ble ang pagod ko dahil sa kanila. Iniwan ko sila na na

ra may magamit kapag gumawa ng kakanin. Mula element

sa akin ang ta

n ka na

gaw sa akin sa itak na hawak ko. Nagsimula na akong

, kaso hindi maganda ang bagsak nito sa lupa. Napangiwi ako, dahil hin

ley kaya tumango ako. Kinuha niya ang itak kay Sir

tingin na naman siya sa akin. Sinundan ko kung saan siya nakatingin. At ganoon na la

ag-iwas ng tin

lawa, dahil baka maubos na nila ang dahon n

ng magluto bukas. Hindi ako makapa

ko at hihintayin silang umalis. Si Nanay ay nasa

alim ng puno. Nag-agawan pa si

na a

ouched i

Sir Angus naman ay nakasimangot na naupo sa gilid, d

a ang pag-

hi

O

uc

g itlog ko," sa

a ko pa pinipigilan. Ang lakas ng tawa

og ako nito," sa

ndi na 'to maka

itsura ko dahil sa pinagsasabi nila. Na

ay bintana nang marini

ga bisita

an ang tatl

nak?" tanong ni

'to. Pero kung hindi pa din sila umalis af

ng naman ni Sir Huxley ang kumakausap sa akin,

Sir. Mangunguha

ingina

a ka

a ang sinasabi ko.

sa kaniya?" tanong ni S

ayo pong

sa bukid at sa mga taniman na madadaanan namin. Siguro naman w

isip ko pa

na naman. Sina Sir ay naka-jogger pants at naka-tshirt. Ito ang s

gus naman ay hawak ang kamay ko, dahil kamuntik akong matumba sa may pilapil

ng komportable o baka nagaspangan siya sa palad k

ansin nila na hindi na ako nakasunod sa kanila. Nakikuha din sila, kaso, hindi

ni Sir Angus nang kin

ahon ng ampalaya

kakain?" inosent

pos sabihin mo k

mawa lang lalo ako

nag-uusapan niy

a bayong ang mga nakuha nila. Napaungol tuloy ako,

po i

naman ang ki

s na hayahay ang buhay ko, nang

ng kainin, 'pag masarap, sige ku

mata ni Sir Caius, k

rating na kami sa may gilid ng bundok,

kabote. Natuwa akong manguha at

a dapat maingat po sa pagku

. Hindi ko alam kung nag-enjoy ba ang tatlo, dahil nari

little b

atatawang sabi ko. Ewan ko din kung bakit ak

din silan

o mahigit. Kaunti pa lang iyong dahon ng ampalaya at iyong bunga ay wala pa ya

. Puwede na po kayong mauna," sabi

ayong umuwi. Ititinda

po

Ngayon, kahit paano nabawasan na iyon. Hindi naman sila iyong sobrang arte. M

ami sa kabil

puno ng duhat na nadaanan namin. Ang

at,

t edi

po

agkalaglagan tuloy iyong mga antik sa kanilang tatlo. Mabu

ko silang magpagpag ng mga an

help