/0/47748/coverbig.jpg?v=20250120173454)
Choosing to live independently in a highly urbanized city is a decision Latisha Thaviya Fallarco made at such a young age. Despite her parents prohibitions, she still managed to convince them by performing well in academics. She wanted to attend parties, get drunk and dance in the club, go shopping, and explore neighboring cities. She wanted to live her life to the fullest in the place she considered the best. Yet, she never saw the coming of an incident that would end that kind of lifestyle. She was forced to leave and be with her family. Latisha thought that living in a province would be hard for her, but she was wrong. In a particular town in Iloilo Province, she found her true home. Ps. This story is written in Filipino and English.
Simula
Ang Eskandalo
Karma. A really bad karma. Or is it just what I thought?
I guess, anyone who could enter my thoughts would probably wonder why being in a place where I cannot see any hint of progress just as the States...is being... unlucky; being in a big trouble for me.
Yes. There is progress here. Yet, it is still far from the great lands of America.
O siguro nga, tama naman ang sinabi ni Natacia. I am a stupid, careless, heartless brat who's only smart in class.
One sip of whiskey from the glass I've been holding lately then I let out a heavy sigh. Tiningnan ko ang bote nito na nasa kaliwang kamay at ngumisi. I am smart, indeed. Not only in class, but also in sneaking alcoholic drinks.
"Dad is really not kidding..." Nakangisi ngunit may bahid ng inis na sabi ko habang ang tanaw ay nasa gitna ng dagat.
Pagod ako sa biyahe ngunit hindi ko na iyon pa pinapansin. Hindi ko na iyon pa masyadong ramdam. Last week was just my legality and I already fucked things up. I wanted to scream badly but I am trying to control my temper. Hindi sa kalagitnaan ng gabi. That asshole ruined my life.
"Are you sure this isn't some kind of prank?" Starting to suspect that my bestfriend would do something stupid, I asked.
She only giggled. Medyo nainis ako roon pero nagtanong muli ako. Kanina pa ako naka-blindfold at kanina pa rin ang panghahatak niya sa akin habang naglalakad. Mula sa paglabas pa lang ng bahay hanggang sa ilang minutong biyahe ay puro kadiliman lang ang makikita ko.
"Edith, you better tell me or else-where in the darkness are we?"
"Shutup, babe. You wanna enjoy, aren't you? Don't start this by ruining my name!" Madramang sagot nito na ikinatawa ko habang wala pa ring nakikita maliban sa dilim.
Just strange. Walang ni isang ingay maliban sa tunog ng mga takong ng suot naming mga heels. The silence is giving me creeps plus the completely black vision but I trust her.
"Fine. Are we going in halo or heaven? Huh, Mary?" Tukso ko pa.
Natigil siya sa kahihila sa akin at bumitaw sa mahigpit na pagkakahawak sa palapulsuhan ko. I can now picture her making a face in front of me with hands on her waists.
"Seriously? Do you really wanna make your bestie a virgin? Ain't gonna happen anymore, hun. So shut the f-up and let's get you on the wild."
I chuckled and shook my head. As if she not already dragging me like a wild animal.
I am already coming off to ideas of what kind of surprise this will be. If this is some kind of set-up date with someone... I'm pretty sure she won't. A guy is not a good birthday present for me.
Nagpatuloy siya sa paghila sa akin hanggang sa lumiit na ang mga hakbang na ginagawa namin. I guess, we'll be stopping soon.
"No Filipino-style debut for you!" Humahalinghing na aniya nang tumigil na kami.
Agad niyang inalis ang blindfold sa mata ko. Saglit kong nakita ang dilim ulit ngunit sunod na umilaw ang paligid. Sinundan ito ng malakas na hiyawan at sigawan.
"WELCOME TO THE WILDERNESS, LATTI! HAPPY BIRTHDAY!"
Among many of them, Drake stood out as he was in the center with a bouquet of roses in his arms. It wasn't because of his looks. He may be a catch to other women but not to me. He is attractive, yes. But I am tired of him being full of himself.
Iwinaksi ko ang kaunting inis na unti-unting naiipon kay Drake. I felt warmth in my chest. My mouth was parted open with my eyes dilated upon the lighting of the lights.
My first time on a club. The first time I don't have to fake my age. Finally!
"Oh...my..." I only managed to whisper in surprise. I immediately turned to Meridith who is now running fast in small steps to join the group.
"Surprise!" She exclaimed, chuckling.
"Wow!" I made a fast "wow", not believing she could afford to spend a lot in this surprise.
Noon, nadadaanan ko lang ang sikat na club na ito. I'm not particularly dreaming of entering this club. Any good club would do, but this- is just amazing! I am not even familiar with many people here because I am not really that friendly.
Sino-sino naman kaya ang nag-imbita sa kanila dito? I bet, Meridith sacrificed her allowance to afford buying this club fot a night.
"Hey..." Aldrake smiled from ear to ear revealing his perfect white teeth. Hindi ko namalayan na nakalapit na pala siya.
"Uh...Thank you," I smiled as I receive the flowers.
"Happy birthday..." He softly whispered with his deep voice. Well, no one could deny that his soft manly features suits his baritone voice.
Unti-unti niyang inilapit ang mukha sa akin at dinampian ng malambot na halik ang gilid ng labi ko.
"I love you," he added.
It felt like an electricity rushing to conquer my skin. The hairs on my skin seems to get stiff upon hearing those words. Nakakarindi pakinggan. Hearing those three sacred words from a person like him disgusts me.
I took a step backward. Hindi ko pinapahalata ang pagka-irita. I have no intention to ruin my day. I didn't forced myself to feel this way. Pero bakit pakiramdam ko, masama ang mag-isip at damdamin ang ganitong damdamin sa araw na ito? I just felt violated but it feels like it's wrong to feel this way today.
"You're...so sweet, Drake..." I forced myself to make a smile without having an eye contact with him.
I immediately rushed my eyes to look for Meridith who suddenly disappeared beside me. Imbes na siya ang balak puntahan, nakita ko si Natacia. Kaagad itong kumaway sa akin habang malapad ang ngiti. Ngunit, bago ako lumayo kay Drake, ngumiti muna ako sa kanya. Just to make sure he won't think that I'm distancing from him.
I saw him smiled half-heartedly. His jaw clenched a bit and his eyes tells everything. He's not happy. Well... it's his issues.
"That asshole..." I threw the empty glass, frustrated. It shattered on the ceramic floor of the terrace and made a loud crash.
Nilaklak ko diretso ang alak sa bote nito kasabay ng pagnginig ng mga mata ko, pumipigil ng luha. My hands are trembling when thinking of the moment I felt destroyed. Hinigpitan ko ang hawak sa bote. I might wake somebody up if the bottle falls. A glass is enough.
Sumisikip ang dibdib ko sa tuwing sumagi sa isipan ko ang nangyari sa araw ng kaarawan ko. That day was supposed to be unforgettable because my legality I've been waiting for have arrived. But it was all ruined in a sprinkle of drug and flash of a camera.
Malayo akong napatingin sa kadagatan. Malalim na ang gabi. The moon was hiding and so the darkness was scattered. The ocean is dark yet it was calm. I wish I could be this calm despite of the darkness.
Tanging ilaw lang na makikita sa dagat ay ang malayong mga bangka. Tila nga mumuntig puting alitaptap na naglilinyahan sa gitna. Maya-maya pa, mayroong kulay pulang laser mula sa isa sa mga umiilaw na bangka ang umilaw. Umiilaw at namamatay. It feels like it is signalling for something.
"How could I get used to this place...it just reminds me of how dark my life is at this moment."
I drank the whiskey again from the bottle. I closed my eyes as I feel the burning sensation in my throat going down my stomach. It feels strangely great to get drowned...
At this phase, I know my life would never be the same again.
"Sir, hindi pa po siya patay. Gusto niyo bang sagasaan ko siya ulit?//"Gawin mo na."//Narinig ng bugbog at duguang si Rebecca ang utos ng asawa at nagngangalit ang kanyang mga ngipin.//Ang mag-asawa ay hindi pa natatapos sa kanilang kasal, at dahil dito, hindi sila nagkaroon ng anak. Gayunpaman, ang kanilang walang anak na pag-aasawa ay nagtulak sa kanyang biyenan na hindi lamang napagbintangan ang kanyang biyenan. niloloko siya ng asawa niya, pero gusto rin niyang patayin siya!//Puwede lang niya itong hiwalayan, pero heto, sinusubukang patayin siya...//Si Rebecca, na muntik nang makatakas sa kamatayan, ay agad na diniborsiyo ang walang pusong asawa at nagpakasal muli sa lalong madaling panahon.//Ang kanyang pangalawang asawa ang pinakaprominenteng lalaki sa lungsod ay nangako siyang gamitin ang kanyang kapangyarihan para sa kanyang pakikitungo at ipaghiganti ang kanilang kasal! kapaki-pakinabang para sa kanilang dalawa sa hindi inaasahang pagkakataon, nang humupa ang alikabok, hinawakan ng kanyang pangalawang asawa ang kanyang kamay at nagmakaawa, "Bakit hindi manatili sa akin magpakailanman?"
Dalawang taon pagkatapos ng kanyang kasal, si Ximena ay nawalan ng malay sa isang pool ng kanyang sariling dugo sa isang mahirap na panganganak. Nakalimutan niyang ikakasal nga pala sa iba ang dating asawa noong araw na iyon.//"Maghiwalay na tayo, ngunit ang sanggol ay nananatili sa akin." Ang kanyang mga salita bago natapos ang kanilang diborsyo ay hindi pa rin nawawala sa kanyang isip. Wala siya roon para sa kanya, ngunit gusto niya ng buong kustodiya ng kanilang anak.//Mas gugustuhin pa ni Ximena na mamatay kaysa makitang tawagin ng kanyang anak ang ibang ina. Dahil dito, isinuko niya ang multo sa operating table na may dalawang sanggol na naiwan sa kanyang tiyan. Ngunit hindi iyon ang wakas para sa kanya...//Pagkalipas ng mga taon, naging dahilan ng muling pagkikita ng tadhana. Si Ramon ay isang nagbagong tao sa pagkakataong ito. Gusto niyang itago siya sa sarili niya kahit na siya ay ina na ng dalawang anak. Nang malaman niya ang tungkol sa kasal niya, sumugod siya sa venue at gumawa ng eksena.//"Ramon,Namatay ako minsan, kaya wala akong pakialam na mamatay ulit. Pero sa pagkakataong ito, gusto kong sabay tayong mamatay," siya sumigaw, nanlilisik ang tingin sa kanya na may nasasaktan sa kanyang mga mata.//Naisip ni Ximena na hindi siya nito mahal at masaya na sa wakas ay wala na ito sa buhay niya. Ngunit ang hindi niya alam ay nadurog ang puso niya sa hindi inaasahang pagkamatay niya. Matagal siyang umiyak mag-isa dahil sa sakit at hapdi. Palagi niyang hinihiling na mabawi niya ang mga kamay ng oras o makita muli ang magandang mukha nito.//Sobra para kay Ximena ang drama na dumating mamaya. Ang kanyang buhay ay napuno ng mga twists at turns. Hindi nagtagal, napupunta siya sa pagitan ng pakikipagbalikan sa kanyang dating asawa o pag-move on sa kanyang buhay.//Ano ang pipiliin niya?
Si Vianna May Meranda, pinili na kalimutan ang masakit na alaala ng nakaraan. Kasama ang ina, namuhay ng masaya na wala ang bakas ng masakit na alaala. Nakatagpo ng pag-ibig, si Romeo Cordova dahil sa kan'ya naranasan niya ang mga bagay na akala niya ay hindi nangyayari sa totoong buhay. Ngunit ang pag-ibig na akala niya ay panghambuhay na ay unti-unting nagbago dahil sa pagbabalik ng taong naging parte ng nilimot na alaala. Si Diego Fabriano, kaklse, mabait na kaibigan, at higit sa lahat ang lalaking lihim na hinangaan noon. Umalis na walang paalam, ngunit nagbalik dala ang nilimot na alaala. Kwento ng paglimot at pag-ibig. Pag-ibig na hanggad ng bawat isa. Ano ang dalang pagbabago ni Diego, sa buhay nina Vianna May at Romeo? Ano at hanggang saan ang kayang nilang gawin, makuha lamang ang nais na pag-ibig.
Weeks before their wedding, she caught her fiancé having an affair with another woman.When she confronted him, he gave her the most stupid reason she had ever heard. With a brokenheart, Angelie ledesma drown herself in liquor on the night of her wedding day. There, she met a stranger, a handsome stranger who is willing to be her drinking buddy. Out of frustration, pain, and anger at sa kalasingan na rin siguro, niyaya niya ang estrangherong iyon to be with her just for the night, and the supposed honeymoon with her fiancé she shared it with that stranger. A complete and total stranger!