a r

mising sa akin. Nang tangkain kong bumangon ay nakaramdam ako ng

pag-inom ng alak kagabi. Nakailan ba kaming gin ni Trevor? Hindi ko na halos ma

adala ang sarili ko upang bumangon

s rin ang pinto nitong kubo. Hindi ko alam kung anong oras na kami natapos mag-inuman kagabi. Hindi

o ko sa mga oras na ito, hind

ya pa, ang nakakasilaw na sikat ng araw na pumapasok sa aking kubo mula

so ang itsura niya katulad kahapon noong unang beses kaming nag-usap. He's just standing there for a couple of se

kong nauhaw nang makita ko ang malaman niy

s the first time I saw his upper-body naked.

iya. Ngumisi ito dahilan para makaramdam ako ng awkwardness. "Naisip ko na baka hindi ka makabangon agad. Sa dami ng itinagay mo k

papaano ay nakaramdam ako ng ginhawa dah

mahinang sabi

a kubo ko. Nagluto ako ng agahan." Anyaya niya at ser

and mysterious way. Suplado siya at hindi

-dahan akong tumayo at naglakad palabas. Wala ng hi

sa pag-inom. Sa ibabaw no'n ay amoy na amoy ko ang

Ngunit, hindi ako makapagfocus dahil hanggang

tig na naman pala ako sa kan

ling. "Ngayon ka lang ba nakakita ng lalakeng kumakain ng nakahubad?" N

ero agad ko ring dinivert ang usapan sa pagkain. "Itong pagkaing niluto mo! Mukha kas

Madalas kasi noong nasa syudad ako ay puro instant ang kinakain ko bago pumasok sa tra

Agad naman akong huminto dahil sa pagkahiya. Binagalan ko nang bahagya

y kami sa

ala ko ang naging usapan namin

h

sa pagkain.

or na ngayo'y seryosong

sa pagnguya at tumingin sa akin. "May nai-kwento ba ako sayo kagabi? Umiyak ba ako? Kung o

angang kabahan. Alam kong lasing ka kagabi kaya nai-kwento mo lahat 'yon." Nagulat

to ko tungkol sa rason kung bakit ako nandito sa probinsya ng Makalimot. B

naiilang ako dahil sa isang straight na lalake ko pa, na hindi ko naman gaanong kilala, nai-kwento a

mahihiya ba ako or what dahil una palang pala ay alam na niya iyon. "Wala naman akong galit sa mga katulad mo kaya w

ako ng relief. Mukhang wala naman pala akong dapat ika-bahala dah

pinansin at nagpatuloy lang ito sa pagnguya. "Salamat din

ung hindi dahil sa kanya, wala ka rito at hindi ko kakailanganing patuluyi

g sinabi niya ang mga salitang patuluyin nang

muloy ako rito sa kubo mo ng tatlong buwan?" Nakangi

O

rito na may malaking ngiti sa aking mukha. "Mamaya, ibibigay ko sa'yo iyong bayad ko sa pagre

t ang noo ko dahil sa pagtataka. "Patutuluyin kita rito ng tatlong buwan kapalit ng isang kondisyon..." kinakabahan ako s

g dirty ah? Gusto ko lang na malinaw 'yon.

g-iisip mo ang madumi." Paglilinaw niya. Nawala naman k

abayad ko? Saka, ano bang kondisyon 'yon?" Napakamot

od sa pag-iyak mo dahil sa dati mong nobyo." Nang sabihin niya iyon ay napataas ako ng kilay. Aba?! "Patutuluy

since ayaw mo ng pera pangbayad sa pananatili ko rito pero

minsan naman ay sa mga okasyon." Paliwanag niya. "Kaya ko naman 'yon nang mag-isa. Pero dahil nandito ka na at mapapakinabangan naman kita, bakit hindi? Mas ma

kong sabi. "Besides, wala rin naman ako gaanong gagawin habang nandito ako. Isa pa, tama ka.

agad niya 'yong binawi at

kumain, aalis na tayo." Nagula

gil rin ako sa pagnguya. "Hindi ba pwedeng bukas nalang? Ang

aga." Sabi nito sa akin sabay tingin sa mga pagkain na nakahain sa mesa. Hindi direk

o lang ako." Kinuha ko ang baso ng kape na nasa

at ako. "Di bale na. Sige na. Kumilos ka na. Isa lang

ay lumabas na ako sa banyo, sa likod ng mga kubo at doo'y

pero nahinto ako sa harap ng banyo na

towel covering his lower bo

ehan, sa tant'ya ko ay nasa 5'10 ang kanya. Malapad ang kanyang mga balikat. Malaki ang kanyang pangangatawan na bumag

...ayoko nala

luno

kin na ikinagulat ko. Napalunok ako ng ilan pang beses. Napailing siya sa akin. "Wala nang

umiretso nalang sa aki

lalo na kapag gano'n ka-kisig? Nakakahiya talaga dahil ilang beses na niyang nah

o alam kung anong dapat kong suotin pero nagsuot nalang ako ng

nakabihis na rin si Trevor suot ang kanyang gray na henley shirt at

kanya ang itsura at katawan ko, okay lang. Yung da

sa akin. "A

kaso nakalimutan ko sa loo

ko kay Trevor na may pagtataka sa kanya mukha nang makitang hawak ko

lay at prutas. Hindi magpi-picture taking." Sery

'yon sa Smilebook." Sagot ko sa kanya na tila hindi kumbinsido. "Ikaw, wala ka bang cellp

itext o tawagan. Matagal nang wala." Napataas ako ng kilay sa sinabi niya. What

to sa Makalimot. Wala na ngang kuryente kapag umaga, wala pang cel

gabi noong nag-iinuman kami. Mabuti na nga lang ay mainit na ang panahon ngayong

amin para sa pagde-deliver ng mga gulay at prutas kaya kailangan naming m

sa kanya. Siya naman ay nasa likuran ko. "Ingat ka, boy. Madulas palabas ng bakuran." Pagsingit niya ng paalala sa akin dahi

gan mo para malibang k

ay k

nya ngunit bago ko tuluyang magawa 'yon ay naramdaman ko ang pag

piki

y eyes, mukha ni Tr

o niy

an niya'y nakaalalay sa likod ko. He's too close to me

ako ng i

anina pero hindi ka pa rin nag-ingat sa mga hakbang mo," napailing siya habang inaalalayan akong bumali

o TV para libangin ang sarili mo. Ang sabi mo, kamay lang ang kailangan mo. Ano 'yon? Joke?" Ibang

mga bagay sa kubo at pagmamaneho. Ano ba kasing iniisip mo, boy?" Napailing siya na animo'y natatawa dahil alam niya kung ano ang iniisip

di '

ang utak ng lalakeng ito sa kung anong i

ang araw.

gulat ako at matigilan sa kinatata

d back, nakan

ngumiti pero kung ganitong uri ng ngiti na may halong dumi sa

ang ako at su

he has this

learn about yo