'yo?" puno nang pagtataka

inungitan y

ng mga damit ko mula sa maleta ko. Nasa loob na kami ng kwarto namin at sa

n 'yon? Hindi ba niya alam na hindi tama na p

uilt na nararamdaman ko. Alam kong matagal na 'yon. Diyos ko! Five y

g ulit sa ak

siya sa tabi ko at nakapamaywang pa. Itini

it b

akah

edi pumunta ka sa kwarto nila." Itinuro ko ang sarili ko. "Pero ako? Hindi!" a

ko sa ibaba. Sa may ulunan ng higaan namin ay may malaking bintana. Sa gilid ay may pahabang lamesa na pa-letter L. Sa paanan naman ang malakin

counter. May pabilong na lamesa na rin kami. At ito ang maganda, may sarili kaming tv n

may study table namin. "Akala ko ba naka-move

ta! Mag-ayos ka na nga lan

i Lana. Sanay na sanay na kami sa ugali ng isa't isa. Hindi ko nga alam kung paano ko siya naging

na gusto niya lang din ulit mapalapit kay Carlo. Noong maging magkarelasyon kasi kami ni Lawrence

man kami nang maayos noon. Kaso sa cellphone ko na lang siya hiniwalayan. Wala siyang ideya na nasa Cavite na ako kasi hindi ko sinabi sa kanya. A

oving na ang university namin dahil may aircon na rin kami. Dapat lang dahil ang

klamo ni Lana at n

. Nakakapagod din pa lang maglipat kahit kaunti lang ang mga gamit nami

l ako sa pagsasalita noong

o 'y

o n

nuksan iyon. Natigilan pa ako noong

sa akin. Bahagya pa siyang kumaway

Isasara ko sana ulit kaso biglang binuksan ni Carlo nang

pala ang kwarto n

y Carlo. Tumayo siya at lumapit di

o nang kaunti.

indi rin naman kasi siya nagsasalita. Nakatitig lang

asok

war

si Lawrence. "S

pad niya iyon sa lamesa. Isinara ko naman ang pinto at nanatili lang na nakatayo

arang nagkaroon tayo

ugon ni Lan

abang si Lana at Carlo ay nasa dulo ng higaan namin. Kahit na nahihiya ay naglakad ak

a at matangkad. Pakiramdam ko nga ay may lahi siyang intsik pero wala naman daw. Maputi

o. Maganda ata kung sabay-sab

ang dala nila Lawrence. Naamoy ko agad ang lechong man

ng!" ani nam

y Carlo at hinawakan ito sa braso. "Bili tayo kanin para hindi

Bago pa man ako makapagsalita ay hinatak na ni Lana si Carlo palabas ng kwart

g tumingin siya sa akin. Nag-iwas ako ng tingin at tumitig sa study table namin. Tumayo

wede ba tayon

tayo na siya sa may malapit sa akin. Bahagyang nanlaki ang mga mata ko s

inawakan ni Lawrence ang kamay ko. Bigla akong nakaramdam ng kakaibang kilabot dahil sa ginawa niya kaya mabilis ko iyong binawi. Hinarap ko siya pero uma

ngkol sa atin iyon. Matagal na tayong tapos. Plea

awa dahil sa nakita ko sa kanya. So, all this years ay umaasa pa rin

" Tumungo

akin. Siya iyong tipo ng lalakeng papangarapin ng mga babae. Gwapo na tapos magal

untonghininga niya. "O-Okay la

in pero maluha-luha siya. Siguro kung ako pa ang batang ako ba

rry

Okay lang. H'wag kang mag-alala. Pero pwede ba

mata. Bakit parang nakonsensya ako kaagad? Pero kapag kasi hindi ko 'to ginawa ay mas masasaktan lang kami parehas. Oo, naging

magkaibigan pa rin

nya. Medyo na ilang pa ako dahil hindi niya agad binitawan ang kamay ko.

na kahit na ano ang gawin nat