en de rechte achterzijde aan van het Theater. En om den dominus stond er zijn grex-zij waren door de deuren van het prosc?nium in de portiek gekomen-en de dominus, de

bedaren, angstig

Neapolis, waar we ook maar zijn geweest? Maar nooit, hooren jullie, noòit en nèrgens heb ik zoo een kunstverkrachting moeten slikken! Ik bereid alles met zorg voor: de Hymne en Attis' Dans.... was dat bijna niet zuiver Grieksc

ietmasker al voor, domi

. Met dat begeerige eène oog en die gulzig

mooi, wierp de dominus in het mi

e nu dicht

ch weêr gemonteerd en hoe hebben Thymele en Latinus het niet gedanst! Het was iets nieuws zoo als we het gaven: alleen die koffer zelve, was prachtig

e allen uit. Pappus en Maccus en

alles gemaakt wat er van zo

t den Laureolus in zoo mooi choragiu

niet gekòzen, die woeste landschappen zoo opgesteld, die schipbreuk m

ei Lentulus. Ik dacht waarachtig, dat ik mijn nek zo? breken.... En v

ersoonlijk, is het Theater het liefst als tooneel en niet als gymnazium. Maar een arena hoeft het nog niet te worden. En dàt is het geworden, v

n moordenaar is...

naar is, fluisterde Gy

rdenaar is van Nigr

oest af. Wat mij buiten mezelven maakt, is de

e beer! wees

gelde onverschillig den stortregen door, onbewust, dat hij de kunst had verkracht, aan het slot

ie de gladiatoren verlaten had, om zijn ez

tten mantel zijn natten ezel dr

n de andere gladiatoren, Murrh

s. Waar is Cecilianus?? Is er

icht stond droevig

ros gerust. Hij is flauw geval

flauw ge

ij den

erslinden, legden

ij! kluchtig

en ze! ze

Hij toefde, heel langzaam, nog

innen ga, zal ik morgen den Numidischen Leeuw overwinnen. Als hij zij

ls een kind, wiens blonde hoofd lag op het breede, harde kussen van zijn Herk

chtte op, ope

de Jager hartstochtelijk en hij drukte

as, kwam tusschen de

e Reizigster, dominus! jui

de Jager zette op den grond. Cecilius wikkelde hem

jullie, bulderde de

Dominu

Dominu

ch op: de ve

rgen nièt de Ba

Hè, do

epen de tweelingen

-maar de Bacchides weêr geven op die zelfde planken, waar

n misdadiger wàs....

betuigde de dominus. Ik

g Martialis, die was aangekom

chelen, schree

, in de Men?chmi? vroe

mopperde

minus, zei Cecilianus. En Clarus de ma

ium spelen! wedijverde Cecilius in beminn

een matrona-jongen.... Net een oud w

t Erotium, besl

ijzen maar hebben jullie geen honger? Ik heb van morgen

atta, Prisca en Flacca, Taurus' meiden, die m

klaar staan, hèt gerecht voor

an gaan we allen met je m

epen zijn in het leven matig

morgen de

domin

je, se

op die bloedgedrenkte planken worden ontwijd...

terwijl allen lachten om den senex

domin

fer moeten laten geeselen,

ei de ?paraziet"; en dan lat

, waar de heilige ?Bacchides" z

adt ma

...!! vielen Cecili

ge rol in di

eilige ?B

ominus; ik zal je n

nus, zei de

n voor

domin

ed als je kunt je rol

f het je,

gen? vroege

s weêr, zeid

on gewasschen door de Men

! riep Nilus. Gaat ied

allen; Lentulus, Latinus

roemde, van den Vicus Tuscus.... Hij ging avondmalen met Tryfo

en? noodde Nilus. Kom, wie

a!! riepen de me

us' moeder. Ik

mele; het lieve vent

. Het was alleen maar éven om dien beer. Ik

ecilius na komen. Ga

raag na gedanst te hebben: dàt ho

m; als Alexa niet op den ezel wil

ikker, zei

den Murrhinus en Triumf

riep Car

der af. Ik ben immers ve

dat dan alles zoo is.... dan

de regen op houdt....

leen nog maar wa

and buiten de portiek; het

rde Nilus aan. Gym

n ezel! klonk he

geheschen, poogde zich op den

r af!! rie

dan! rieden d

iet! riep

rechts grepen zij een been van Gymnazi

Is dat trekken en pakken en ruw z

e! nood

Vooruit! r

et regende na

Cecilianus, die geluk hem zo? aanbrengen, morgen,

wel

liever op m

uders! Paardje rijden

ders? vroeg Coloss

ecilianus op zijn schouders zit, w

ruit

de meiden. Volgde de geheele grex, met Latinus, Thymele, Lentulus, de ?beroemde" gasten, joviaal met zelfs de minsten van den troep. Hosten ter zij van d

cht van de Megalezia: wijnruit en kaas, met k

arbij, hij werd bij den Keizer verwacht. Naar huis, om zich te verkleeden? Heelemaal naar Nomentum, te voet?

nzaam, door de nog regenstroomende modderstraten der Theater- e