erwin

niet bekend dat de reiziger, dien zij op de Alaskische grens hadden willen overvallen, een staatkundige veroordeelde was die uit de vesting Jakoutsk ontvlucht was; dat hij graaf Narkine heette en nu, onder den schijn van deel uit te maken van eenen kermistroep, naar Rusland poogde terug te keeren. Hadden zij dit geweten, dan zouden zij zeker geen oogenblik geaarzeld hebben om het geheim te verklappen; zij zoud

zij vast besloten waren, indien de gelegenheid zich voordeed, te zamen met

ermometer daalde somtijds beneden de veertig graden onder het nulpunt der honderddeelige schaal. Ook al kwam er geen wind bij, dan nog was het niet mogelijk in zulk eene koude te vertoeven. Cornelia en Napoleona durfden niet m

ld, zag men ze hare gewone werkzaamheden verrichten. Zij droegen een japon van gevoerd rendiervel, waren bovendien in eenen pelsmantel gewikkeld, hadden bonten kousen en moca

chou-Tchouk. Zij wikkelden zich daartoe in hunne pelzen evenals de twee russische matrozen, die hetzelfde bezoek mo

baksbeenderen, ribben en baarden van walvisschen, en voorzien van glijstukken, die vóór dat de tocht aanvangt met water begoten worden, dat terstond bevriest en den onderkant zoo glad als ijs maakt. De sleden worde

md, waarmede zij in korten tijd groote afstanden afleggen langs de zeearmen, die zich tusschen de eilanden in vele

g. Hun vischtuig bestaat uit harpoenen waarmede zij de walvisschen achtervolgen, en uit netten die zij laten zakken tot op het diepe of grond-ijs, grundi genaamd, waar de robben zich veeltijds late

den is, zoeken de uitgehongerde beren dikwijls hunne prooi in de nabijheid der dorpen op de eilanden. Bij zulke ontmoetingen toonen de inboorlingen hunne da

en kwamen veelal terecht op de tafel, of om juister te spreken, in den eetbak van Tchou-Tchouk, en zijne gedwee? onderdanen kregen alleen de brokken, die hij voor hen geliefde over te laten. Dit belette echter niet, dat er een feestmaal van gehouden werd, dat gewoonlijk eindigde met eene algemeene dronkemanspartij. De sterke drank der

vaarlijk werk blijft, valt er op geen berenvleesch te rekenen en is het rendierenvleesch de hoofdschotel der inlandsc

de inboorlingen hunne onvers

nvoedsel weten te vinden, dat zij voor hun onderhoud noodig hebben. Er worden bovendien, vóór dat de vorst invalt, ontzaglijke voorraden voeder ingezameld

peinsde over de middelen om weg te komen, en met een twi

n stellen. De monsters, die zij met eigen hand vervaardigen, vereeren zij vurig en de bevelen, die naar het heet van de afgodsbeelden uitgaan, worden blindeling

outen, met vele kleuren beschilderde palen, die als afgodsbeelden dienst deden, en de geloovigen kwamen geregeld daar hunne knie?n voor buigen. Onverdraagzaam waren zij daarbij niet; zij hadden er niets tegen

al onder het prevelen van lange gebeden, en ofschoon de godheid natuurlijk nooit antwoordde, verbeeldden zij zich toch wel degelijk haren wil te vernemen, die trouwens in den regel overeenstemde met hetgeen de vrager zich te voren daarvan voorgesteld had. Als Tc

hielen, naar de Vorspük. En niemand raadt waar de mannen en vrouwen zich mede opschikten sedert de Schoone Zwerfster in hun midden was. Met alles wat zij uit den wagen gestolen hadden, met de kermispakken van Cascabel en de jongens en met de rokken van Cornelia, die zij over hunne kleederen heen droegen! Een had den

adem door tegen het dievengespuis, dat zijne kleederen droeg en

hij, en zelfs Sergius zag geen

van iedereen voorbij, want tot het maken van kunsten bestond geen gelegenheid en Cascabel was niet weinig bevreesd, dat als zij ooit nog op de kermis te Perm aankwamen, hunne ledematen en gewrichten heelemaal vastgeroest zouden zijn. He

van zelfzucht, wanneer wij er bijvoegen dat zij zich het best van allen in den toestand schikten, dewijl beider gemoed geheel werd ingenomen door een gevoel, dat machtiger is dan alle andere aandoeningen. Niet zonder deelneming sloeg Sergius de wassende vertrouwelijkheid tusschen zijne aangenomen dochter en Jan gade. Kayette was vlug van begrip en Jan voelde zich zichtbaar gelukkig als hij haar, van hetgeen hij geleerd had, iets mee kon deelen. Hoe jammer zou het

j de gevangenen hunne vrijheid niet te schenken, en van elders scheen er voor hen geen kans op redding te bestaan.

ar hij het verborgen hield. Dan wreef en poetste hij het zoo lang tot het blonk. Geen oogenblik zou hij geaarzeld hebben om het af te geven indien Tchou-Tchouk zich daarmede tevreden had willen stellen. Maar de "sjoe-sjoe", zooals Cascabel hem bleef noemen, zou zeker het brok goud, dat er uitzag alsof het maar e

zij ooit daartoe zouden komen, werd iederen dag meer twijfelachtig. De twee russische booswi

ezit van zijn kostbaren kl

met Cascabel, Sergius en Jan te praten over hunne kansen om weg te komen, maar inderdaad om te weten te komen wa

n met de

en winter in Siberi? doortebrengen toen

ne of andere bewoonde plaats op te zoeken en daar het

n blijft, in geval die verwenschte kerel

loos langer maken. Het komt mij voor dat het nu beter zou zijn op de russische gre

jke gedeelte van

tste weg dien wij door de

swagen hier laten, mijnheer

blijkbaar verstaan, wan

geen geval als ik maar een span rendieren machtig

middel om weg te k

at ik er een vinden zal en Cornelia heeft zich nog nooit vergist. Dat is ee

en. Dat vier franschen en drie russen met hun allen niet in staat zou

t hoe Cascabel over het achterlat

matroos, die hier bijzonder veel aan scheen t

etwi

chou-Tchouk u da

abel een middel zal vinden

het ijsveld heen de reis naar

uurl

rgius, dat gij opbreekt vóór dat het begi

n niet

zult nie

orlingen vóór dien tijd o

jk, mijnheer Sergius, want het

oord van Ortik doen vertol

chte kerels toch wel genoodza

t? Door wie

mstandi

standighe

ordde Cascabel. Een samenloop

ij er een plan uit wilde trekken,

derstellen dat de inboorlingen ons niet verkiezen los te laten. Ku

ar in dat geval zullen wij zeker de

bel. Daar valt niet aan te denke

niets aan te

Onder haar dak hadt gij geboren kunnen worden, Jan. Wij laten haar niet in h

lsof hij er een plan uit wi

oorlingen tot ons vertrek te krijgen, maar er zijn tien kansen tegen een dat dit niet gelukken zal en in dat geval moeten

met eene verbittering welke raden liet hoeveel

ch nog iets anders te bedenken zijn

ou dat

ereiken en de russische politie kennis te geven van den toestand waa

ntwoordde Cas

rtik even beslist, nadat Sergius

vaar dat graaf Narkine loopen kon wanneer hij in aanraking kwam met de russische politie

denkbeeld van Jan bezwaa

en in den winter dien tocht over het ijsveld te ondernemen en de honderd mijlen afstands tusschen het eiland Kotelnyi en den vasten wal te willen afleggen. Gij zou

Cascabel, en ik sta er op dat Jan mij beloof

u mijn woo

tegen Ortik, dan bedoel ik daarmede dat gij en Kirschef ook m

reis door Siberi? misschien ook van dienst kunnen zijn. Op dit oogenblik valt er niets te beginnen, maar

te hebben, nam

us, wij zullen ons g

e Cascabel, maar hoe komen wij weg? De

handen zouden geraken. De waakzaamheid der inlanders te verschalken, scheen uiterst moeilijk. Tchou-Tchouk tot andere gedachten te brengen, daarop

erde" zoodat zijne hersens er van zweetten, zeide hij, de heele