" Bulong ko kay Mauro habang hinihimas-himas ang kanyan

Masyadong maputik ang kalsada ngayon kaya't kailangan naming hintayin na tumil

glang tugon ni Le

napagmasdan ko ang perpektong angulo ng kanyang mukha. Ang matangos na ilong nito, ang makakapal niyang kilay na may ahit sa gilid, ang labi nitong may magandang hugis at ang panga nito na perpekto ang pagkakagawa. Bumaba ang aking paning

ko pang pagmasdan ang angulo ng kanyang katawan. Pakiramdam ko tuloy ay isa akong lapastangang babaeng palihim na pinagnanasah

a ito m

no'n nalang kabilis ang naging kilos

nong niya ng makitang nakaharap

luma baka mabilis itong pasukin ng mga magnanakaw." Tugon ko at pi

sk

la akong magawa ay tsaka lang ako humarap sa kalsada,

s hindi na makita ang bughaw na langit dahil sa makapal na ulap. Inilahad ko ang aking palad sa tumutulong ulan upang saluhin ito, napangiti na lamang ako ng

oy itong maliit na pool sa kamay ko. Nang maramdaman ko ang lamig sa a

gla na lang akong sinabuyan ng tubig-ulan

aw ko rin habang gumagant

sinasabuyan ng t

man siya si

ga 'tong bigla-bigla na lang namam

kin ang tubig ka

sinasadya-ika

pa rin ako

una! Sinadya

masa ng aking damit dahil sa kanyang ginawa. Malapad ang kanyang kamay kumpara sa akin kaya mas marami siyang

igilan sa pagsasaboy ng tubig. Kahit hindi iyon marami ay ramdam ko pa rin ang lamig sa aking k

ak-ngiyak na akong nagsasaboy ng tubig sak

nga kasi s

siya tinitigilan na sabuyan ng tubig-ulan, samantalang siya ay tuluyan nan

siyang tinalikuran, at pumunta sa pinakasulok at doon umupo. Pinagsiklo

ya sa pa-englis

agbintangan niya ako. Kasi hindi ko naman iyon sinasadya, malay ko ba

awan ko. Nang tumingala ako ay mukha niyang nakangiti ang suma

akikita ang sinseridad na paghingi niya ng tawad sa kany

indi ko naman kas

gi ng tawad dahil sa kinalabasan ng aking tono. N

mo dyan?" Naii

alikuran na niya ako at muling buma

ung saan ba niya ito nakuha. Ngunit nang mapagmasadan ko i

pala 'to,"

o at tiningnan ang telan

a yatang iwan y

limutan ko lang da

himik na hinintay ko na lamang pagtigil ng ulan k

t na bag na nakasabit kay Mauro, bago sumakay. Maaliwalas na ang paligid at tumila n

nong ko nang makitang hindi ito g

tayin ko na lang na m

buong paligid. Marami namang mga kabahayan dito

nal na sa

daman ko sa kanya. Bago tuluyang pinatakbo si Mauro paalis doon. Habang pinapatakbo si Mauro ay sinulyapan ko pa muna siya na

ng maligo. Nang hapon naman ay sabay-sabay kaming kumain ni

Iya habang sina ama, ina at kuy

puntang Canada?" Tanong ni ama

." Sagot

s good

i'ko alam?" Nagtatakang tanong ko sa kanila at

here lolo's live and vacation is a time when all of us is need to take a time to

parang gusto ko na siyang alisin sa angkan namin at sabihing ampon lan

ma ko

ong bibig. Ang ibig kong sabihin bakit hindi ko alam ang tungkol sa bak

eh lagi naman tayong nagb

agkasunduan na naming pamilya ang magbakasyon sa iba't-ibang lugar. Ngunit parang ma

namang alam mo na 'yon, na tuwing summer vacation ay pumupunta tayo sa ibang lugar pero ngayon sa Canada dahil bibis

sana kaso hindi ko alam ku

mo ba anak?"

hin. "Hindi ba pwedeng dito muna tayo magbabakasyon ngayong taong. Maganda naman dito-pwede tayong pumunta

os kong magsalita. "Dati-rati naman hindi ka tumututol sa mga lugar n

ng lolo ninyo doon... Gusto niya kayong makit

ginawang pagtutol dahil hindi ko inintindi an

m kong nakikita nila ang lungkot sa aking

sa panonood ng telebisyon. Umupo na lamang ako sa harap ng bintana at tina

ntuan nang bumukas ito at

niya na tinanguan ko lan

ang siya ay malakas na bumuntong hi

a? Diba matagal mo ng gustong

ntong hininga nang malali

pe

ndito siya." Sumpay niya sa sas

ahit alam kong wala iyong epekto sa

o man dito sa bahay. Alam ko kung sino ang gusto mong tao, alam ko kung sino ang hinahanap mo, alam ko kung kailan ka may sakit, alam ko

n sabihin mo na alam mo kung ano kulay ng panty ko ngayon." inis n

titirang kulay pink na panty mong tuyo." Mabilis na sabi niya na halos

i talaga p

t hindi siya, kaya huwag kang gumawa ng

huling sinabi ay nap

gawa ng first move ah

iya na tuluyan nang nagpatahimik saakin. "Sabihin mo nga sa akin ang totoo k

aman mawawala ang lahat. Tapos ano? Babalik na naman ako sa simula kung saan kailangan kong magpakilala sa kanya." Pagsasabi ko ng totoo. Dahil iyon

umalis ka ay wala parin namang magbabago.'' Umupo din siya sa tabi ko kaya kailangan ko pang umurong para magkasya kami sa bintana, kahit malawak naman iyon. "Hintayin mong

edad namin. "Hindi naman! Ilang taon lang naman agwat n

n ka dyan?" nata

ulad ng dati na kapag may iniisip kaming problema o mga bagay-bagay. Tulad din ng dati hindi na siya n