inosente pa rin ang kanyang ekspresyon

ay ang nakataya kundi isang l

, tila nanigas ang kanyang dugo. Ang humahagulgol na ha

lagim na kamatayan, walang mag

ngunit kakaiba, wala si

gin sa itaas. Sa kabila ng naputol na lubid

safety rope na in

lupot sa sama ng loob, ang kanyang mga mata ay kumikinang sa hindi natatakpan na m

g kutsilyo, nakangiting

Ruby, napahawak sa d

augnayan kay Evelyn at walang pagnanais na taw

ag si Kristian, lumuhod at nakaharang sa k

gat, dugong tumut

velyn. Galit na galit, itinapon niya sa tabi ang

hilan. "Kristian, asawa mo ako! Pinoprotektahan m

ristian ang sisisihin, na pinapakalma siya

laban sa sakit, pilit niyang hinila

kahinga siya ng maluwag, tumutulo ang dugo mula

Evelyn, bahagya pan

indi niya maintindiha

nang malamig kasama ang iba, pi

kapangyarihan ang mahal

may nakagawian niyang ngiti. "Laura, masyado kang nag-iisip. Ikaw lang ang mahal ko ngayon. Ayaw