en het kanonschot gevallen was
den naar Tripoli terug, anderen begaven zich naar de Menehié-oase en naar de naburige dorpen van de provincie. Vóórdat het een uur later zoude zijn, z
ijl de Senousisten zich naar de Cyrena?sche provincie wendden en daar voornamelijk de villayet Ben Ghazi opzochten, ten einde er al de strijdkrachten van den kal
ijning van Pescadospunt op iedere gebeurlijkheid voorbereid houden, en ieder hunner had zich dadelijk een observatiepost onder aan den voet van d
muur wipte, was op de parapet-helling van een der terrassen, aan den voet van den minarettoren, die de verschillende binnenplaatsen dier woning beh
de skiffa bemerkt, die te midden van de patio gelegen was, en waar binnen zich een zeker getal khouans bevonden, die gedeeltelijk sliepen, maar ook gede
e zou gehad hebben. De innerlijke indeeling van het huis van Sidi Hassan was hem toch geheel onbekend, en hij wist niet en kon ook niet weten, waar het jonge meisje opgesloten was, ook niet of
kerel noodzakelijk geheel en
orgespiegeld had, alvorens d
re nabijheid, aan den voet van de omheiningsmuren bevindt, dat dokter Antekirrt en zijne makkers gereed staan, om haar te hulp te komen, en eindelijk moet haar aan het verstand gebracht worden, dat, wanneer hare ontvoering eenige vertraging mocht ondervinden, zij voor geene bedreiging moet bezwijken!.
em bereikte. Dat was een voorzorgsmaatregel, die gebiedend noodzakelijk was. Toen hij daarmede klaar was, legde de wakkere kleine kerel zich, alvorens verder te schrijden, plat op den buik langs den parapetmuur. In die houding, die hem door de voorzichtigheid geboden werd, wachtte hij, zonder ook maar de geringste beweging uit te voeren. W
ch Sarcany, noch iemand anders hunner lieden deel aan het Ooievaarsfeest hadden genomen, was de deu
ntje verrees. De trap, welke van het bovenste van dat torentje neerdaalde, moest klaarblijkelijk uitkomen op den vloer der eerste patio. En, inderdaad, hij
verrichten, want hij had een mes in den zak met verscheidene lemmeten en dus tot verschillende doeleinden geschikt, hetwelk hij van dokter Antekirrt ten geschenke had ontvangen en waarvan hij behendig gebruik w
ik. Daarenboven had hij wel iets van een kat, die zich uitrekken kan en door openingen glijdt, die aanvankelijk geen doortocht schijnen te kunnen verleenen. Hij probeerde, en ... weldra bevond hij zich in het min
jne kracht onmogelijk hebben kunnen u
n de dikke zware gestalte van Ka
e gebruik van dien doortocht te kunnen maken, wanneer hij denzelfden weg terug moest. En zoo iet
ijden, dan dat hij steun op de treden zocht, die door de drukking zijner
echts noodig, om tegen haar te duwen, om die op hare
tkwamen. Op de trap had eene dikke duisternis geheerscht; die galerij bevond zich in een schemerdonker, dat minder somber was.
icht en ook nergens eenig g
oor tuinbeddingen, waarin fraaie sierplanten, zooals peperstruiken, dwergpalmen, lauriersoorten
d, om te luisteren. Het was, alsof die onbewoond waren. Allen evenwel niet, want achter een der deuren vernam
was onmogelijk; want die stem had hij te Ragusa meermalen gehoord. Hij trad weer naderbij; maar hoewel hij
Pescadospunt had nauwelijks tijd, om achteruit te springen, en achter e
ervolgden hun gesprek, terwijl zij onder de galerij van de patio rondwandelden. Dro
e taal, waarvan de schrandere kerel, helaas! niets verstond. Twee woorden evenwel troffen hem, of beter gezegd, twee namen, die van Sidi
.. Zou de Moquaddem Sidi Hassan, Sarcany en al die Tripolitaansche zeeschuimers een aanslag op ons dierbaar eiland smeden?... Duizend duive
venwel nauwlettend, dat hij in het groen verborgen bleef, wanneer Sarcany en Sidi Hassan het wate
of gevaarlijk te zijn! Maar... daarmede zou Sava Sandorf niet geholpen zijn. En het is om haar te redden, dat ik dien gevaarlijken sprong over den omheiningsmuur volbrac
lijk uitgesproken met de aanwijzende bijvoeging van "arouch" Pescadospunt herinnerde zich dat woord meer gehoord te hebben, dat "bruid
galerij, die toegang verleende tot de overige bijgebouwen van de ruime wonin
om zich in een smalle gang te bevinden, waarvan hij den muur, met de hand betastende, behoedzaam volgde. Aan het einde van die gang rondde zich een dubbel booggewelf af, da
tsectors op den vloer. Het ware uiterst gevaarlijk geweest die in dit oogenblik te overschrijden. Het geluid van talrijke stemmen liet zich toch verne
r ook slechts één enkel; want aarzelen
as. Hij mocht op niets anders dan op het toeval rekenen, om dat ver
ijk met gedreven koperwerk versierde Arabische lantaarn droeg, trad eene kamer uit, die in den teg
uw dadelijk.... Neen, maar hi
at was toch al eene zeer gu
et middel uitgedacht worden, om haar te kunnen volgen. En om haar te kunnen volgen, moest onze verspieder haar vooraf doo
oging van Pescadospunt, ook omtrent het lot van Sava Sandorf. Ziedaar, wat he
Daar zij nu onder het booggewelf moest voorbijgaan, wist Pescadospunt waarachtig niet, hoe het aan te leggen, om niet bespeurd te worden, toen eene lichtstraal der lantaarn hem liet bemerke
chuilen in het middenogief, en daar als een heiligenbeeld in zijne nis onbewegelijk blijven, was voor onzen Pescado
pitste de oore
jk zonder den indringer te bespeuren, ging langs de andere zijde der galerij recht
onmiddellijk weer uit, toen die deur achter haar gesloten werd.
jne overpeinzingen bot te vieren? Het was inderdaad, of die nis er voor bestemd was. Hi
t zij zich niet naar de kamer van Sava Sandorf begaf!... Maar zij kwam er wellicht vandaan?... En als dat zoo is, dan ligt die kamer aan
p dat gedeelte der galerij, waa
ngzamerhand te verminderen, terwijl het stemgeluid nog slechts als een eenvoudig en verwijderd gemurmel vernomen wer
n diepe rust gedompeld zou zijn. Dan zouden de omstandigheden meer gunstig zijn, om te handelen, daar alsd
est gewenschte stilte trad weldra
de marmervloersteenen der galerij, de deur der skiffa voorbij, sloeg den uitersten hoek der patio om, en bereikte weldra
, die aan de zoldering hing en als nachtlicht dienst moest doen, en derhalve van een witmatten ballon voorzien was, met een
s opgestapeld lagen, en een dik Perzisch kleed den moza?ek-vloer bedekte. Op eene tafel bevonden zich nog de overblijfselen van het avondmaal
gopslag zag. Hij was gewoon alles wa
t de deur achter zich. Daarop
an den slaap niet veel verschilt. Hare ledematen waren bedekt met een soort burnous, waarmede de Arabieren zich gewoonl
de rampzalige dochter v
rkende haar dadelijk. Vroeger had hij haar toch ve
erd te zijn! Waarlijk, er was een geoe
lijkstoet van Piet Bathory stuitte. Maar haar geheele uiterlijk, hare lijdensvolle
n. Dat begreep Pescadospunt terst
en rechtvaardigde, dat Namir ongetwijfeld bij Sava zou wederkeeren. Misschien bew
hulp van buiten daarbij verleend werd? Was de woning van den Moquaddem Sidi Hassan niet ommuurd als een g
den divan en dacht diep na, terwi
ot nu toe ontgaan was, de gelijkenis van Sava Sandorf met dokter Antekirrt
Hij wreef zich het voorhoofd. Het was
ogen. Zij was op het punt ee
aar gevestigd en in het zonderlinge hansworstenpak van den acrobaat gestoken, gevoelde zij eerder verbazing dan wel
d en steeds met den wijsvinger op den m
terste verbaasd aan en ope
lde Pescadospunt. "Van mij
voelde zich, in weerwil van alles, in d
..." fluisterde Pescadospunt
isjes oogen werd nog dringender.
voort, "wachten u vrienden, om u aan
och kan in dit akelig land e
d!" was het fluisterende
bedwongen stem, terwijl zij de hand op haar h
igde Pescadospunt. "Maar
en lijkstoet van den armen jongeli
ee
aan het jonge meisje over, dat sl
heeft, om bij u te komen!.... Ik ben levend!...
Bat
a later vernemen!... Zij zou later vernemen, hoe hij aan den dood ontrukt was. Voor het oogenblik was het genoeg te weten, dat Pie
i zij. "Kom, laten wij maken
antwoordde Pescadospunt. "
g. "Ik geloof niet, dat het raa
jde hebben. Eene mislukking, zou de
ge meisje, dat de redeneering
Is Namir gewoon den nacht in
j slaapt gewoonlijk in haar
r op te sluiten, wanneer zij voo
J
zij dat than
eet ik
u dat ook niet?... Anders zou z
ava Sandorf gejaagd. "Kom, dan toch.
Pescadospunt. "Maar l
dat zijn schrander brein uitged
ren, die tevens toegang verleende tot he
uw, dat daar hing en tot aan den grond reikte, gemakke
ijl hij Sava Sandorf de hand
e onbeschroomd hare hand in de
tstappen op de marmeren vloersteenen van de galerij vernomen werden. Ter zel
ny herkend. Ja, hij was het die in
robaat een poos op den d
et jonge meisje. "Hij is het
e Pescadospunt eveneens flui
u hier
isje a
wat
Reddeloos verloren! O Go
ij zal mij
omen is thans niet meer mog
nt antwoordde o
chten zijner meesterstukken volvoerd had, wikkelde hij zich in een van de tapijten, die op den vloer uitgestrekt lagen, en waarvan hij een punt met vlu
chtig open ging, waardoor Sarcany en Namir binnentrade
genomen. Zij hield zich zoo bedaard mogelijk en
any thans opzoeken?... Dat was
n, om hare weigering tot dat
thans sterk! Zij wist, dat Piet Bathory
hoek, en al kon hij niets zien, zoo kon hij toch alles
chtend zullen wij dit huis verla
de niet. Het was alsof to
any, "zonder dat gij in ons huwelijk toegestemd zul
geen antwoord liet zich hooren
kalm en bedaard voort, "en
!" antwoordde het jonge meisje
gehoord had, "Sava, in ons beider belang is het nood
ppelijke belangen hebben!" an
u. Trotseer mij niet! Dat
een verachtelijk glimlachje op die be
en, dat gij uwe bewilliging r
onend. "Mijne bewilliging te Ragusa
lliging hebt
aartoe bestaa
jl hij alle moeite deed, om uiterlijk kalm te blijven, zonder dat hem
noo
toch niet zooveel praatj
ng zal ik, zoolang een ademt
jk. Hij meende zeker te zi
d, ik zal er de k
tnemen! Daar is reeds voor gez
en gebaar te maken. Zij was
ndt. Namir zal haar wel weten te temmen, en dat uws ondanks, met geweld zelfs, als het moet. Weersta mij niet,
Tripolitaan stond te trillen van woede.
n dit land, dat mijn vaderland is, te voltrekken.... Volg mij
toe, dat vlug van den divan opsprong en in alle
wijl een waas van verachtin
. O, gij kunt mij onmogelijk
sprak het jonge meisje vastbera
Sarcany, die zichzelven niet
erhaal het u tot walge
nogmaals. Dwing mij ni
r, geholpen door Namir, naar de skiffa te sleepen, waar
Sava verbijsterd uit
m hulp!" grinnik
!... Piet Bath
a wrong zic
arcany spottend uit. "Roe
e meisje in hare overspanning. "Hij is levend!...
n de verschijning van zijn slachtoffer zou hebben ku
had en wiens lijk hij naar het kerkhof te Ragusa had zien dragen!..
Sava onder den invloed der wa
g bleef staan en Sava Sando
Onze acrobaat hield zich dan ook gereed, om met zijn mes in de hand te voorschijn te treden, wanneer de ellendeling tot verdere gewelddadigheid zou willen overgaan. Niemand zal hem verdenk
ddank, niet komen. Uitk
ur met geweld toe en draaide den sleutel om, ten einde
apijt, toen hij de deur hoorde toesla
"Kom, nu mag er geen enke
d aan. "Zijn wij dan nie
endraaier van zijn zakmes los te maken. Dat was slechts kinderspel voor hem! Dat was volstrekt niet moeielijk en vero
en, sloot hij haar weer. Daarna schreed Pescadospunt vo
versieringen der skiffa. Pescadospunt vermeed dan ook zorgvuldig om die zaal voorbij te gaan, en richtte
s eenige weinige passen af te leggen, om de trap van het minarettorentje te bereiken, toen Pescadospunt plotseling bleef
em Sidi Hassan-want deze was een hunner,-gaf een bevel aan beide anderen. Deze verdwenen bijna onmidd
en, dat wanneer het jonge meisje en hij het terras zouden bereiken, dit niet verlaten, maar wel degelijk bewaakt zoude
es er aan wagen!" zei P
ordde Sava Sandorf, ni
meeste voorzichtigheid en zonder eenig gekraak te veroorzaken, bestegen. Toen Pescado
omen, zelfs niet de eentonige pas
gevolgd door Sava Sandorf, sloop hij lan
ende manschappen geslaakt werd. In hetzelfde oogenblik sprong de andere op Pescadospunt toe, terwijl Namir het terra
en vatten?... Zou zij weer in
y geraakte, dan was zij verloren!... Zij verkoos den
hebben, naar den borstweringsmuur en sprong, zonder een
tomp onder de korte ribben ter neder, daarop greep hij ijlings het touw, dat buiten het kanteel werk hing, en eene seconde later w
verde bij de vreeselijke ge
ij, terwijl hij zich woest
adelijk antwoord k
zou het arme meisje een
de hem eene bekende stem. "Schre
eg Pescadosp
fde nie
de bekende stem. "Neen, haar deert
ie
ar juist van pas, om... Ma
door een dof gerucht, brak de
ook den sprong gewaagd, maar had zich het hoofd op den grond verbrijzeld, zooals dat Sava Sandorf ook wedervar
loten. Deze vluchtten toen terstond naar den kant van het strand. Sava Sandorf woog, hoewel zij haar bewustzijn verlor
s aan boord, en na eenige weinige omwentelingen van de schroef, waren allen buiten het bereik hunner vijanden. Het vaar
lijk met veel aandoening, dat zij de dochter van graaf Mathias Sandorf was!... Zij bevond zich weldra in de armen en aan de borst van haren vader. W