babaeng may pera, kaya naman sa murang edad ay natutunan niyang magtrabaho upang
a ay nakuha pang dalhin ang pinaghirapang ipon ng kaniyang ina. Dahil na rin sa ginawa ng kaniyang gago
era, pagtitinda, paglilinis, konduktora at marami pang iba na hindi naman ka
sa coffee shop na hinahandle ng kapatid ng kapitbahay niya. Okay naman siya r
IA'S
g may pumasok na mga estudyanteng pamilyar sa ak
lam k
n University, isa iyong school ng mga elite at tangin
uess
larship at mamaya lang ay malalaman ko na kung naka
asamahan ko at sinabing ako raw ang magserve ng
ga order. Nagtatawanan at nagkukwentuhan ang mga ito pero nang dumating ako ay bigla naman silang nata
ganon, kaya naman napayuko ako habang inilalagay sa la
sobrang kapal ng make up nito, na para bang anytime ay pwede
angit na dumating" sabi nito sa maarteng boses
ng ay tapos ko ng ilagay ang mga pagkain nila, dahil kung hindi ako nakapagpigil ay baka
utos ng pagseserve, hindi ko pa rin makalimutan
ng buhok na blonde at pagod ang mga kulay asul na mata, hin
ng nakikitang mali sa sarili ko. Kahit naman kasi laki
agpatuloy na sa trabaho, mabuti na lang at madaming customer kaya nama
in akong umuwi dahil makikita ko na ang result ng exam ko sa Dawson University. Matagal ko na kasing pangarap na makapasok doon,
hindi ako tumitigil sa pagtatrabaho pa
ng lalaking 'yon at hindi niya kinuha pati ang ipon ni inay noong
aya pumunta na ako sa locker kung nasaan ang mga damit ko at pumasok sa cr upang magpalit. Habang nagbibihis ay iniisip ko
kailangan pa akong daanan, after non ay lumabas na ako at nag abang ng tricycle upang makapunta sa sak
p at sumakay na rin. Hindi pa ito puno kaya naman naghintay
ababa ay naglakad na papuntang computer shop, para tignan ang result ng exam. Pagkapasok ko
iversity, para makita kung nakapasa nga ba ako o hindi, pero bago ko p
syahan ko na ring tignan ang result at
er, L
ier,
na lamang at nakita ko na rin ang pangalan
ko ang pangalan ko, sa sobrang tuwa ko ay nilapitan ko si ateng nagbabantay at h
rito habang tumatalon pa rin kami, nakangiti naman ito sa
ko na nakakahiya pala ang ginawa ko ka
rang saya ko kasi huhu"
yan din reaksiyon ko noon nung nakapasa ako, ka
ing nang mga bata, magcocomputer yata, kaya naman nagpaa
o sa pinapangarap kong eskwelahan,
na ang klase sa Monday agad, yes,
malayan na nasa harap na pala ako ng bahay namin, pagka
siya ang naiiwan dito kapag papasok na ako sa trabaho. Agad naman nitong napa
id. Hindi ko ito pinansin at nagpunta ako sa tabi ni inay, nakangiti ito sa akin, magsasakita
lita, bumuntong hininga ako saka nagsalita, "guys, pasado ako, nay pasado ako sa
gnan ko naman si inay dahil bigla itong humag
ge ka" biro ko sa kanya, nanggigilid na rin k
pero mas lalo lamang itong humagulgol, kaya naman hindi ko
puso ko sa bawat pagtangis niya. Hindi ko alam kung masaya ba siya dahil natan
isa kaya naman napagdesisyuna
rong tanong ko sa kaniya at saka ngumiti. Agad naman siyang na
at hindi rin nagtagal ay
, habang hinihimas ko ang noo kong
ng kolehiyo, at sa gusto mo pang paaralan, sino bang ina ang hind
inay" natatawang sabi ko rito at sinundot sund
ako sa pagsundot ng tagilira
umabagabag sa iyo? pwede mo namang sabihin sa akin kung
wala na siyang magagawa kung hindi sabihin yung problema
raan para mapag-aral ka sa gusto mong paaralan pero-" hindi na ni
i mo, 19 na ako, kaya ko na rin ang sarili ko no, at wag mo n
naman nak" nakahinga naman ako nang maluwag, nang makita
ng inay" napalingon ako sa nagsalita, si andre
naman kasi, noong bata pa kasi kami ay pal
ya wala ka nang magagawa, kasi anak m
maghanda na nga kayo ng pagkain at mukang gutom na kayo"
g mga plato ay tin
na rin ng lumpia na tinda nila ron para makapagcelebrat
inupos sa wheelchair niya, at sinandukan ko
wi na si Andrei kaya naman nanala
maaga pa ako bukas para bumili ng mga gamit, pagkarating k
a kama na kasing lambot ng balahibo ng tuta" bulong ko sa s
ri, sana lang ay ma