. I almost lo
he already sent me an annulment paper. He wants to be free because I'm not the
g nasasaktan kaya gusto kong ibaling sakanya ang si
iba ang takbo ng lahat. Pero tinulungan n'ya akong makatakas sa pinagt
akong masisisi sa nangyari saakin. Gi
amin at nakita ang napakaputla kong mukha, halos dalawang araw na ak
ari saakin. Ayaw ko man, pinilit kong kainin ang pagkain sa mesa n
g tiyan ko. "Baby, I am so sorry. Mali ako ng taong minahal. Ma
ko ang yakap ni dad mula sa likuran ko. Hinaplos nya ang buhok ko at i
, this is a
ong ang kilala ng marami bilang matalinong tao na gaya ko ay nagpa
oon kaya naman inakala kong nagmamahalan
ring sabi ko, nagkatinginan kami sa nga repleksyo
out your
at maging ang isang ballpen. Sumunod si dad at kita ang pangin
lit pinapagaan ang puso kong namatay at pat
, about him, I am not his wife anym
7 ye
at bumungad saakin ang nakangiti n'yang m
nakikita ko s'ya. Pero kung noon ay puro sakit ang dulot saakin ng ala-alang iyon na bun
pilitin ko mang labanan iyon. Isa sa dahilan kung
mething about my mom's death many years ago. Susunod din naman si dad
his eyes... brown. Masasabi kong kabuuan, halos wala siyang namana sa muka ko liban nalang sa
hindi ko na halos maramdaman ang aking kataw
to get up from my seat. Inayos ko rin ang
anger. Hindi ko kailanman pinangarap na muling bumalik pa u
we going to
amin noon 7 years ago. Kahit kasi umalis na kami ni dad at nagdesisyon na manirahan na sa America ay wala syang pinaalis isa man sa mga tauhan sa
'ya naman ay hindi ko matandaan kahit ang pangalan. Pinak
mga bagahe namin, sinundan namin s
o kapag lalabas ako kasama ang mga kaibigan ko. Bahagya akong napangiti da
e ay nagkaroon na ng kanya-kanyang buhay hanggang sa minsan na lamang magkamustah
bring with me. Dahil nga
rin pong nawala,
o siya saka sinulyapan mula sa salamin si Jo
o ba ang a
ot interested in talking anymore. Nak
laki ang Pilipinas kaya imposible naman na siguro para saming magkita pa ng lalaking iyon. Noon nga ay ni hindi n'ya ako hinanap na lalon
I am in the Philippines right now that's why I can't stop thin
ising ako dahil sa tunog ng mga busina ng sasakyan. Traffic at walang tigil ang pag-i
dahil sa malakas na busina ng kotse sa gilid namin. Agad itong bumangon na parang galing
umiti lang s'ya saakin saka isinuot ang kanyang facemask. Napailing nalang ako at hindi na
doing?" Tinuro ni Johanne ang mga bata
anood ang mga batang
money because they
n sa bahay ang pinapasukan niyang school kaya naman marami siy
ng Tagalog pero hindi pa s'ya ganoon kahusay. Muka rin siyang inosente sa maram
ae ito pero maikli ang buhok. Gayunpaman, maganda ang mga mata, may maliit at cut
nilabas ni Johanne ang kamay n'ya para siguro makipagkamay per
gin lang ito sakanya. "Who
anak ko saka ako nilingon.
sinabing mamaya ko nalang ibabalik. Binigay ko iyon sa anak ko na
rado na rin ni Johanne ang bintana saka
but still be
aman hinaplos-haplos ko ang buhok
bo ng mga iyon. Tumingin ako sa bintana, pero ganoon nalang
ted ang sasakyan noon hindi katulad ng van na sinasakyan namin ngayon. N
guro ay may kinalaman sa business. He's wearing black tux
y nararamdaman ko ang malakas na tibok ng puso ko, noon ay dahil sa
t dahil heavy tinted ang van na ito. Ganunpaman ay napigil pa rin an
ang siyang nagbago. Kung noon ay halos mahimatay ako sa kagwapuhan n'ya sa paningin ko, nga
la pa rin siyang karapatan na saktan ako. Sana tinapos n'ya ang lahat sa magandang paraan
abang nakakuyom ang kamao hanggang sa umandar ulit
yahan at pag-asa na mabuhay kaya sigurado ako sa sarili kong
im ng galit ko sakanya? Sa kanila
t made me a murder
, parang kahapon lang ang lahat. Parang kaha