oses at ang walang tigil na sigaw ng hangin. Nakahiga ako sa isang mababaw na hukay sa niyebe. Naka

matinis na nakakairita sa aking mga tainga. "Pinunit niya ang saril

hawak niya sa aking mga balikat. "Alix! Alix,

aking mga baga ay parang nasusunog sa bawat mababaw at hirap na paghinga. Ang lamig ay isang mananakop na ngayon

ama naming umaakyat, kaibigan ni Brian, ang sumilip sa hukay ko. "Na

-aalala, kundi nang may sukdulang paghamak. "Sabi ko na nga ba. S

elsey, may bahid na ng tunay na takot sa

im ng aking mga braso at kinaladkad ako papasok sa hukay, ang aking mga bota ay walang silbing kumakaskas sa

ebe sa kanyang mamahaling guwan

mga daliri ay kumapit sa tela ng kanyang snow pant

kamay ko, ang kanyang ekspresyon

boses ni Kelsey. "Huwag mo siyang masyadong pahirapan, Br

kanyang boses ay parang isang pisikal na suntok. "Tara na.

k ay unti-unting nawa

akong m

ara mamatay ng lalaking pi

ang aking katawan, isang nakakatakot na senyales. Alam ko kung ano ang ibig sabihin nito. Kritikal na ang

g haba, na naglalantad sa mga panloob na layer sa masamang panahon. Ang hangin ay direktang pumapasok sa butas, isang patuloy at brutal n

Wala na ang aking satellite phone. Ngunit mayroon pang isang huling pa

o para kumonekta sa Therma-Blanket. At nakatago sa loob ng pulso ng kaliwang manggas, na tinahi sa mismong tupi, ay isang

n kong m

umuko patungo sa aking mukha, ngunit halos hindi ito kumilos. Ang kanang braso ko ay medyo mas tumutugon. Sa napakabaga

. Ang aking mga daliri, manhid at

na magtatapos ang lahat. Pinagtaksilan, inabandona, at

sa akin ng huling lakas. Hindi ako mamamatay

ing mga ngipin ay kumagat sa makapal na materyal, hindi pinapansin ang sakit sa aking p

at halos hindi naki

ay. Minsan. Dalawang beses. Wala. Nagyelo ang pressure s

hangin, ihinampas ko ang akin

nsing pulang ilaw ang kumislap nan

ibo

na halos masakit. Sinundan ito agad ng isang napakalakin

pakabigat. Ang mundo ay nagiging isang mapayapa at nakakamanhid

nin ng kadiliman, isang anin

, ang asul na ilaw ng aking kumot ay nagbibigay liwanag sa kanyang mukha.

marinig ang kanyang boses laban sa hangi

Akala niya talaga nagtatantrums ka lang. Sinabi niya sa akin na matagal ka na niyang kinaiinisan. Ayaw niyang mabuhay sa anino

yelo, tumutusok sa huling m

g niya, lumapad ang kanyang ngiti. "Tu

, isang huling mapanuyang kilos. "Huwag kang m

ing kawalan, iniwan ako sa kakila-kilabot at nag

-