TAMING HER HEART

Her mother taught her a lot of things about fairy tale. How does happy ending exists on the last chapter of the book, or how magical it can be when the prince and princess finally meet.

"Mommy? How come he is a frog? Frog ba yung Daddy niya? Or frog yung Mommy niya?" Verra's nose crinkled. She is so cute when she do that.

"Silly" her mother smiles at her, tapping the tip of Verra's nose with her forefinger. "He was cursed by a bad witch. He must gain love from someone, a genuine love"

Verra's eyes twinkled. "Like how Daddy loves you?"

Her mother shook her head as a yes. Verra chirped in joy. "So, he became a prince again after the princess confessed her love and the magic from the kiss"

"Kiss? Can I kiss my prince too, Mommy?"

The amazed look on her mother's face stays still after hearing that from Verra. "Oh, do you already found your prince, sweety?"

Verra nodded her head. "I found him! I saw it on our pond last sunday! Can I make kuya Bernard find it?"

Tuluyan na ngang natawa ang kaniyang ina dahil sa naturan niya. She hugged her tightly, still laughing from amusement because of her daughter's innocent mind. "No, sweety. That frog is not a cursed prince. We can find your real prince at your school, okay? Time to sleep now. You still have schools tomorrow"

"But Mommy" little Verra pouted her lips. "Boys from my class are not princes! They are just an ordinary boys. Can we go England so I can find my prince? Tita Annica told me about the royal families there"

Her mother sighed and crouched to her head to leave a kiss to her forehead. "We will find your prince once Daddy is free,okay? Sleep now, sweety, so you can find your prince sooner,okay? What Daddy always say? Princesses-"

"Always listen to their moms"

Her mother smiled. "I love you, sweety. Sleeptight"

And Verra got drifted to her magical dream again.

"Verra Quinn Perez" rinig niyang tawag sa kaniya ng kaniyang Daddy.

What now? Matataas naman ang grade niya, she even passed their recent exam. Hindi kaya... No, of course her dad wouldn't find out about her current relationship. Hindi siya pwedeng mabuking. Hindi hanggang ma-kagraduate siya.

Umupo siya ng maayos sa puting sofa na nasa gitna ng office nito sa loob mismo ng kanilang tahanan. Nasa kaniyang harapan ang kaniyang ama na seryoso lamang na nakatingin sa kaniya. Gusto pa naman niyang umalis kasama si Landon, her 2 years boyfriend, kasintahan na niya ito mula grade eighth hanggang sa naging grade ten na siya. Dalawang taon na silang hindi nabubuking. Don't tell her na ngayon pa malalaman ng kaniyang ama ang tungkol sa kanilang dalawa ni Landon?

"What is it,Dad?" Pinilit niyang tanungin ito pero isang buntong hininga lang ang isinagot ng kaniyang ama. "Dad?" Tawag niya ulit dito, nagbabakasaling sasagutin na siya. Why did he call her here then? Wala sila sa isang TV show at maghuhulaan ng sagot para sa isa't isa.

Gosh, hindi siya isang manghuhula para hulaan kung bakit siya pinatawag ng kaniyang ama, kung para saan man ang bagay na gusto nito. Sa totoo lang, kanina pa kating-kati ang mga paa niya na umalis doon. Her Dad is really ridiculous, kailangan bang magtagal pa siya sa harapan nito o binabasa lang nito ang mga kilos niya. Then it couldn't be, she should act like her normal self.

Sa sobrang kaba niya, hindi niya na napigilang pangunahan ito. "Look sorry, I'm not supposed to hide it from you but Daddy, knowing you and mom, you'll-"

"What are you talking about?" Kunot noong tanong nito sa kaniya. Napasapo nalang siya sa kaniyang noo. Seriously?

"N-nothing" medyo kinabahan pa siya dahil nga muntik na niyang maisiwalat ang tungkol sa kanila ni Landon.

"Okay" her dad smiled na siyang lalong ikinainis niya,"We're planning to migrate but-"

"What?!" Nakanganga siyang nakatingin sa kaniyang ama. "Dad naman! No way! I won't leave this town!" She groaned when she saw her father smiled more.

"Sabi na nga ba" iiling-iling na sabi nito. "Okay, I just asked you, ikaw parin naman ang masusunod,e"

Tumingin siya sa kaniyang ama na hindi makapaniwala. Seryoso ba 'to? Tinawag niya ito habang kausap niya pa si Landon sa telepono para lang sa 'alam naman nitong' magiging sagot niya? Gusto niyang magtantrums ngayon at maghagis ng bagay. Seryoso siya. But she would not hit his father, of course. Baka mawalan siya ng allowance pagnagkataon.

She rolled her eyes before leaving her father, nakangiti pa ito na parang tuwang-tuwa dahil nabwisit na naman siya nito.

Kinuha niya ang kaniyang wallet at cellphone sa kwarto bago umalis ng bahay. She badly wanted to see Landon and hug him tight. Ilang araw na nga ba silang hindi nagkikitang dalawa? Tatlong araw o pang-apat na ngayon? Oh, she has to see him to keep herself sane. Parang dr*ga na ito sa panlasa niya, it is not normal, right?

She tried to call him but he was not answering. Ilang beses niya itong tinawagan at nang sa ikasampung tawag niya ay sumagot naman ito.

"Where are you?" Bungad niya agad sa kasintahan.

She heard him groaned in the other line. "Nasa bar ako, busy ako,Verraline, saka ka na tumawag" he was obviously irritated from his tone.

"But I want to-" the call ended and she just looked on her phone dumbfounded. Ni minsan ay hindi siya binabaan ng telepono ni Landon. Is he that busy kaya nagawa niya 'yon? Inintindi nalang niya ito. Maybe he was just tired due to his work.

Imbis na kulitin si Landon, nagpasya nalang siyang mamasyal ng mall. She texted her friend Lucy, her bff from Manila, kasabay niya itong lumaki kaya parehong-pareho sila ng taste ni Lucy.

Verra: Let's shop, my treat.

Agad naman itong nagreply. Just like she expected. Lucy is always available when it comes to pampering.

Lucy: Hindi ako tumatanggi sa grasya, Okay! Let's meet in Starbucks,bilhan mo ako ng makakain. Nagugutom ako.

She even inserted a sad emoji on the last of her message.

Natawa tuloy siya sa text nito. Pagdating talaga sa pagkain unang-una si Lucy. Lucy loves food just like how she loves Prada and Channel.

Nakarating siya sa mall sakay ang puting BMW niya, na kabibili lang ng kaniyang ama. Regalo ito sa kaniya ng kaniyang Daddy dahil nakakuha siya ng posisyon sa school council nila, ganoon siya kaaktibo sa eskwelahan nila. But she wanted to enjoy her life, take it smoothly.

Nang makapasok siya sa naturang coffee shop, agad na lumipat ang tingin ng mangilan-ngilang costumers doon. Halos estudyante kasi ng paaralan nila ang mga naroon. Well, the mall is near to their school. Plus, she's a regular customer afterall.

"Can I take your order,Ma'am?" Bungad sa kaniya ng isang lalaki sa kabila ng counter, upang kuhanin nga ang kaniyang order.

She was not fond of coffee before, but her bestfriend is. Kaya naman na-engganyo siya nito sa lasa ng kape. Mula noon ay naging siya na madalas ang mag-aya dito para lang pumunta sa iba't-ibang cafe na malapit lang sa kanila.

"I will get two iced caffē Americano. Tall cup, vanilla syrup and dark caramel sauce. With extra whipped cream for toppings and honey blend" the barista started to move. "Spinach, Feta and Egg white wrap. Also, Tomato and Mozzarella on Focaccia. Thank you"

She checked her phone if Lucy texted her but to her dismay, Lucy was unattended. Well, she always does that so it is natural for her to just wait for Lucy until she arrives.

Siya na rin ang um-order para dito. Alam naman kasi niyang pareho sila ng gusto ng kaibigan. For drinks only because when it comes to food, iba ang panlasa nilang dalawa kaya naman in-order na niya ang madalas na orderin nito.

Hindi rin naman nagtagal ay dumating na si Lucy kasama si Mylene, her second bestfriend, nakilala niya naman si Mylene sa isang high end club na madalas nilang pinupuntahan sa tuwing may night out silang magkakaibigan o magpipinsan. Kilala rin ito ng pinsan niyang si Kyro, isa sa mga close niyang pinsan.

"Hey Pats!" Bati sa kan'ya ni Lucy, nakipagbeso muna ito sa kaniya bago tuluyang umupo sa tabing upuan niya.

Pats ang tawag nito sa kaniya, habang si Lucy naman ay tinatawag niyang babs. It was a cute endearment just like what Mylene said before. She and Lucy were more closer than Mylene. Matagal na kasi niyang kilala si Lucy samantalang ang huli naman ay hindi pa ganoon katagal.

"Hello,Verra" ngiti sa kaniya ni Mylene bago s'ya nito halikan sa pisngi.

"So, how are you,guys?" Tanong niya sa mga ito.

Ilang araw din kasi niyang hindi nakikita ang mga ito lalo na si Mylene, naging busy silang tatlo lalo na at summer vacation nila. But they still communicated through Messenger and Instagram. Madalas din kasi ang Skype sa kaniya ni Lucy, ito kasi ang mas clingy sa kanilang dalawa.

Mylene was the one who answered her first. "Busy sa Restaubar ni Mommy. Kailangan kong tumulong kaya hindi ako makasama sa mga ibang outings niyo, buti na nga lang at nakasama ako ngayon"

Tumango-tango naman silang dalawa ni Lucy.

Lucy sighed, "Ako naman sa bahay lang, kung hindi ako tatawagin ni Tita para magbantay sa mga pinsan ko, wala na akong alam gawin"

Ngumuso naman siya. "Buti pa nga kayo may ginagawa. Ako nga, kung hindi ko kasama si Landon which is busy nanaman ngayon ay wala na akong gagawin" naalala niya nanaman tuloy si Landon, busy ito sa bar at tumutulong kahit na panggabi naman nagbubukas ang bar nito, doon siya naiinis but she has to understand him. Mahal niya,e.

Muli pang umorder si Lucy ng pagkain dahil nga hindi pa raw ito nagbe-breakfast. They talked about their busy schedules and other school stuffs when Mylene decided to call the day. May kailangan pa raw kasi itong ayusin at isiningit lang talaga sa oras ang pakikipagkita nga sa kanila ngayong araw.

She was left with Lucy na siya namang gusto talaga niya. They can have their bestie time again, with just the two of them. They just picked everything they want after they entered the F21 store.

Pasado alas dos na nang matapos silang mamili saka naman naisipan ni Verra na i-check ang cellphone niya. Halos mapamura siya ng makita ang messages galing kay Landon.

Binasa niya ang mga 'yon at halos masabunutan niya si Lucy na tahimik lang sa tabi niya habang inaayos nito ang mga pinamili nila. Paper bags were even hanging on her neck that made her laughed even on that kind of situation.

Oo nga pala, si Landon.

Landon: I will pick you up at 12, we'll have a date.

Landon: Hey, where are you? Bakit wala ka sa condo mo?

Landon: Where the hell are you?! Pinaghintay mo ako sa wala. Bahala ka nga sa buhay mo!

She immediately typed a reply,

Verra: I'm sorry, nasa mall parin kami when you texted, I forgot to check my phone.

Ilang minuto na pero hindi parin ito nagtetext. Hindi na siya nakatiis, tinawagan na niya ito. Ilang rings lang ay sumagot na ito pero laking ikinagulat niya ang ibinungad nito sa kaniya.

"Let's break up"

Halos nagpanting ang tainga niya sa narinig. She stiffened. Hindi siya nakabawi agad.

"W-what?" Tila isa lamang 'yong bulong dahil maging ang dila niya ay tila naumid.

Rinig niya ang kakaibang paghinga nito. Tila pagod, tila kakagaling lang sa malayong pagtakbo. Is he serious? Seryoso ba talaga si Landon o isa lang ito sa mga surpresa nito. No, alam niyang hindi mahilig sa surprises ang kasintahan kaya paanong magsosurpresa ito?

She heard Landon sighed. "Let's end this, I'm tired..."he paused. "Of you...pagod na ako sa'yo."

She sniffed and tears scaped her eyes. She started to cry. Parang ang tagal mag-sink in sa kaniya ang gusto nitong mangyari. "Wait, No way! You are being irrational! This is ridiculous,Landon!No! Give me a reason why we should break up" puno ng pagmamakaawa ang boses niya. "Let us meet, let us talk about this in person. No,baby, hindi pwede. Hindi mo pwedeng iwan ako dahil lang hindi ko nasagot ang mga calls mo at napaghintay kita. No,Landon. You love me,right? I love you too. Please baby, don't do this"

Wala na siyang pakialam kahit na pinagtitinginan na siya. Maging si Lucy ay hindi na niya napansin na kanina pa alalang-alala sa kaniya. All of her attentions were on Landon. He can not do this. Hindi siya papayag.

Mahal niya si Landon. Halos sa binata na umikot ang mundo niya. Mula grade 8 na naging kasintahan niya ito ay halos ito na ang sinamba niya. She loves him so much kahit pa papiliin siya kung sa sarili niya o si Landon, si Landon ang pipiliin niya. Ganoon siya katanga. She will not let go of her fairy-tale-like story with Landon. Kung kailan mas napaniwala na siya nito na may totoong fantasy pagdating sa love?

Landon is a nice person, just like princes. He was so sweet when he asked her to a movie. He was so gentleman when he picked her up at school. Kung anong sabihin niya, ginagawa nito. Pinahahalagahan nito lahat ng opinyon niya at hindi malilimutan yung magical night na 'yon, kasama ang makikinang na Christmas lights nang halikan siya nito sa pisngi.

Patuloy siya sa pag-iyak. Hawak niya ng mahigpit ang cellphone niya. "Landon, please, take it back!"

"No, I'm serious,Verra" ang boses nito ngayon ay puno na ng iritasyon.

Nakiusap parin siya. "You love me, baka galit ka lang. Paupahin muna natin ang galit mo,Landon. Let's meet...yeah ,let's meet..ahhm" nanginig ang labi niya habang pinipilit niyang bumuo ng salita. "Sa Haven nalang, doon tayo-"

"I fell out of love"

Tuluyang bumagsak ang lahat sa kaniya. His words sent daggers to her heart as it became shattered. Maging ang kaniyang tuhod ay bumigay, tuluyan siyang napaluhod sa malamig na sahig ng mall na 'yon. She just kneeled there, unable to move because of that sudden heartbreak.

Did she do something wrong? May pagkakamali ba siya bukod sa hindi niya pagsagot sa mga texts nito at sa pagpapahintay nito sa kaniya? Ito pa nga ang laging may kasalanan sa kaniya. Ni hindi niya ito macontact simula kahapon. He didn't even show up on her birthday last month!Inintindi niya 'yon, because she loves him. Ang madalas na hindi pagsagot nito sa mga tawag niya, inintindi niya rin 'yon, because he loves him. Ngayon,hindi ba nito kayang siya naman ang intindihin? Ganoon agad ito susuko? Oo nga pala,He fell out of love. Ganoon na ba ang magmahal? Magiging tanga ka tapos ikaw lang din ang masasaktan?

But maybe there is a big reason behind his sudden decision, right? Na may mas malaki pa itong rason sa pakikipaghiwalay sa kaniya.

Alam niyang seryoso ito nang sabihin nitong gusto na nitong makipaghiwalay sa kaniya.

But he should let her explain, or he should let them talk about it in person. Yung magkaharap silang dalawa.

Oh d*mn! Why does she have to fall inlove with such a person! Wala ngang pinipili ang pag-ibig, tama nga ang iba. Kapag nagmahal ka wala ka ng magagawa.

How come she ended up like this? Naniwala lang naman siyang si Landon ang para sa kaniya hanggang sa huli. She even wants him to meet her father amidst his expectedly disapproval.

"Hey,pats. What is happening?" Lucy was so worried about her. Verra could see it on her friend's face.

Umiyak nanaman siya ng maalala ang nangyari. "We broke up" she said, informing Lucy.

Kumunot muna ang noo nito bago ito nagtanong. "Nino?" Parang tangang tanong nito.

Gusto niyang sabunutan ito. "Natural! Si Landon!" She cried again. Wala na yatang iuubos ang mga luha niya.

Shocked was written on Lucy's soft face,but when Lucy realize it natawa nalang ang kaibigan niya. "'Ku! Okay lang yan. Buti nga wala na kayo ng damuhong 'yon,e"

"Seriously? Kaibigan ba talaga kita?" Umiiyak na tanong niya rito bago siya tumayo at umupo sa malapit na bench.

Sumeryoso bigla ang kaibigan bago siya nito niyakap. "It's okay. Some people were meant to fell in love with each other,but not really meant to be in love with each other forever" hinaplos nito ang likod niya. "Hush, tahan na. You need to accept the truth,pats. Gag* ang isang 'yon dahil pinakawalan ka niya. He didn't cherish a gem, instead, he cherish a trash" may kung ano sa boses nito.

"What do you mean?" Humiwalay siya sa yakap nito at tumingala para makita niya ang mukha ni Lucy.

Her eyes look so serious, na madalang lang niyang nakikita sa kaibigan. "Tanga siya,'yon na 'yon!"

Umiyak nanaman siya. Mali ang kaniyang kaibigan, dahil hindi si Landon ang tanga kundi siya. She was the one who believes in true love. But who doesn't?