gayahan na kahit kailan at sa buong buhay niya ay hindi niya naramdaman. Napaka
sa kaniya ay sumapuso nang tumap
ng anas niyang tanong habang pa
g mapuna ang isang bulto na
laki na papalapit ngayon sa kinatatayuan niya. At nang mula sa tila kulay
mabilis na pagsikdo ng hindi maip
ong nagpatingkad sa angkin nitong kagwapuhan na isa sa maramin
o iniabot pa ang isa
Iyon na siguro ang kapalit ng lahat ng naging paghihirap niya. Dahil sa wakas, makalipas ang napakatagal na panahon, magk
akbo patungo kay Daniel. Pagkatapos ay mahigpit
ang umiiyak niyang agad na sinab
ha ni Ara. "Hindi naman ako nawala sa puso mo hindi
t minsan hindi ka nawala sa puso ko at kahit sa isip ko Daniel, dahil nanatili akong nagmam
apos, sa ikalawang pagkakataon ay pinakawalan siya nito saka
yo," aniya habang patuloy sa p
some other time and in different ways, but it will only end up with one thing, I will still fall in l
kaniyang puso. Saka niya maalab na tinugon ang maiinit na halik ng natatanging
gutan ng hininga, walang kahit sinong lalaking ang makapagpapalimot ng isang katulad nito sa kaniya. Kahi
iyon. At sa paglipas ng mahabang panahon ay patuloy niya itong minahal. Nang walang kahit a
nginoon. At napatunayan niya iyon, ngayon mismo. Dahil narito na siya kasama, kaya
ang mga mata na tanong sa kaniya ni Daniel ma
ng binata na tuyuin ang kaniyang mga luha
a susunod na magkita tayo, it will be forever, it will be eternity. Ito na ang pangakong iyon, Ara. I'm so sorry kung kinailangan mong maghintay. Pero hindi ba alam m
ng narinig niya. "I love you, yo
pinisil ang kamay niyang nanatiling hawak nito. "Hali
g binata. "Always," sagot niya habang sa kaniyang puso ay naroon
*
b ng ICU kung saan pilit na ibinibalik ang he
tang umiling ang lalaki habang nakatingin ang mga ito sa
ay humahagulhol na ng iyak. Parang wala sa sarili siyang pumasok sa loob ng ICU na bukas ang pinto. Saktong narinig niya ang mga salitang
deklarasyon ng tuluyan na ngang pagli
*
arto ng kapatid niya si Ara. Bukas na ang libing ng kakambal niya na pumanaw sa sakit na De
a ang kaniyang paningin doon. Pagkatapos ay walang anumang
ati ng pagkatao niya ang
ama ni Ara na ngayon ay nakahimlay at
niyang bibig para pigilan ang
ay hinayaan nalang din niyang pakawalan ang lahat ng sama ng loob na ki
anatili si Bella
o lang niya nang mga sandaling iyon ay magawa niyang pagluwagin ang dibdib
ang kakaiba at malamig na pakira
a kung a
iya ku
as niyang lal
yakap siya ng
nasaan man ito ngayo