ara
a bunganga ng pintuan. Maaga akong lumabas sa eskuwelahan dahil sa nangyari. Agad akon
labi. Nahihirapan akong tumingin sa kan'ya. "Anak, anong problema? Bakit ka umiiyak?" Sinuyod niya ako ng tingin. "At bakit maaga
ang pagluha upang hindi siya mag-alala. Pero alam kong napakaimposible ng iniis
og-sabog ang mahabang buhok. Naalala ko pa kanina kung paanong ilang oras akong sinuklayan at iniipitan ni Nanay b
ahil sa magandang pagkakaipit niya kung bakit ako napaaway kani
go sa kan'ya ang totoong nararamdama
pumapatak na pala ang mga luha ko sa mata. Kaya kinabig niya ako para yakapin. Doon na tuluyang napigtas ang kinikimkim kong sama ng
a ko sa pisngi ng humiwalay ako. Sa mga oras na ito, nakahanap ako ng kakampi. Mahaba
siya sa mga mata ko, hindi na ako nakapagdahilan pa, dahil kahit kailan hindi ko magawang magtago sa kanila ng sekreto,
ility to prophesy? M
raw po tayo ng mangkukulam," malungkot akong nak
maan sa kan'yang mga mata ang pagkaawa at nakita niyang
ang iharap sa kan'ya. Mataman niya akong tinitigan. "Sinaktan ka na naman ba nila," punung-puno ng pag-aalala ang mga mata ni niya. Ayan na naman siya. Ang mga predicti
Normal ba talaga ang ganito? Napalunok ako ng makitang seryoso si Nanay. "Wala
tayo ng probinsiya. "Ipapaliwanag ko sa Tatay mo ang nangyari," maawtoridad na sabi niya at mabilis na tumalikod sa akin. Nalaglag
untains, away from the City. A
aotic. Ngunit unti-unti lumalawak ang pang-unawa ko sa mga taong nakakasalamuha at naiintindihan ko a
y is ruining their day. Pero mas pinipili kong huwag na lamang pumatol. I often avoided and became increasin
in ang pag-aaral ng kolehiyo. For me it was enough that I dreamed of being happy with my family. The imp
y mom was busy at home planting and taking care of the animals. While, Tatay Vla
daughter. I feel like I'm a diamond that can't be broken. All my needs they provide, b
n never be matched by a
mga oso," paglalambing ko kay Nanay. Gusto ko kaseng matutunan kung paano mangaso, pero dahil over
her from behind and kiss to convince her. Alam kong kaunting kumbinsi pa ay papayag din siya. I am a teenager but I have not lost
na po, Nay. Hindi naman, po ako magpapasaway kay Tatay." pangungulit ko pa
d and waved her hand at the flowers. Inakbayan ko siya. We looked around at the colorful flowers in ou
let me?" Pangun
widened. "I agree, but on one condition. Don't go away from your Tatay's side," she explained. I laughed
was laughing as
ag lumalapit sa akin. Ngunit ako lamang ang nakakaalam noon, dahil inililihim ko kay Tatay. Maybe because he was too violent with animals, but I can't blame him either becaus
apakawalan ko ang mga nahuhuli namin at nakakapagtaka dahil lahat ng mahahawakan ko'y umaamo at hindi na nagiging pasaway pa. I talk to them with gentleness because I feel like
ovince of Aklan. But I didn't expect this happ
ere two important pe