ilalim ng puno pagka't inaasahan na niya ito. Sino ba namang maglalayas at pupunta sa gubat na kinabuka

gang lingunin ito sa pangambang bigla itong umatake. Nag-uunahang tumulo ang pawis mula sa kan'yang noo kas

umingon pa ito pabalik, sa bilis ng galaw nito ay hindi nakailag si

la napunit ang parte kung saan nakakapit ang mga pangil ng sawa. Mahigpit ang pagkakakagat ng ahas sa kaniyang braso kung kaya'

agawa mong iyan, Binibini." Biglang sulpot naman

kit hindi mo ako tulungan?" sarkastikong bitaw ni Vahlia haba

os ng lalaki sa kaniya na siya

a inipit ni Vahlia ang munting ulo ng sawa hanggang sa unt

yan ng kan'yang camiso at inirolyo nang tatlong beses. Samantal

nang maglakad ah. Naisip kong wala pa palang kalahating kilo ang batong inihagis ko sa tuhod mo. Imposibleng mapilayan ka

da ka pa rin ang hapdi ng tinamo kong galos." Itinali nito ang kapiraso ng tela sa dumudugo pa ring braso ni Vahlia. Nakangi

ahinahon sa kabila ng pagkakakagat ng s

ko? Kung tinatanong mo 'yan dahil nakikita mo ako bilang

n kung magsalita ang babaeng ito, kakaiba rin ang ilan sa kan'yang salitang bi

ndi ka ba nangangambang maaaring ikaw ay mamata

iculatus," tangin

yang nilingon ng lalak

ng uri ng ahas na ito na karaniwang humahaba hanggang tatlumpo't isang talampakan," pagpapaliwanag ni Vahlia

n'yang sugat ay pinulot niya ang naghihingalo nang

pabalik na tanon

ay makakain

akainin ang sawang iyan, ikaw ang bahala. Bagaman wala ngang kamandag ang mga sawa ngunit

balik sa damuhan ang ahas. Hindi pa naman ito patay at hindi nito inaasahang na

ng tingin ni Vahlia. "Bakit tila pinanghihinayangan mo ang ahas n

am

ung ganoon, halika na," aya

n tayo p

aman m

igil sa paglalakad ang lalaki. Napatingala na lamang si

na!" utos ng lalaki kay Vahlia

lad niya sa pagmumukha ng lalaki. "Bastos ka ah! Ako ang paa

ulang mamumula. "A-anong? Ika'y nagkakamali, Binibini. Paumanhin kung iyan ang iyong na

uh," napapaira

-akyat ng puno ay kaya mo ring gawin pagkat ang iyon

y ang pag-akyat ng puno ang pinakahuli na kan'yang gagawin. Hindi siya marunong umak

ibini, ako na lamang ang aakyat," presenta ng la

it ang isang braso sa isa pang nakausling kamay ng puno. Sa manipis na camisa

diyan ah!" puna ni Vahlia nang mapansing wal

ita dahil nariyan ka sa baba!"

uling tumingala sa kinaroroonan ng lalaki. "Ang sabihin m

o?" angal nito sa

Totoo na

ga binibining tulad mo'y naaakit sa akin," mayabang na aniya na siyang ikinahalakhak ng dal

uhumaling a

a ng dalaga ay walang mababakas na pagbibiro at pag-aalinlangan. "A-anong ibig mong sabihin?"

," seryosong pag-uulit ni Vahlia habang diretsong n

ot o itutugon sa pag-amin ng Binibini. Pagka't hindi niya ito inaasahan,

uhan kong hawakan ang iyong mga kamay..." Ngumiti a

-h

kha." Napahawak si Vahlia sa kaniyang tiyan kasabay ng mga halakhak niya. Nanatiling nakatingin lang nama

fell for my words." Kumunot ang noo nito sa sinabi ni Vahlia. I

g niya at muling itinuon ang pansin sa mga abukado. Na

n sa pandinig niya ang salitang iyon ngunit agad niya naman itong n

uno ng abukado at sumunod naman ang lalaki

a nakatira?" tanong ng dalaga habang

malaman? Susundan

n. Kahit maging katulong na lang ako sainyo o kung hindi pwede ay game naman ako

ahit ano?" aniya na siya namang nilingon n

aming tahanan, sa

na," pamimilit ng

sa iyo?" paniniguro ng lalaki. Makailang ulit namang tumango si Vahlia,

lag

ng

n? Hindi ba't dapat ay nakik

ng pekeng ngiti ang kanina pang naasar na pagngisi. Nang muli niyang harap

hat ng ipag-uutos ninyo. Magiging mabait na po ako at magiging masunurin." Tu

g tao. Maiwan na kita," huling sabi

a paglalakad man at sa trip nito sa buhay. "Sandali, pinaaasa mo lang ba

oy lang ito sa paglalakad at iniignora ang reklam

nit wala pa ring kibo ang lalaki. Maya-maya pa'y sumipol ito.

aano ako? Nan

ako n

id! I mean

kong ma

Ano 'yon? Pinaasa mo lang ako para sa wala? Umasa

bining hindi ko naman kasintahan," tanging sagot nito habang

ging rason ng kaharap, "A-ano? Eh b

ayo ang lalaki bago muling lingunin si Vahli

ang mga braso ng dalaga at mababakas na r

an kita pi

n denia

inang bulong ng lalaki

on. Anong impasyente?" Mas lu

i naman kita pinaasa tulad ng iyong inaakusa sa akin. Pangalawa, bilang isang binibini, dapat ay nalalam

Vahlia at napapayuko na lamang sa hiya. Oo nga naman, siya iton

. Hindi tamang nagpalipas tayo ng gabi sa gubat na ito nang tayo lamang dalawa,

niyang pagyuko na parang batang kasalukuyang p

ga bata pa lang. Ganoon din ang mga kilos natin na hindi nararapat

ng putol ni Vahlia sa sasabihin sana ng kaharap. "Fine, you win. I'm gu

na parang isang gurong may leksyong tinatalakay. "Pangatlo, may p

akangiting alok niya na b

hin, baka magbago pa

sa sinabi ng lalaki. "Basta ba't matino 'yang planong 'yan.

gingilatis na tanon

tinatakb

ang mga guwardiya kaya ka narito sa kagubatan?" Nanlal

g kriminal? Ha?" tanggi n

ya," ngisi ng lalaki habang inaayos ang ilan

mampa sa kabayo, dahilan upang bahagyang mapunit ang saya niya. Hindi naman makapa

no mo na

ng nagawa pa ang lalaki nang magsimula nang maglakad ang kabayo at baka patakbuhin pa ito ng Binibini kap

iya magugulat pa sa pabigla-bigla at hindi inaasahang kilos at pagpapasiya nito. Lalo na at me

ini pagka't ito na lamang ang natitirang alas nito para makaiwas s