ouldn't find the midwife anymore, and I'm pretty sure I can still reach her at this very momen

because i

nasisiguro kong maha

dang iyon? Bakit hindi ko siya mah

ko sa bahay ay ilang metro na iyon. Gusto na sanang bumalik, ngu

kma sa aking pakiramdam. Nagpasya na lang akong bumalik, iniisip na bukas ko na lamang ihahatid ang alah

around and started traipsing my way back. But what I saw the moment I

ng to scream for help. Everyone is hasty and is yelping in

s lalo pa akong napasigaw sa takot nang buma

buhay, nababalot ng dugo

AAHH

esperate frustration, anxie

kampana mula sa palasyo ang aming nari

er attack! There are still more Abyss

bumubulusok patungo sa aming bahay. Kitang-kitang iyon ng dalawa kong mga mata. Ang hi

!" Iyon ang ulit-ulit na sigaw ni Papa na patuloy k

g na apoy. Sa tingin ko'y isa iyong sinindihang bilog na metal, nag-apoy at wala

I'm starting to stumble down with th

ko kahit na alam kong

sa Village. Ang mga bahay na unang nasunog ay mabilis

sa isip kundi ang pamilya ko. Kailangan kong mailabas sa b

ang pamumuo ng aking mga luha, ang aking panginginig, ang pag

A! PA

nton, Evendur at Baxter naman ay nagsiliparan sa aming bubong upang pigilan ang nag-aapoy na bilog gamit ang kanilang ma

tatagumpay sa pagpigil niyon. Ngunit pinilit nila, lumaban sila, dahil kung hindi map

namang sumunod ang mga kapatid kong nagsisislabasan na ang dugo sa kani-kanilang mukha at

nting lipad na lamang ay mararating ko na ang aming tahanan, k

bulag na liwanag an

kapatid kong lalaki sa bolang apoy, ay ang pagbulusok

an ang pamilya kong pumi

AA

NTO

END

XTE

na ng hirap ay hindi nahinto ang papa ko, ngunit hindi iyon sapat. Dahil sa isang

os kong sigaw. Kasabay ng nakakabulag na pangwawasak sa aming ba

p na nararamdaman ko para lamang mapuntahan ang pamilya ko. Buong lakas akong lumipad paba

to. Nagsimula na akong humagulgol, kasabay ng pagkadurog ng

at binabalot ng apoy. Wala na ang kaninang masasaya nilang halakhak, ang lahat ay nagsi

nig ko'y unti-unti

pagluha ng lahat. Si Fenton na may palaso sa tiyan habang walang malay sa sahig at niyayakap ng apo

og ang

o ko habang nakikita ang sak

lot na rin ng dugo at apoy. Walang humpay ang kanilang iyakan, ang mga kristal na luh

Phyra, ang bunso kong kapatid. Hirap na hirap na si Papa habang inaabot ang hindi na gumagalaw na si M

! Ang bunso

orph

es infront of our house. I was shot again, making me whimpered in pain in front of our house.

hyra!" Sigaw ko h

agony without reaching my mother. I went mad, I lost it, I lost myself. I scr

blubbered, and howled in extrem

matira, gusto ko silang makasama. But Fate wants me t

otektahan nila ang mga prinsesa sa kanilang buhay. Sina Ingrith, Arla at Mama na namatay habang pinoprotektahan ang am

kan, nababati, ni nahahaplos. Ang bunso kong kapatid na namatay nang hindi man lamang nagka

er. I never had the chance to touch him, to caress him, t

ko na sila makakasama. I wanted to think that everything is just a dream, I wanted to wake myself up from this

llen and I was un

new born baby, had fallen. They

etween the Fairies of Macedon ruined

I think I am about t

a. And it was where vengeance formed in my h