kasabay ka bang umuwi?" "Wala eh, ikaw?" "Wala rin. Tayo nalang." Inakala ko na ang pagod sa pag-uwi mula sa paaralan ang aking mararamdaman, ngunit tuwa at ligaya ang nasa aking kaibuturan. "Ala

ing ika'y kasabay sa pag-uwi, hatid nito sa akin ay pusong nais kang mahalin.

ing puso ang mas naririnig, kaysa sa ingay na dala ng paligid. At ang kanyang paglapit ang naghudyat sa aking diwa na siya'y tanglawin. "Ikaw ang tinutukoy ko, ikaw lang naman ang natitipuhan ko." "Ikaw lang naman ang gusto kong kausap buong araw." Tila ang kanyang mga mata ay naghahanap ng kasagutan sa aking mga mata, ngunit ako'y natatakot na harapin ang reyalidad ng kanyang pagtingin. Tanging aking makakayanang gawin ay bilangin ang dumi sa paligid, at hanapin ang aking daan pauwi. Hinayaan kong

n sa malayong imahinasyon. Huwag hayaan na ang pag-ibig ang siyang magdulot ng pagkabigo ng aming mga pangarap ngayon. Pakawala