Bigla siyang tumanggi na ituloy ang diborsyo. Kailan mabubunyag ang kanyang kahaliling pagkakakilanlan? Sa gitna ng magulong paghahalo ng panlilinlang at malalim na pag-ibig, anong tadhana ang naghihintay sa kanila?