hinila ni Dos nang umalis

bakanteng upuan sa harap ng isang malaking bahay at pinisil ang magkabila kong pisngi, "

amang ako sa ingay at dami ng mga tao. Kaniya-kaniya nang balik sa mga pwesto dahil

a sa sarili. Saan nama

umadaan nang may humarang na kamay sa mukha ko.

ang kamay niya. "Hindi ako bastos, sadyang bawal lang dito ang magandang binibini na nag-iisa

big mong

siya at hinila ako papaalis sa pwestong iyon,

ntay ako at hindi k

ya sa'kin habang marahas

y lang akong hinihila nang walan

ga bahay. Dikit-dikit iyon kagaya ng sa bayan namin. Ang

na niya ako papasok. Nandito kami ngayon sa kusina at tanaw mula rito ang nakalatag na mga pagkain sa hapag-kaina

titimping huwag kang patirin," ramdam ko ang pagtibok ng ugat sa sentido ko sa sobrang inis,

nagsabi ka

sabihan pero pinap

iyang pagpapatahimik sa a

nga 'tong hila ng hila, 'e 'di naman kita kilala. Alek, pigilan mo a

iyang umaatras habang namamawis na nakatingin sa akin. "Lagot

nta?!" Hindi na 'ata niya narinig ang sinabi ko dahil m

ng biglang may nagsalita sa likuran ko. "Do peo

o ng mas malalim pa ang boses kay Dos. Dahan-dahan ko siyang sin

when I realized who thi

gha ko sa diyablong ito. "Of course, it's disappointing to have you all in our kingdom. However, we keep you as part of our history and

elittling a commoner," sabat ng isan

uyang ngumisi. Kung abot ko lang ang ilong niya, kanina ko pa 'yan kinaga

pinatapos ng demonyong 'to ang ginang na humihingi ng tawad sa

hy space. We must take our leave at once," sabat ng matandang lalaki sa ginang.

nang tumalikod sa akin. Oo, magara amg suo

natigilan bago pa tuluyan umalis. Naningkit ang mga mata ko nang nilingon

. Hindi ko alam kung narinig niya iyon pero kita ko ang da

it loneliness?

it is, he

apalunok nang dahan-dahan niya akong nilingon. 'Di pa man siya nagsasalita ay kita

ina ni Alek. "At ikaw bata ka! Alam mong bibisita dit

e. Hindi ko naman po alam na nagbabago rin pala ang

li sa kahit na anong pagsadya dito sa'tin, kahit ako ay nabigla," malungkot na bum

nating padalhan ng su

g qualifications. Siguro oras na para manatilo tayo sa yel

ntindihan sa mga sinasabi nil

ong ibang tao sa bahay maliban kay Alek," tumayo siya at umupo sa tabi k

talaga na hinila na lang ako bigla at iniwan nang delikado na ang sitwasyon," nagtatagis a

i Alek. Bente-sais na

na

ng ba dito?" Pagbalik ng

atlong araw kong paglalakbay," sagot ko sa kani

n ka ba galing at sino ang

pital. Siya po ang kasama ko ngayon ngunit sa kasamaang palad, may pupuntahan daw po siya kaya iniwan

na nasa forsaken realm at nasa dan

sa sinabi niya

mga kamao ko sa pag-iisip na inanunsyo ng mga nakatataas at royal knights na nasa danger zone ang

ang nalaman? Alam

bayang iyon. Ito ang pinakakinakatakutan ng mga taong nakatira sa boundary. Dahil sa pagsapit ng gabi, mala

gawa niyon? Malamang ay ang mg

a, sana ligta

mo bang manat

ako ni Dos pero sandali, "Tiya, mawalang-galang na po pero maaari

i ni Alek kanina. Parang nababalisa n

kong bumuntong-hininga. Talagang may hindi ako na

angalan? Maaari ba naming

che

che

po ako sa simbahan ng Hage,"

pelyido, Cachet," nag-aal

n pansamantala ang a

g-ina. Pinaghalong pagaalala at pangamb

g bakit kailangan ko ng apelyido at kung a

umagot sa akin, "Labis ang aking pagkatuwa dahil makatutulong ako sa kababay

r a moment. I can see her hazel eyes beamin

, Xenia? What is

in saiyo ay manatiling lihim sa mga kapwa m

di ko makakaya ang hilahin ang mga inosente sa kapahamakang

. Kinawayan ko si tiya at sumabay na kay Alek sa paglalakad

no'n," baka nabaliw na si Dos kakahanap sa aki

Amarvlos ba an

Dami

forsaken realm, halos lahat ng mayor ay kilala siya. Mabait 'yon, magalang

iritado kong saad. Damian pala ang pangalan

akbayan, "Magandang lalaki si

akin, Alek," pagbabanta ko na tinawanan na naman niya. "Alek,

ako mangangal

ga

who

le

na naman niya ng malakas

palapit sa hubad niyang pang-itaas at niyakap nang mahi

ano? Lady?" Nanliliit ang

beses, "Hindi ko alam ang pangalan mo at wala ka naman '

hindi pa ako pormal na nagpapakilala kay Dos. I am at my fault. Minsan lang 'to. "Right, the nam

yo nagkak

mag-alala, naintindihan ko na kung ano ang mga ba

ka umalis. Iniaalay ko ang buhay ko na walang m

o. "Sa'n tayo tutuloy? Gabi na,

g ni Alek kay Dos na naniningkit

ensya na, Cachet. Pero may importante akong gagawin

yan ka ba talaga sa taong

sarili ko sa kahit na anong panganib. I am capabl

wis na pag-iwas n

may kailangan akong puntahan," bumusangot

lakas kaya hindi ko mapigila

yon ba k

n ko na natigilan ang tumutu

at, Alek. Don't repo

emember that. In

a paglalakad namin ni Dos. Walang umiimik sa aming dalawa. Tila

At dahil unang araw mo dito, natural lang na komportable ka sa tutulugan mo,"

n. Talagang karapat-dapat nga ang bansag na 'The F

ong-puno ng magagarang palamuti, mababait

nta na kami sa mga silid namin. Tinanguan ko s

min dahil lahat sila ay may dalang malaking sisi

aw mo dito, Cachet?"

ya sa akin. "Hmm," tumigil kami sa ika-tatlong pa

ient, Cachet. Those who let them eaten by curiousity

you think it'l

sa akin ang susi ng kwarto. "Go

sarili kong kwarto. Malakas kong ibinuga ang hangin na kanina ko pa p

er. He looks still the same so why am I even reacting lik

Sa sobrang rami ay sumasakit a

sa nakita. Yep, the famous tavern nga. I w

ath. Tutal wala naman akong dala na damit, bukas na

hat everythin

nity since it was replaced not too long time a go