l kong sagot kasabay

hayop na lalaking 'yon. Parang magliliyab na kasi ang buong katawan ko

uminto. Napatingin sa hawak na sabon. Wala naman kasi a

umalis. Mabuti na lang at hinayaan niya akong umalis. H

d nagbihis. Muli naman akong nalungkot dahil sa pinto

at agad nang umalis ng kubo bag

ila-hila ang alaga ko. Patakbo kong nilisan ang ku

stol ko na ang alaga ko malapit pa rin sa palaisdaa

atanda. "Bakit ngayon ka lang, e tanghal

ako ng gising," sagot ko kasabay ang pag-ab

Masama ba ang pakiramdam mo?" mahinahon n

" sag

pakiramdam mo." May pag-aalala na sa boses nito. An

ko po,"

i mo na kaya at mas sumama pa ang pakir

t po," sagot ko, bago t

kubo pero hindi ko magawa. Ayokong malaman niya

ri iyon. Ayokong mawalan ng tirahan. Ayoko ko rin na makitira uli sa bahay nila C

o hangga't hindi umalis ang tarantaong hayop. Kakapalan ko na m

na loob na lalaking iyon. Hinawakan ko ang hindi

kasi ako magpapastol ng mga baka. Hindi ko akalain na sa loob ng mahigit da

ar na ito, laging malungkot at laging umiiyak. Nagngitngit ang kalooban ko sa

kung hindi ang umiyak. Ano ba ang laban ko? Hindi ko nga

alayan nang makasal

ulgol na rin siya ng iyak kahit hindi niya pa alam ang n

-aalang tanong ni Cambelle kasabay ang pagtapik sa

doon ko kinuwento sa kaniya laha

nig," paninisi niya. "Sa bahay ka na muna hangga't hindi tayo si

ko. Hindi na ako tumanggi sa alok niya. Iyon naman tala

ang backpack ko. Nandoon laha

patuloy sa pag-alo s

y na tumingin kay Cambelle. Pinahi

no ang sasabihin ko? Ayoko kasi na malam

wang tao. Sigurado, wala ng ibang tanong

*

atag ang loob ko; ang isipan ko. Naiisip ko iyong m

g maisipan na namang maghalungkat ang l

lang-hiyaan kung sakilang nak

*

umuwi sa kubo, at kahit man lang ang tan

lat ang bali-balita sa lugar na ito ang kababalaghan. Naging laman ako sa mga usap-usa

ko. Alam ko naman na ayaw ng ibang kababaihan sa akin dito. Dahil nga dayo ako. At agaw pansin nga ang hitsura ko.

pinastol kong hayop sa kanila ni Mang Eban. Pati ang kamb

an at kita ko na rin an

o sa kaibigan na ang tamis ng

ko, at hindi pa rin nawala ang matam

nasinghot mo at ganyan

hot ang nangyari sa akin!" p

ik ko pa ang noo niya. Hindi pa

ng kahit lagi siyang magpakita sa akin, ang guwapo kasi. Mun

dalawang taon na kasi ako rito pero wala naman akong makita

laga! Kahit naman amoy pawis at madungis ang

le, may hitsura. Alangan

tatanda ka tal

g nangangarap pa rin ng gising. Hinila ko na lamang

ay mangilan-ngilan din na tricycle. Kaya nga ganoon na lama

-motor na huminto sa tapat namin. Hindi kami

mi ni Belle, kilala kami ng lalaking mahangin. May pa hi, girls pa kasi

man pala mahangin. Si Miguel pala. Buns

n ng motor niya. "Masubukan niyo man lang makas

di ko magawang magtagal sa bahay nil

kasi ng hangin. Katakot kung l

I am different from other guys here. You know what I

er guys around here. Puro ka lang kasi, gala

n kasi, wala namang binatbat!" si C

up,

n ikaw na puro pagyayabang sa mga luhong hindi

edyo angat ang pamumuhay. Nakapag-asawa kasi ng ibang lahi ang pangan

Baka kung saan na naman umabot ang asaran

g view," taboy ni Cambelle kay Miguel, saka umayos i

ong engkanto!" bu

le. Nginig naman ang naramdaman ko