van Corr

Oban aangekomen zijn. Miss Campbell kon dus hoop koesteren, dat haar wenschen ten opzichte van den Groenen Straal denzelfden avond vervuld zouden worden. Want waarachtig, het uitspansel vertoonde zich zonder wolken of nevel

val zou den gang van de stoombo

e woelig de zee tusschen de punt van het eiland Jura en het eilandje Scarba was. Terzelfder tijd bereikte een ver verwijderd geluid, als van golven die tegen elkaar in klotsten, ha

eid en dat gedruisch?" vroeg

t zij zelf begrepen evenmin als zij, wat daar op drie

blik op de loopbrug op en neer wandelde, en vroeg hem naar de oor

orzaakt," antwoordde de kapitein. ?Dat geluid, wat

erkte miss Campbell op, ?en de bri

it den Jura-Sond geen anderen doortocht vindt dan tusschen de beide eilanden Jura en Scarba. In dien doortocht stort de vloed zi

passés op de kust van Bretagne of met de kolk Blanchart, die door de wateren der Hoofden gevormd wordt, welke zich tusschen het eiland Aurigny en den vasten wal van Cherbourg storten. De legende verzekert, dat zij haar naam verschuldigd is aan een Scandinavischen prins, wier sch

s haar aandacht meer in het bijzonder geboeid werd door een punt in die zee?ngte. Eerst meende zij dat daar

het jonge meisje, ?indien dat

iet. Het kan niet anders dan een stuk wrakhout zijn, d

kijker g

ep!" rie

" kreet mis

op de wateren van de Corryvrekan-kolk!...

e kolk. Er was geen twijfel meer mogelijk! Het vaartuig was ongetwijfeld door den stroom in de zee?ngte meegesleurd. Dat was zeer zeker door

e kolk gevestigd, hetwelk op vier of

, die losgeraakt en afgedreven is," w

want ik zie er een man i

Partridge, die in de nabijheid v

bries, dat van de landzijde woei, was onmachtig om hun zeil te vullen en hen buiten de omstroomingen te v

oogen laten omkomen.... Zij zijn verloren, wanneer men hen aan hun lot overlaat!..

achten, die het edele meisje uitte. Het antwoord v

ryvrekan-kolk wagen. Maar wij zullen zoo veel als mogelijk is

rende, scheen hij een teeken

bell ging

ar. ?Mijn reisgenooten zijn van dezelfde meening!.... Het geldt twee mens

sagiers, opgewekt en bewogen door de wa

e richting van de stroomingen in de zee?ngte waar; toen zich tot de

n!" zei hij. ?Het roer

kreeg bevel om zijn stoomkleppen te bezwaren en alle kracht aan te wenden. Weldr

n angstvallig op dat vaartuigje gevestigd

den mast had neergelaten om den terugstoot te vermij

ijne dankbaarheid voldoende

tgestrekt; de andere roeide met alle inspanning van krachten, en trachtte buiten den

der golven sterk te stampen, maar niemand aan boord toonde zich ontevreden; hoewel de snelheid d

dichtgereefd marszeilskoeltje woei. Men zag slechts een uitgestrekte oppervlakte van schuim, di

eraken. Hij begreep, dat de Glengarry hem te hulp kwam, maar hij besefte ook dat de stoomboot niet veel verder kon komen, en dat het dus van zijn krachten a

f van dat vaartuig welks nood zij het eerste aangeduid had op de golven va

laan, ten einde belangrijke averij te voorkomen en toch dreigden reeds de zee?n, die over den boeg sloegen, de stookplaats der machine te bereiken, en dede

akte er voor, dat zijn schip niet buiten het vaarwater kwam, en

d zij door de ronddraaiende stroomingen van de kolk, die evenredig in kracht toenamen, meegesleurd en stevende in een kring rond met de snelheid van een

ss Campbell, die haar gemoedsaa

enige vrouwelijke passagiers angstkreten hooren. De kapitein, de verantwoordelijkheid begrij

slechts een halve kabellengte of ongeveer drie honderd voet; men kon dan ook van boord gemakke

g in het achterste gedeelte van het vaartuig uitgestre

enblik tegen de wanden van de Glengarry

oest zoo manoeuvreeren, dat hij met den kop in den stroom bleef, hetgeen

op de kruin van een hooge golf verschenen

aan boord. Een kreet

heen het weer op den rug van een andere golf en een nieuwe in

epen de zeelieden, die op de vo

bespiedden het gunstige oogenbl

spoedig toe en het schip stevende koen tusschen de beide eilanden in, terwijl de sloep van haren kant ook eenigermate naderde. Toen werden de touwen voortgeslingerd, door den roeier gegrepen

boord geheschen. Terwijl de sloep naar de Corryvrekan-kolk voortgesleurd werd, had een groote golf haar een hevigen slag toegebracht, die haar b

woordigheid van geest verloren, zijn gelaat ademde rustige kalmte en zijn geheele houding

jk te doen verzorgen. Dat was de eigenaar van de sloep. Een

Olivier!

de jongeling. ?En die klap van di

wat anders beleefd! Ik vo

d om steeds vooruit te stevenen, zou ons duur te s

lp, mijnhee

. met Go

, poogde niet zijn aandoeningen te bedwingen, maar uitte

engarry wendende, die in dat oogenbli

n dankbaarheid voor den dienst, dien gij on

agvoerder, ?en om de waarheid te huldigen, moet ik verklaren, da

and; toen zijn hoed afnemende, groette hij al

n de Glengarry, zijn makker en hij, voortgesleurd tot in het mid

het deel, hetwelk zij aan de ontknooping van die dramatische redding gehad had, ter sprake kwam. Daarom vertoefde zij vóór op de loopbrug,

ok een badplaa

e Straal?...

eer!" zei b

raal!" zei

ad haren Groenen Straal, onopgemerkt door iedereen, in het luchtruim laten schitteren. Maar in dat oogenblik dwaalden de gedachten v

s, zonder eenige spijt evenwel bij de her

hernam haren noordwaartschen koers. Toen wisselde de oude zeeman een hartelijken maar laatsten

en reisvalies, aan 't dek gebracht was, hij was een toerist t

aten liggen, stevende langs het eiland Seil, hetwelk dat gedeelte van de Schotsche kust dekt. Daarna stoomde het vaartuig de Firth van Lorne binnen, voer tus