aming distansiya sa isa't isa ngunit magkatapat lang ng nauupuan dahilan para hindi ko maiiwas ang aking paningin sa kaniya. Ilang saglit pa, mabagal akong tumayo hawak ang may kagat kong

ng mga nakikita. Hindi ito pangkaraniwan. Sa tingin ko ay mahilig din siyang maglaro ng mga drawing sa papel. Gumuhit siya ng mga ma

anda

-e

g aking mukha sa kaniya. Napangiti ako nang nahihiya. Hindi ako makapagsalita. Nahihirapan akong iiwas ang aking mga ma

m-maganda

. Sa palagay ko ay hilig niya ito dahil hindi ito nag-abalang magpakilala sa akin at ipinagpatuloy lang ang ginagawa. Matapos ang ilang saglit na pagkatulala, bumalik na ako sa aking upuan at

g magandang babaeng ito. Mahaba ang itim na itim na buhok, mayroong maputing kutis at maysuot na maputi ring salamin na siyang mas lalong nakapagpapaganda sa kaniya. Nagmukha itong matalino dahil

in sunod-sunod hanggang sa rumami. Nawalan na ako ng pag-asang mapakinggan ang kanilang pag-uusap. Kaya nam

tay ito sa amin habang mabilis na nagpapaypay sa kaniyang sarili. Matapos naman ang kaniyang oras, lumabas ito dala ang kaniyang gamit. Agad na pumasok naman ang ilan pang mga guro. Para sa akin ay masy

a

aktime. Malakas ang pag-ubo nito, sunod-sunod at tila'y parang nabubulunan. Nilapitan ko ito at tinanong kung ano ang nangyayari sa ka

ong nangyaya--

c--" tuloy nito habang pa

a sa clinic! Nga

nakita kong nagpapa-cute sa kaniya. Hinawakan ng babae ang aking balikat kasabay ang pagpapakita sa akin ng mukha niyang nag-aalala sa babaeng dadalhin ko sana sa clinic ng mag-isa. Sinabihan ako nito na sila na lang daw ang maghahatid kaya dapat ay bumalik na

na lang ang bumalik, please. Kam

mag-on sila at mayroong hindi pagkakaintindihan sa mga oras na ito. Naalala ko rin kung p

lingon pa ako dahilan naman para makita kong nakaupo pa rin ang lalaki habang sinusubukang tumayo, pasan ang kaklase namin sa kaniyang likod. Saka ko lang naisip ang dapat kong gawin. Agad akong naglakad palapit sa kanila at tinulungan itong tumayo. Sa k

aeng ito dahilan para mapaisip ako ng malalim. Napakunot naman ang ulo ko nang biglang mapatawa ang babaeng nakap

gsalita. "Ayos, ah? Mukha bang totoo?" tano

g nitong sabihin?

ng boring kasi, eh. Kaya

paano n

ngiti niyang pagkakasabi. "Sige na! Pwede niyo na akong iwan. Mag-i

ng maramin

ong tunog. Nakakarinig ako ng mga bulungan, hiyawan, bungisngisan." saad niya dahilan para matah

akapalibot din sa malaking punong ito. Kanina pa kami rito nagkukwentuhan ni Fat na siyang nagsinungaling na allergic, habang si Landrix naman na tumulong sa akin ay nakangiti at tahimik lang habang nakiki

amit at saka sabay-sabay ring naglakad papalapit sa labasan. Ngunit hindi pa man kami nakaaabot doon, may nakaabang nang sasakyan para kay Fat. Nagpaalam siya sa amin bago tuluyang umalis. Ako naman ay nagpaalam

ang pasigaw dahil may kalayuan ang

ako ng taxi kasabay ang ilang mga estudyanteng nauna pa sa aking mag-antay. Sinabi ko ang lugar na aking pagbababaan. At nang nagsimula na ang byahe, nagsarili na ako ng mundo. Nak

a

tanto kong madilim na pala. Napagtanto ko ring nakatulog ako sa maikling oras. Napalinga ako sa kabuuan ng sasakyan. Nakaramdam ako ng kaba nang mapansing kaming dalawa na lang ng

ng ilang segundo ngunit wala itong naisagot. Tahimik

g! Buti naman at gising ka na. Kanina pa kita ginigising, eh. Nakailang sakay na ako hindi

sal ko at saka sunod na sinabing m

mga maliliwanag na bahay. Nagtaka naman ako nang biglang bumagal ang takbo ng sasakyan. Napahawak ako sa aking buong mukha, sinubukang takpan ang mga mata nang sa 'di inaasahan ay may maraanan kaming naaksidente. Kakaunti lang ang nakapalibot d

aan ko sa aming kalsada. Nagsabi ako kay Manong saka ito huminto. Nagbayad din ako bago pa bumaba. Hindi ko na naman ito inantay pang makalayo. Sa halip ay nagpasa

sambit niya dahilan par

agpagpag din po kayo. S-salamat p

malapit na tindahan. Maituturung ko ang aking sarili na swerte dahil malayo pa lamang ako ay wala na akong nakikitang mga lasing gerong nakatambay roon. Pagkalapit ko, bumili ako ng dalawang sitserya at saka isang m

ang aking noo. "Biro lang." bawi nito saka sunod na nagparinig ng malakas na tawa. "Saan k

mata. Huminga ako ng malalim bago pa magbitiw ng salita. "Hindi po, natagal ako sa byahe dahil nakatulog a

yas ka nga ri

gunit hindi na ako nag-abala pang lingunin siya at sagutin. Nang makatapat ako sa aming bahay ay