dibdib ko, kasabay ang mabagal na paghakbang
ni Belle sa pangalan ko.
puwet ko sa ugat ng punong-kahoy dahil sa biglang pag-atras. Hindi nga
sabi ng kaibigan ko na pilit akong hinihila patayo, kaya lang
bigay alam na lang sa kapitan ang aming nakita, ngunit nanatili lang
. "Halika na!" Hinila na niya ang
ko'ng sundin ang sinasabi ni Belle. Iwanan na lang ang lalaki, ngunit hindi ko magawa. Hindi ko alam kong bakit. Ta
kong nilalakasan ang loob. Pagapang akong lu
y!" nangingini
ng ilaw ng flashlight. Bukod sa may maram
" nanginginig ang mga kamay ko, n
samang tao 'yan?" singhal ng kaibigan
ngunit hindi ko magawang iwan ang lalaki sa ganoong ayos. 'Tsaka nurse ako. Ma
sabay ang pagpaupo sa lalaki. Wala nang nagawa si Belle, kun'd
oy-tuloy pa rin ang sermon ni Belle, at hindi rin matigil ang pagdadabog niya. Hindi siya maperme sa
ko ang suot nitong damit para tingnan din ang katawan nito. Ilang ulit akong napailing n
g mga matang tanong ni Belle, nang
a? Para m
sa taong walang ka malay-malay!" sa
ng lalaking ito na hindi ko alam kung masamang tao nga? 'Tsaka hin
akasan ang buhay niya. Hindi lang kasi simpleng bugbog ang natamo niya at halata din na
ong linisin pati iyon. Sinisiksik ko na lang sa utak ko habang hinuhubad ang salungganisa nit
nikit ko kaya ang isang mata ko. 'Tsaka, hi
lubayan ng tingin habang ako ay nangingiming hawakan iyon.
n akong damit na panlalaki, sinuot ko na lang sa kan'ya ang
ngin sa lalaking walang malay na t
Paano tayo matutulog ngayon?" bakas
t ka!"
agang magbiro, nagpapasok ka na
ang tao man ang lalaking 'yan, 'di niya pa kakayanin na
in ng takot ang buong sistema ko. Paano
andado ko rin ang k'warto para sakaling magising man ang lalaki, hindi aga
hapon lang ako uuwi sa kubo, ngayon ay kailangan ko nang umuwi ng tanghali para e-check siya. Kailangan ko pa siyang linisin
hayaan na lang ang lalaki at e-report na lang sa kapitan a
uloy ako ng tao na hindi ko pa alam kung anong klasen
ang lalaki na hanggang ngayon ay wala pa ring malay. Hindi pa rin klaro ang mukha nito, wala din kamin
sa loob ng k'warto. Agad nagtambol ang dibdib ko. Bakit ng
makitang nakaupo na ang lalaki at bakas ang pagtataka sa mukha. Hawak niya pa ang suot na bi
g lumayo sa may pinto. Bumungad sa akin ang matalim nitong titig at seryosong mukha. Mabab
ang tagilirang balot sa bandage. May saksak din
ita at tumulong sa'yo,"
ng emosyon. Walang bakas ng pasalamat sa taong tumulo
?! pasinghal na
sagot ko, kasaba
mga da
na lang at hindi ko tinapon ang damit niya. Tinahi k
din akong nahinto sa paghakbang nang makarinig ng ingay mula sa
kalat na kagamitan ko sa loob ng kwarto. Kasalukuyan niyang hina
ot kong tugon. Pero nasa backpack ang tingin ko
is?" sigaw niy
Pinipilit na huwag mas'yadong makalapit sa kaniya. Gusto ko nang batukan ang sari
uwag ang pakiramdam ko nang maglakad na ito palabas ng bakod. Napaupo pa nga ako
ng boses nito na agad
?!" galit na nam
awa kun'di ang samahan siya para ituro sa kaniya ang daan. Giniya ko siya p
at patakbong umalis at iniwan siya. Walang lingon at mabi
lalaking niligtas ko. Padilim na rin at ayokong abuta
in ang kalooban ko dahil wala na dito ang lalaking iyon na tinulungan ko n
arap ng lamesa. Kinalma ko na rin muna ang sarili, bago ako nagsimulang kumain. Mahigi
g bumukas ang pinto. Kahit sobrang nagula
inig ang mga kamay, ngunit nagawa ko pa
kamay, ngunit hindi ito sumagot. Nasa nakahain na pagkain
at naagaw ang itak, at saka tinulak ak
o ng mga luha ko, kasabay a
a at nagtiim ang bagang, walang
humakbang palapit sa akin. Lalo pa akong na
an ko yatang iiwan ang mga magulang ko. Ang mas
k'warto. Pumasok ako at agad ni lock iyon. Kahit sobrang tak
bo. Para itong hayop na gutom na gutom. Dalawang araw nga na
pinto. Pigil ang iyak ko habang balot ng kumot ang katawan ko. Bakit pa ba siya
g malakas ang dibdib ko, hirap na ako sa paghinga. Pigil din ang hikbi ko. Ilang taon akong
asal sa lalaking hindi ko kilala. Mamamata
an ang kubo, kaya ramdam agad kunting galaw lang. Rinig ko rin ang pabagsa
ukas ang solar light ko. Hindi ko na kasi ito nagawang patayin at magsindi
g gawin sa akin ng lalaki. Baka pasukin na lang niya akong bigla at gawan ng masa
na mangyayari sa akin ito. Hindi magugulo ang buh
ay nawalan na n
abay ang pag-uga ng kubo. Sa dilim n
k'warto. Hindi ako makapaniwalang nagawa nitong mahanap ang lamp
akialam, ang mahalaga sa akin ngayon ay kun
in umuga ang kubo. Tanging ang mga tunog na lang ng mga kuliglig at iba pan
Pabalikwas akong bumangon habang mahigpit