oquet-
behoefte aan eenzaamheid, die haar overviel, de weinige voorkomendheid, die zij den geleerden Beerenkooi betoonde, wat deze zich minder aantrok, dan zij zelven deden, dat alles was niet geschikt om hun verblijf te Oban te veraangenamen. Zij wisten ni
eer afgetrokken dan gewoonlijk-de twee oudjes hunnen morgenkus te geven,
e voorspellen. Met hoeveel zorgen zij ook wel tienmaal per dag met een kleinen, korten slag op het werktuig tikten,
een partij croquet aan miss Campbell voor te stellen, ten einde haar, zoo mogelijk, eenige verstrooiing te bezorgen. Helena weigerde niet,
eerste spelers gerekend te worden in dit spel, hetwelk in het Vereenigd Koninkrijk zoo zeer geliefkoosd is. Dat s
l van sproeipompen bevochtigd en iederen morgen met een bijzonder werktuig gewalsd werden, zoodat zij er zacht en glad uitzagen als zijden stof, die gemangeld was. Kleine steenen teerlings, die met de oppervlakte van den grond gelijk kwamen, waren bestemd om er èn de paaltjes èn de ringen in te planten. Een grachtje, eenige duimen diep gegraven, begrensde daarenboven iedere baan, die haar twaalf honderd vierkante meters besloeg, een uitgestrektheid, die voor de ontwikkeling van het sp
chtigen weg naar Glach
in het strijdperk. Hij had de verwaandheid te meenen, dat hij theoretisch zoowel als praktisch sterk in het croquet-spel was, dat
j haar beide ooms het verdriet aandoen, om hen in den strijd te scheiden, om hen den een' tegenover den anderen te plaatsen, zij die steeds zo
, ?uw meespeler te zijn, en wanneer gij mij toestaat, dan zal ik
, terwijl zij hem een oogenblik terzijde
nen?
nder zulks te
iss Camp
ngelukkig gevoelen, w
etkundig bekend, daarop kan ik mij verhoovaardigen! Ik heb het verband der rechte lijnen, e
Zij zijn daarenboven zeer sterk in het croquet-spel, zijt dus gewaarschuwd; want ik
verweging, welke ook, kon overhalen, zich vrijwillig te laten overw
de ringen, de ballen en de houten hamers besloten waren,
e kleine teerlingsteenen geplaatst, en de beide pikette
j trekken," z
n hoed gedaan en ieder
en bal en hamer aan broeder Sam, een rooden bal en hamer aan Beerenkooi, een gelen
e kleur voor mij verschijne," lachte zij
etgeen hij deed, na eerst een duchtig snu
e handen, de een naast de andere op den steel van den hamer, de linker onder, de rechter boven, de beenen tegen elkander gesloten, de knie?n lichtelijk doorgebogen, om veerkra
zijn bal, die juist op achttien duim van den ?fock" of eersten piketpaal geplaatst was, een slag, en had
r den tweeden ring door, een andere slag bracht den bal onder door den derden ring en het
el liet zich dan ook onder de toeschouwers hooren, die bui
g af. Gebrek aan behendigheid of ongeluk, hoe het ook zij, hij moest driemaal overdoen
aan miss Campbell uit. In dat geval doet het zwaartepunt, dat b
miss Campbell, zonder naar die wete
en derden ring te komen, waarna hij den bal van den jongen geleerde andermaal roqueerde. Deze laatste vertoonde een uitdrukking op het gelaat, alsof hij zeggen wilde: ?dat zullen we straks beter doen". Eindelijk lei broeder Sib de beide ballen
et deftigheid, als een bezonnen mensch, en wachtte daarna in de hou
t haar groenen bal en deed hem behe
tegenpartij te roqueeren en te croqueeren. Welk een moord! Zij gaven elkaar kleine teekens, zij verstonden elkander op een blik, zonder noodig te
zij genoegzaam ten achteren was; begon zij meer ernstig te spelen en ontwikkelde meer behend
jk aan den invallingshoek, en dat zal u de richting, die de ball
ntwoordde miss Campbell hem. ?Kijk mij
dat het hem gelukt was. Hij gaf toen de schuld aan dien ring; hij liet hem rechtbuigen en de opening wijzigen en beproefde toen andermaal zi
air door buitensporig
pel, dat zich uitmuntend leent, om de bevalligheden des lichaams te doen uitkomen. Haar rechter voet half opgeheven bij de punt, ten einde haren bal in het oogenblik van croqueeren in bedwang te houden; hare armen kittig afgerond, wanneer zij den hamer een halven boog lie
hadden thans een voorsprong, die bijna onmogelijk meer in te halen was. De afwisselingen van
e omstandigheden voortgezet, toen plo
mstanders te laten blijken, en wilde zich door een meesterstuk weer verheffen. Voornamelijk wilde hij zijn tegenpartij met gelijke munt betalen, en zijn bal buiten de grenzen van de baan zenden. Hij plaatste dus zijn bal tegen dien van broeder Sam, hij zorgde er voor, dat
t den bal, maar den enkel van den lomperd geraakt, die daar nu stond op éen been rond te hinken, te
n slag gebroken; de kneuzing had dan ook eigenlijk niet veel te beteekenen. Maar Ar
kon onderdrukken, ?heeft een concentrischen cirkel beschreven, ten opzichte van dien, welke den t
aar opgeven?" viel miss Campbe
ewonnen geven? Dat nooit! Wanneer men de kansformules van de
n doorspelen!" antw
eder Sam ?rover", dat wil zeggen, dat hij zijn bal door al de ringen gebracht had, en den ?besan" of het aankomstpaaltje geraak
elvill, maar met bescheidenheid, zoo als het grooten meesters betaamt. Wat den grooten Aristobulus Beerenkooi
n zij werkelijk gevoelde, en bracht zij haren bal een flinken slag met
zee, trof een strandkeisteen, sprong op en-zooals Aristobulus Beerenkooi zou zeggen,-onder den in
of hij al ze
van de reede van Oban begrensd werd. De bal vloog midden in het doek en besmeerde haar groen kleed met al de kleur
r keerde zich om
ent te beginnen, de menschen te waarschu
ngeluk had, nog vóór de bal zijn doel berei
den jeugdigen kunstenaar, ?wil
eisje, dat geheel beteuterd vóór hem stond
reukeling van de