en en laatste
ert, master Walter Stannard en zijne dochter miss Alice, alsook Mars, de echtgeno
de waarheid voor mevrouw Bu
ht, die in den staat van zwakte en uitputting, waarin zij zich be
zijn stilzwijgen volhard. En hoe zou men hem hebben kunnen dwingen te bekennen waar die twee vrouwen waren, nu hij beweerde de ontvoering niet gepleegd te hebben? Maar niet alleen beweerde h
was, kon hem de keuze niet meer aangeboden worden tusschen eene straf
e niet is," herhaalde Gilbe
zijn," antwoordde master Walter Stannard, ?z
bare uitleg, die te geven
hij totdat Kolonel Gardner tot h
e kleine Dy ontvoerde! Ik heb hem gezien en goed ook... Ik heb hem herkend en degelijk herkend, toen Zermah bij ha
tuiging met eene opmerkelijke
die formeele beweri
jk, zoo betuigde zij te Castle-House evena
de Spanjaard zich onder de krijgsgevangenen van Fernandina bevonden had, die aan boord van de
een onoplosbaar raadsel, voo
e zich geen rekenschap te geven omtrent hetgeen hem onverklaarbaar voorkwam. Hij was vast besloten het spoor van Texar te volgen en zou, wann
dde Gilbert Burbank, wien de mes
te volbrengen, daar niemand weet waarheen hij getrokken is!... Wij moeten onze nasporingen hervatten!... Ik
eds morgen zullen wij ons op
t zulle
den vrijen teugel kon vieren. Tot zeer laat zou men hem in zijn vertrek op en neer hebben kunne
geheel en al besteden met het nauwkeurig onderzoeken van de geringste kreken en van de kleinste eilanden, die bo
uitgestrekten onderzoekingstocht. Levensmiddelen, muniti?n, transportmiddelen, het benoodigde personeel, dat alles werd met zorg
ngen, al moest men door de moerassige vlakten van het zuiden, dwar
aten had. Wanneer hij zich toch noordwaarts begeven had, dan zou hij op de federalistische troe
inden, die aan Engeland toebehooren. Maar de vaartuigen van den Commodore Dupont hielden de vaarwaters bezet van Mosquito-Inlet af tot aan den ingang van genoemde zee?ngte. Die kanon
eld sedert veertien dagen daar verscholen houden, waa
d dus ten doel om het spoor van Texar over de geheele ui
en aan de tegenwoordigheid der federalistische troepen verschuldigd was en aa
Geen burgers, geen ingezetenen werden gevangen genomen of ook maar verontrust voor hunne lauwe of voor hunne vijandige staatkundige gevoelens. De aanhangers en handlangers van Texar wa
de midden-landstreken van de Vereenigde Staten van Noord-Amerika met ha
pte de eerste divisie van het P
ich gereed om Alexandria te verlaten
e gewoonlijk den naam van J. Jackson voerde, maar den naam van Stonewall (steenen wal) Jackson
as. Die Staat had-en dit kan niet genoeg herhaald worden-zich vrij onverschillig betoond, bij d
y, hetwelk na den aanslag op de plantage verstrooid was ge
de slaven buiten het grondgebied van den Staat, geen kracht van wet of uitvoering meer. Op den datum van den 17den Maart, was he
utzaagmolens op, om nieuwe toestellen te plaatsen, ten einde de regelmatige exploita
nder het bestuur van master Edward Carrol e
nisatie van de plantage overliet, vond dit daarin zijne reden, dat hij zich a
chement van twaalf vrijgestelde negerslaven, die onder de besten en van de geheele plantage met de meeste toewijding vervuld, uitgezocht waren, werd aangewezen
ten toen den rivier
aarzeling wel gerechtvaardigd. En inderdaad, op welk gedeelte van het grondgebied van den Staat Florida
rschuldigd, zou met eene zekere nauwkeurigheid het spoor aandu
John op. Geen enkele neger van de plantage vergezelde hen bij die nasporingen, welke zij iederen dag opnieuw op de beide oevers van den stroom ten uitvoer brachten. Zij stelden
om bij de sterke equinoxiaal-vloeden van den vasten wal afgeschuurd waren, en liep geen kans om bemerkt te worden. Van de vaartuigen, die op de rivier stevenden,
de geheimste kreken en rio's van de graa
zich de watervlakte over hare beide oevers, die van zeer lage gesteldheid zijn, uit. De oevers komen weer te voor
ieke overstroomingen, die geen bebouwing toelieten, gelegen waren. De naam van heuvelachtige streek kon zelfs aan die plek gegeven
pluimen van de overheerlijke magnoliastruiken, die allerwege op die eilandjes weelderig groeien. Die vaarwaters, waarvan de stroomingen naarmate van het doorstaan van eb en vloed, geregeld
oomen verborgen was. In dat geval zouden zij die beek tot in het binnenland gevolgd zijn. Waar zij zich nu bevonden, bespeurde men de uitgestrekte moerassen van de benedenrivier niet meer. Integendeel, men trof daar dalsple
chts beekjes, die zich als een zilveren lint in het landschap vertoonden en geheel en al ong
chelijke bewoners, verschillende dieren er hun verblijf in opgeslagen hadden. Daarin werd toch hondengeblaf, kattengemauw, kikvorschengekwaak, slangengesis, vossengejank in hunne verschillende grondtonen vernomen. En toch waren er geen honden, geen katten, geen kikvorschen
tige duw van Mars met den bootshaak, dien hij hanteerde, de sloep eene afsluiting van groen deed doorbreken, die onaantastbaar scheen. Daarachter rondde zich een inham af, die de ui
op, die opstond en zich uitrekte, om den toestand en de r
riomeertjes, die dit gedeelte van de lagune vormen. Misschien worden die gevoed door ee
d, master
ooruit
! Ik zie de opening van een do
en in dit doolhof?" vroeg de
ies zonder aarzelen, terwijl hij de h
oeg de blanke, ?waar ter
wkeurig niet, m
waar de
am Mars, na eens rondgekeken te hebben, ?
arte Kree
streek, dat het onmogelijk was er in door te dringen
en fortje, dat men tot verdediging tege
er Gilber
at wilt g
, waarlangs de gemeenschap met den st
Waarom te aa
n en aan den tand des tij
er ooit
oo
t denkt gi
je nog iets bestaat, dit
achten te bereiken," h
rs, ?maar dat zal waarschijnlijk z
aro
esteld, de geheimste kreken en r
verdwenen zal zijn met d
N
m geen weerstand genoeg za
s zoo,
e doen, mast
Mars, zoolang wij water
enblik verloren laten
st,
der dit zware geboomte valt d
esties Mars, dank zij dien stoot met den bootshaak, die hunne sl
midden van die kreek gelegen was, moest men merkwaardig goed bekend zijn met de duizenden en duizenden kronkelingen en doolwegen van het onuitwarbaar net der vaarwaters tusschen de veelvuldige eilandjes van die lagune-vorming. En het was lange en vel
nnige, dat het privaat-leven va
in duisternis gehuld was, zelfs wanneer de zon den middagcirkel van de plaats sneed. Intusschen kan bij gebrek
n stijgenden vloed zelfs in de kleinsten vermeerderde, zoodat de toegang voor hunne sloep mogelijk scheen. Zij bewogen zich vooruit, als door een geheim voorgevoel voortgedrongen, zonder zich rekenschap te gev
hebben, had de sloep, volgens de gissing van Gilbert
moeten terugkeeren, om langs een ander kanaal eene doorvaart te vinden. Geen twijfel
er groote moeite zouden hebben kunnen doen, daar de bodem der eilandjes slechts zeer weinig boven den gemiddelden waterstand van den
oo kwam er een oogenblik dat hij genoodzaakt werd wat uit te rusten. Hij wilde dat evenwel niet doen alvorens een eilandje bereikt te hebben, dat hij ontwaarde en dat hooger
aar..."
" vroeg Gil
erling!" gin
ar
p dat eilandje!" antwoordde de
waarl
et aan wal op een oever, die min
knolplanten werden hier en daar ontwaard. In den bodem werden voren bespeurd, die met
bewoond?..." vroe
t wel," ant
ik niet
ewoners, misschien aan zwerf-Indianen die er eeni
k zijn, dat zij er woningen gebouwd
ilbert, en als er ee
t,
aar wel weten te
of bezochten. Of het jagers der beneden-streken waren, die er zich heimelijk heen begaven? Of het S
te denken, namen weer plaats in hun vaartuig en steve
Hunne blikken, gewoon aan de betrekkelijke duisternis, welke door de dichte loofkruinen
et slechts een muur van groen was, die zich als eene go
te kijken, en bij nader onderzoek was het slechts een oude stronk, die zonderl
en scherp
het oog faalt, kan het oor s
is het minste gerucht voldoende om de tegenw
ur later bij het Centra
n het struikgewas en door de slingerplanten verbo
evaarbaar waren. Daar verrees ook eene dichte afsluiting van zwaar struikgewas tusschen de laatste kronkelingen van de vaa
or, verder te kunnen doordr
ook,
ekt daarenboven,
bben ons straks
t hebben
elijk sporen van la
twijf
ken deze kreek. Misschien
dat
n zijn zi
an hetgeen nog van den dag overblijft, gebruik te maken, om naar d
et en scheen in ge
t voorzichtig is terug te keeren. Wij kunnen dan onze nasporingen morgen ochtend bij het krieken van den dag hervatten. Laten wij, zooals wij gewoon zijn te doen, naar Castle-House wederkeeren. Wij z
ntwoordde de jeug
master G
hte ik, alvorens
e geboomte. Hij steeg toen in de sloep en was op het punt om het bevel te gev
loos staan, spitste d
den, werd vernomen. Het was als een wanhoopsgil, als de klacht van een menschelijk wezen, die door hevig lijden ont
aar!..." riep Gi
kte beve
lgde de jeugdige officier.
r hem toe!... Wij moeten weten wie hij
terstond
ilbert Burbank en Mars sprongen op den o
n door slingerde. Hier en daar kon men zelfs den afdruk van een menschenvoet waar
ij luisterden. De klagende geluiden lieten zich nog steeds ve
van de duisternis, die al meer en meer inviel, zou het niet on
kreet. Men kon zich omtrent de richting,
gewas en bevonden zich toen in tegenwoordigheid van een man, die
ed overdekte den ongelukkige. Met moeite bracht hij nog eenige zuch
ien man. Deze opende de oogen, maar poogde
?Wij moeten zijn gelaat kunnen zien! Spoedig
n grooten getale op het eilandje groeiden. Hij stak dien met een lucif
knielde naast de
hoogte van de borst eene diep doordringende wond ontwaren, waaruit het bloed vloeide. Di
ij?..." vro
ant
?..." herhaal
bewoog z
ft u get
oord meer uitbrengen, welke mo
cht te verspreiden, ten einde de plaats te ver
en door de potern, die openstond, de o
je!" riep
reek, waarvan het bestaan in dit gedeelte van he
die den doodsstrijd begonnen was, spoedde h
d hij de overblijfselen van een vuur, die nog rookten. Het fortje was dus kort geleden nog bewoond geweest. Maar door welk soort van lieden? Waren dat Floridianen of Seminolen, blanken of Indianen? Aan wie hunner strekte die versterki
j zwaaide zijn toorts onder iedere boomgroep, maar... hij ontwaarde niemand. Wanneer Gilbert Burbank en hij in den och
en deelde hem mede, dat zij zich thans bij
nnen inlichten?" vr
twoordde Gil
rom
twijfel er aan of hij zijn b
alles beproeven
erken
im, bij welks ontsluiering wi
erda
openbaren, wanneer deze ong
an zal hij wellicht tot bewustzijn komen... Wij kunnen hem t
t," antwoordde Mars. ?Ik zal wel krac
dan een beweginglooze klomp; klom de treden van de trap op, die naar de poterne voerde, schreed door de opening, die t
lange tusschenpoozen. De levensvonk ging ontbreken... Zou het geheim hem n
gd. Mars greep zijne veldflesch en bracht h
en. Hij opende de oogen en vestigde ze op Mars en op Gilbert Burbank,
staanbare klanken ontsnapten aan
Spreek!...
rbaar. Het was of de uitslag van de taak, waaraan hij zijn leven gewijd
steeds tevergeefs eenige woorden uit te bren
at een stuk papier in den zak v
en hars tak te lezen, in weerwil dat het met bloed gedren
en er met houtskool opgekrabb
acht... en gevangen gehouden op het eiland Garneral... Dit briefje best
de dit schr
bleven van tijd tot tijd
mah!..."
stervende de oogen en bewoog het hoofd,
de hem een weinig o
Zer
J
van
J
eft u v
ex
rak. Hij stiet een kreet uit, daarna nog een zucht,